ภาพของ นายอดิศร เพียงเกษ จากเวที “91 ปีประชาธิปไตย” น่าสนใจ น่าศึกษา
ไม่เพียงน่าศึกษาเมื่อเห็น นายอดิศร เพียงเกษ ไปนั่งอยู่เรียงเคียงข้างกับ นายรังสิมันต์ โรม และรวมถึง นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ เท่านั้น
หากที่สำคัญยังเป็น “หอประชุมศรีบูรพา”
หากที่สำคัญยังเป็นหัวข้อในการอภิปราย “ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์และรัฐธรรมนูญ” อันเปี่ยมด้วยความ เข้มข้นใน “เนื้อหา”
น่าสนใจตรงที่ นายอดิศร เพียงเกษ นั่งอยู่อย่างกลมกลืน
จะเข้าใจ “ท่าที” นี้จะต้องเข้าใจต่อ “รากฐาน” แห่งการจัดงาน “การเมือง” นี้
องค์ประกอบในการจัดมาจาก 3 ส่วน 1 มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์ 1 วิทยาลัยนานาชาติปรีดีพนมยงค์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
และ 1 ที่สำคัญคือ “ชมรมโดมรวมใจ”
เยื่อใยอันเป็น “สะพานเชื่อม” อยางแท้จริงอันทำให้ นายอดิศร เพียงเกษ เป็นผู้ได้รับเชิญคือ “ชมรมโดมรวมใจ” อันมากด้วยประวัติศาสตร์และการต่อสู้
ชมรมนี้เองที่แตะไปยัง นายอดิศร เพียงเกษ
ต้องยอมรับว่า นายอดิศร เพียงเกษ ปรับตัวเข้ากับ “บรรยากาศ” ได้อย่างฉับไว
ไม่เพียงในสถานะที่เคยร่วมต่อสู้อย่างเคียงบ่าเคียงไหล่มากับเพื่อน “ชมรมโดมรวมใจ” หากที่สำคัญยังอยู่ในสถานะแห่ง “สหาย” ร่วมชีวิตบนป่าเขาทะลุเมฆ
จึงอ้าแขนโอบรับ นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ ได้
จึงรับฟังคำอภิปรายอันเข้มข้นจาก นายรังสิมันต์ โรม ด้วยความเข้าใจแม้จะต้องกลืนก้อนน้ำลายด้วยอาการสะอึกบ้าง
มือที่ยื่นให้กันจึงอบอุ่น เปี่ยมด้วยความหวัง
ในฐานะ “ผู้อาวุโส” นายอดิศร เพียงเกษ มากด้วยความจัดเจนอย่างเด่นชัด
มีความโลดโผนในลีลา มีความสัมพันธ์อยู่กับ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง แต่ก็ดำรงอยู่อย่างเป็นตัวของตัวเอง ตระหนักรู้ในทิศทางทางการเมือง
การเมืองแห่ง “การเปลี่ยนแปลง” อย่างฉับไว ร้อนแรง
