สตรี - แม่จันดี-น้องน้ำผึ้ง รักแท้แม้ไม่ใช่สายเลือด

แม่จันดี-น้องน้ำผึ้ง รักแท้แม้ไม่ใช่สายเลือด – ด้วยมีเงินไม่มากพอ หญิงวัยกลางคนผมสีดอกเลา จึงแบกเด็กหญิงที่เดินทางมาด้วยกันขึ้นบนหลัง เดินเท้าต่อไปเรื่อยๆ อาศัยการสังเกตป้ายเลียบถนนเมืองหลวง โดยมีจุดหมายในหัวใจที่จะไปให้ถึงโรงพยาบาลรามาธิบดี

นี่คือเรื่องจริงในชีวิตของ “จันดี-น้ำผึ้ง” คู่แม่ลูกจากหมู่บ้านเล็กๆ ในจังหวัดอุทัยธานี

แสงรำไรที่ส่องสว่างท่ามกลางความมืดมนเป็นเวลาเกือบ 20 ปี นับตั้งแต่ “จันดี” ตัดสินใจรับเด็กทารกที่ถูกวางทิ้งไว้ในป่าข้างไซต์ก่อสร้างมาเป็นลูก ซึ่งต่อมาเธอตั้งชื่อให้ว่า “น้ำผึ้ง” จันดีที่ขณะนั้นรับจ้างแบกหาม และทำงานก่อสร้างอยู่ย่านถนนอยุธยา-กรุงเทพฯ เล่าถึงอาการผิดปกติของหนูน้อยในวัยแบเบาะ

“ตอนนั้นเขาตัวเขียวและมีอาการหอบ จึงรีบพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง น้ำผึ้งรักษาตัวอยู่ที่นั่นเกือบเดือนแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าอาการจะดีขึ้น”

เธอตัดสินใจพาน้ำผึ้งเดินทางเข้ามายังเมืองหลวงด้วยความหวังและใจปรารถนาที่อยากให้น้ำผึ้งได้รับการรักษาจากโรงพยาบาลรามาธิบดี

“ตอนแรกกลัวมาก กลัวว่าเขาจะตาย แต่มันก็เหมือนปาฏิหาริย์ที่วันนั้นเขาได้รับ การรักษาทันท่วงทีจากคุณหมอโรงพยาบาลรามาธิบดี น้ำผึ้งป่วยเป็นโรคพิการทางสมอง ตอนนั้นเขายังเล็กมาก จำเป็นต้องดูแลใกล้ชิด เรารักเขาเหมือนเขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไข จึงตัดสินใจขอหัวหน้าย้ายมาทำงานในไซต์งานก่อสร้างที่กรุงเทพฯ แทน ในใจคิดเสมอว่าไม่ว่าอย่างไรก็จะดูแลเขาให้ดีที่สุด เขาเอง ยังสู้ แล้วเราจะไม่สู้ได้อย่างไร” จันดี แม่ที่ไม่ได้เป็นผู้ให้กำเนิดแต่กลับเป็น “ผู้ให้ชีวิต” ที่ยิ่งใหญ่ กล่าว

หลายปีถัดมาเมื่อจันดีได้รับข่าวร้ายว่าแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอล้มป่วยหนัก ทำให้ทั้งคู่จำต้องย้ายกลับอุทัยธานี แม้ทุกข์ใหญ่จะถาโถมเข้ามานับครั้งไม่ถ้วน จันดีก็ไม่เคยปริปากตัดพ้อต่อว่าโชคชะตา เธอไม่เคยบกพร่องในการทำหน้าที่ลูกและบทบาทแม่ที่เธอเลือก

แม้จะเป็นเพียงหญิงชาวบ้านหาเช้ากินค่ำ แต่แสงไฟส่องทางจากหัวใจของแม่ก็ไม่เคยดับมอด เมื่อน้ำผึ้งยังต้องได้รับการตรวจและรักษาตามแพทย์นัดอย่างต่อเนื่อง สองแม่ลูกจึงยังคงต้องเดินทางเข้ามาในเมืองหลวง สองแขนและแผ่นหลังของจันดีไม่เคยอ่อนกำลังให้กับ น้ำหนักตัวของเด็กน้อยที่วันนี้อายุย่างเข้า 20 ปี สองขาของแม่ในวัย 63 ปี ยังคงก้าวต่ออย่างไม่ย่อท้อให้กับ ระยะทางเพื่อมาให้ถึงโรงพยาบาลรามาธิบดี

ครั้งแล้วครั้งเล่า นับเป็นเวลาเกือบ 20 ปี เรื่อยมาจนถึงปัจจุบันที่น้ำผึ้งได้รับโอกาสในการรักษาภายใต้การดูแลของทีมแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ โรงพยาบาลรามาธิบดี และได้รับความช่วยเหลือด้านทุนทรัพย์จากธารน้ำใจของผู้บริจาคผ่านมูลนิธิรามาธิบดีฯ แต่ด้วยเพราะน้ำผึ้งป่วยเป็นโรคที่ไม่สามารถรักษาได้หายขาด ยาจึงทำได้เพียงช่วยประคองอาการในขณะที่จันดียังคงทำหน้าที่แม่ผู้ให้แสงนำทางต่อไป

“จะขอดูแลเขา จนกว่าเราจะหลับตา” – แม่จันดี

คลิกเพื่อรับชมภาพยนตร์สั้น (ความยาว 3 นาที) ของแม่จันดีและน้องน้ำผึ้ง สะท้อนชีวิตจริงของผู้ป่วยยากไร้ในสังคมไทย ผลงานโดย สุทธิศักดิ์ สุจริตตานนท์ นักสร้างสรรค์และผู้กำกับภาพยนตร์โฆษณาจิตอาสา ในแต่ละปีมีผู้ป่วยกว่า 2 ล้านคนเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลรามาธิบดี หลายคนไม่มีแม้แต่ค่าเดินทางเพื่อมาหาหมอ ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการส่งต่อกำลังใจ และสร้างความหวังให้กับวันใหม่ของผู้ป่วยยากไร้ ให้ชีวิตที่ยิ่งใหญ่และต่อลมหายใจของพวกเขาได้ที่มูลนิธิรามาธิบดีผ่าน “โครงการเพื่อผู้ป่วยยากไร้”