จังหวะก้าวของ เสก โลโซ กำลังมาแรงแซงโค้งจังหวะก้าวของ โอม ค็อกเทล
มองจากรากฐานการเกิดแห่งบทเพลง “ไม่เป็นรอง” สะท้อนอารมณ์รัก อารมณ์พิศวาสในลักษณะอันเป็น “ส่วนตัว” อย่างเด่นชัด
ทั้ง “ออดอ้อน” ทั้ง “เสียดาย อาลัย อาวรณ์” ครบถ้วน
แต่พลันที่มีมือดีนำเอา “ไม่เป็นรอง” มาเป็นส่วนประกอบแห่งการเคลื่อนไหว ไม่ว่าจะเป็น นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ไม่ว่าจะเป็น นส.ศิริกัญญา ตันสกุล ก็ตรึงใจ
ตรงนี้อาจต่างไปจาก “ก้าวให้ไกลกว่าเดิม” ของ เสก โลโซ
มองจาก “เส้นทาง” การแตะไปยัง “การเมือง” มิได้เป็นเรื่องใหม่ สำหรับ เสก โลโซ
เสก โลโซ มีสายสัมพันธ์กับ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ในระดับ “เพื่อน” และมีความอินกับแต่ละก้าวย่างของ นายทักษิณ ชินวัตร อย่างเป็นพิเศษ
แต่ระยะหลังก็เริ่มเข้าใกล้ “ก้าวไกล” มากยิ่งขึ้น
แต่ที่ถึงขนาดสะท้อนออกมาเป็นบทเพลง “ก้าวให้ไกลกว่าเดิม” มิได้ดำเนินไปอย่างสามัญธรรมดาและด้วยความเรียบง่ายแน่นอน
ตรงกันข้าม การสะบั้น “สัมพันธ์” จาก “เพื่อไทย” ต่างหากเป็นเหตุ
หากมองจากอรรถาธิบายของ พี่โอม ค็อกเทล ต่อ “ไม่เป็นรอง” ก็แจ่มชัด ชัดเจน
บทเพลง “ไม่เป็นรอง” อาจเริ่มต้นมาจาก พี่โอม ค็อกเทล แต่เมื่อนำเสนอต่อ “สาธารณะ” ฐานะของ “ไม่เป็นรอง” ก็มิใช่สมบัติ “ส่วนตัว”
ตรงกันข้าม ดำรงอยู่อย่างเป็นสมบัติของ “สังคม”
บทสรุปนี้สอดรับกับนิยามและความเชื่ออันก่อรูปเป็นสำนัก “โพสต์โมเดิร์น” และกลายมาเป็นเหตุผลอันหนักแน่นในสมองก้อนโตของ พี่โอม ค็อกเทล
และเชื่อว่าในที่สุดจะเป็นของ เสก โลโซ
กระนั้น คำถามอันตามมาก็ยังอยู่ที่ว่า ทำไมต้องเป็น “ก้าวไกล” ทำไมไม่เป็นอื่น
ทำไมเรื่องเหล่านี้จึงโยงไปยัง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ทั้งๆ ที่เสียงไม่ดี ทำไมเรื่องเหล่านี้จึงโยงไปยัง นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ แม้ว่าอาจจะเล่นกีตาร์เป็น
หรือว่าเป็นผลสะเทือนจาก “ปักธง” ในทาง “ความคิด”
