“สมิงสามผลัด”
จากเหตุการณ์อินโดนีเซียวิปโยค เกิดแผ่นดินไหวและสึนามิถล่มเกาะสุลา เวสี เมื่อวันศุกร์ที่ 28 ก.ย. เป็นเหตุให้มี ผู้เสียชีวิตกว่า 1,300 ศพ
สำนักข่าวต่างประเทศรายงานตรงกัน ว่าสาเหตุที่มีผู้เสียชีวิตนับพันศพ เป็นเพราะปัญหาระบบการเตือนภัยสึนามิของอินโดเซีย หากเตือนได้เร็วกว่านี้ จะช่วยชีวิตคนได้อีกมาก
ความจริงแล้ว หลังปี 2547 อินโดฯเผชิญมหาภัยพิบัติสึนามิถล่มอาเจะห์มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 2 แสนราย
ทำให้มีหลายประเทศมาช่วยพัฒนาศักยภาพการเตือนสึนามิ
แต่เวลาล่วงเลยมา 14 ปี ปรากฏว่าทุ่นเตือนภัยสึนามิบางส่วนใช้การไม่ได้ บางส่วนถูกขโมย
ที่สำคัญขาดแคลนงบประมาณบำรุงรักษาและพัฒนาระบบเตือนภัยสึนามิให้แม่นยำ
จึงเกิดการสูญเสียนับพันศพเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา
ขณะที่คนไทยก็ตื่นตัวกับโศกนาฏ กรรมที่เกาะสุลาเวสี
เพจศูนย์เฝ้าระวังและติดตามเหตุการณ์แผ่นดินไหว จ.ภูเก็ต (ภาคประชาชน) โพสต์ข้อความว่า “เช็กระบบเตือนภัย พี่น้องชายฝั่งทะเลใกล้หอเตือนภัยทุกพื้นที่ หอเตือนภัยใกล้ท่านยังใช้งานได้หรือไม่ ยังได้ยินเพลงชาติดังอยู่มั้ย ล่าสุดที่ได้ยินเสียงจากลำโพงเมื่อไหร่ อยากรู้ว่าใช้ได้ กี่แห่ง อ่าวนาง พีพี ภูเก็ต ตลอดแนว เขาหลัก ระนอง ขอความร่วมมือหน่อยครับ อยากได้ข้อมูลภาคประชาชน ระบบเตือนภัยสึนามิ โปรดแชร์แม้บ้านไม่ติดทะเล”
ปรากฏว่า มีประชาชนเข้าไปให้ข้อมูลว่า ส่วนใหญ่ยังใช้งานได้ปกติ แต่บางพื้นที่ ก็มีความสงสัยว่า ยังใช้งานได้หรือไม่ ทุ่นในทะเลยังทำงานได้หรือเปล่า
เป็นเรื่องสำคัญที่รัฐบาลต้องเข้าไปตรวจสอบ
ดูให้แน่ใจว่าระบบเตือนภัยที่เคยติดตั้งไว้เมื่อ 14 ปีก่อนยังโอเคมั้ย
ต้องทุ่มงบประมาณเพื่อพัฒนาระบบให้ไฮเทคขึ้นหรือไม่
อย่าให้วัวหายแล้วค่อยล้อมคอกเป็นครั้งที่สองเลย
