ทำไมคิดถึงทักษิณ!??

ทำไมคิดถึงทักษิณ!??

คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม

โดย…รุก กลางกระดาน

คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม – ยังคงถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างต่อเนื่อง สำหรับรัฐบาลพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

ที่ต้องเผชิญกับปัญหาเศรษฐกิจที่ตกต่ำติดลบอย่างต่อเนื่อง ได้รับผลกระทบกันไปทุกหย่อมหญ้า ไม่ว่าจะเป็นเกษตรกร หรือชนชั้นแรงงานที่หาเช้ากินค่ำ

หรือกระทั่งบรรดาเศรษฐีก็ได้รับผลกระทบ เพราะหุ้นที่ถือไว้เจอพิษเศรษฐกิจ จนราคาตกกราวรูด สินทรัพย์จำนวนมากหดหายไปมหาศาล

ซึ่งก็ไม่รู้จะหาทางออกกันอย่างไรให้ดีขึ้นไปกว่านี้

เรื่องนั้นยังแก้ไม่ได้ ก็มาเจอเรื่องฝุ่น พีเอ็ม 2.5 กับเรื่องไวรัสโคโรนา ที่ระบาดจากนครอู่ฮั่น ประเทศจีน

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการแก้ไขปัญหา ทั้งระยะต้น ระยะกลาง และระยะยาว

หรือกระทั่งบริหารจัดการสถานการณ์เฉพาะหน้า ที่กระทบต่อความรู้สึกของประชาชนล้วนแต่เกิดปัญหา

จนเสียงบ่นดังขึ้นเรื่อยๆ อย่างที่เห็นแฮชแท็กฮิตในโลกทวิตเตอร์ ว่าอะไร เฮงๆ ซวยๆ

ซึ่งก็น่าตลกว่ายังมีกลุ่มองครักษ์ที่ออกมาตอบโต้ หาว่าเอาทุกเรื่องมาโยนให้รัฐบาล และไม่ช่วยเหลือตัวเองก่อน!??

ก็น่ามึนงงว่าในเมื่อรัฐบาลที่มีรายได้มาจากภาษีของประชาชน ทำอะไรไม่เหมาะสม ไม่ถูกใจ

ประชาชนไม่มีสิทธิแแสดงออกกันแล้วเหรอ

ถ้าเป็นรัฐบาลที่เลือกมาย่อมสามารถตำหนิได้อย่าว่า แต่รัฐบาลที่ไม่ได้เลือกมาในลักษณะผีจับยัดเช่นนี้

จะวิพากษ์ไม่ได้มันก็เกินไปหน่อย

เพราะหากมองลึกไปในแต่ละปัญหา ก็พบความเฉยเมยของรัฐบาลอย่างเห็น ได้ชัด อาทิ เรื่องพีเอ็ม 2.5 ก็เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ก็ไม่มีการแก้เป็นรูปธรรม

พูดกันโครมๆ จะลดการเผาไร่ให้ได้เท่านั้นเท่านี้ แล้วมาตรการรองรับคืออะไร

เอาเงินซื้อรถถังเรือดำน้ำมาซื้อรถตัดอ้อยให้เกษตรกรใช้ไหม?

ที่ว่าลดการใช้รถเก่า แต่รถขสมก.นี่ก็สุดโบราณ เรื่องลดภาษีรถไฟฟ้า ยกคุณภาพน้ำมันดีเซล ได้ตรองกันบ้างหรือไม่

ส่วนไวรัสโคโรนา นี่ก็เกี่ยวกับความรู้ ประสบการณ์ การรับมือภาวะวิกฤต ก็เห็นอยู่ว่าล่าช้า ไม่เป็นเอกภาพ บางคนยังลอยตัวอยู่เหนือปัญหา

ส่อจะทำให้ประเทศอันตราย ประชาชนต้องเสี่ยง

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคนถึงคิดถึง ‘ทักษิณ’