ยืนหยัด มั่นคง พื้นฐาน เยาวชน ปลดแอก บทบาท การเมือง – มีความพยายามจะ “ด้อยค่า” การเกิดขึ้นของ “เยาวชนปลดแอก” อย่างต่อเนื่อง
เริ่มต้นจากการให้คำจำกัดความว่าเป็น“ม็อบมุ้งมิ้ง” ตามมาด้วยการให้คำจำกัดความว่าเป็น“ม็อบฟันน้ำนม” และลงเอยด้วยการให้คำจำกัดความว่าเป็น “ม็อบวูบวาบ”
ล้วนเห็นว่าเป็นเรื่องของเด็กๆ ไร้เดียงสา
ขณะเดียวกัน ภายในคำสบประมาทก็ดำเนินมาตรการกดดัน บุกไปถึงบ้าน ตีโอบวงล้อมผ่าน ผู้ปกครอง ผ่านโรงเรียนและรุนแรงถึงขั้นมีการจับกุม
สะท้อนความหวาดกลัวออกมาอย่างเด่นชัด
มีช่องว่างในระหว่างวัยเกิดขึ้น มีการปะทะระหว่างรุ่นเก่า รุ่นใหม่
เนื่องจากการชุมนุมซึ่งเริ่มตั้งแต่เมื่อวันเสาร์ที่ 18 กรกฎาคม แม้จะอยู่บนถนนราชดำเนินแต่ก็แตกต่างไปจากการชุมนุมในกาลอดีตอย่างเด่นชัด
ไม่ว่าเมื่อเดือนตุลาคม 2516 ไม่ว่าเมื่อเดือนพฤษภาคม 2535
ที่สำคัญก็คือ การชุมนุมดำเนินไปเหมือนกับเป็นการเกิดขึ้นเองโดยอัตโนมัติ ไม่มีผู้นำเหมือนอย่างที่เห็นหน้าเห็นตา ตรงกันข้าม กลับเริ่มมาจาก ประเภทโนเนม
อาจมาจากนิสิต นักศึกษาแต่ก็ลงลึกถึงระดับ “นักเรียน”
คําถามก็คือจุดติดหรือไม่ มีผลสะเทือนในทางความคิด ในทางการเมืองหรือไม่
ตัวอย่างสำคัญก็คือ ข้อเสนอ 3 ข้อจาก “เยาวชนปลดแอก” 1 หยุดคุกคาม 1 ร่างรัฐธรรมนูญใหม่ 1 ยุบสภา ได้กลายเป็นข้อเสนอ “ร่วม”ในทางสังคม
พรรคฝ่ายค้านถึงกับยื่นร่างพ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ
“เยาวชน/ประชาชนปลดแอก”สามารถเรียกผู้เข้าร่วมด้วยปริมาณที่กว้างขวาง มากขึ้น มากขึ้น จนแตะเข้าไปสู่หลักเรือนแสนและเรือนล้าน
ข้อเสนอของพวกเขากลายเป็น“วาระแห่งชาติ”
ต้องยอมรับว่าบทบาทและความหมายของ “เยาวชน/ประชาชนปลดแอก”สำคัญ
สำคัญเพราะมิได้อยู่ๆก็เกิดขึ้นหรือล่องลอยลง มาเอง ตรงกันข้าม ทั้งหมดสะท้อนให้เห็นปัญหาและความพยายามในการต่อสู้ทางสังคม
เริ่มจากสังคมและหวนกลับไปอยู่ในสังคม
