ภาพของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ในพื้นที่หาเสียงที่ระยองกำลังเป็น “คำถาม” แหลมคม
ยิ่งเมื่อนำเอา “บรรยากาศ” ในคณะหาเสียงของพรรคก้าวไกลไปเปรียบเทียบกับ “บรรยากาศ” ในคณะหาเสียงของพรรคประชาธิปัตย์
ก็ยิ่งสัมผัสได้ใน “ความต่าง” เป็นอย่างสูง
เป็นความต่างที่สัมผัสได้ในความคึกคัก ความสดใส ความหวัง เมื่อวางเรียงอยู่เคียงข้างกับความเหงา ความเซาซึม และความสิ้นหวัง
“บรรยากาศ” มีส่วนในการกำหนด “กระแส”
หากลงลึกไปในแต่ละ “รายละเอียด” ของพรรคประชาธิปัตย์ กับพรรคก้าวไกลก็ยิ่งต่าง
แม้เราจะเห็น นายชวน หลีกภัย เราจะเห็น นายบัญญัติ บรรทัดฐาน เราจะเห็น นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เดินกับ นายบัญญัติ เจตนจันทร์
แต่เรากลับไม่เห็นคนสำคัญหลายคน
คนระยองไม่เห็นภาพของ นายเฉลิมชัย ศรีอ่อน ซึ่งเคยเป็นเลขาธิการพรรค คนระยองไม่เห็นภาพ นายเดชอิศม์ ขาวทอง ว่าที่หัวหน้าพรรคคนใหม่
นี่ย่อมเป็น “คำถาม” เมื่อเห็นคณะของ “ก้าวไกล”
ต้องยอมรับว่าคณะหาเสียงของพรรคก้าวไกลดำเนินไปอย่างเพียบพร้อม คึกคัก
ยอมรับเถิดว่า นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ไม่ว่าจะอยู่ในพื้นที่อำเภอแกลง ไม่ว่าจะอยู่ในพื้นที่อำเภอเขาชะเมาจะแวดล้อมไปด้วยผู้ชื่นชมยินดี
อยากอยู่ในฉาก อยากเข้าใกล้ชิด
นอกจากนั้น คนระยองยังได้เห็น นายชัยธวัช ตุลาธน ยังได้เห็น นายรังสิมันต์ โรม ยังได้เห็น นายพริษฐ์ วัชรสินธุ ยังได้เห็น น.ส.รักชนก ศรีนอก
ไม่ว่าจะไปที่ไหน ล้วนมีเสียงขานรับกึกก้อง
มีคำถามว่าภาพที่ระยองต่อ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ จะแผ่ไปทั่วประเทศหรือไม่
หากดูจากพื้นฐานความสำเร็จที่มีสส.พรรคก้าวไกลตั้งแต่สมุทรปราการ ชลบุรี ระยอง จันทบุรี ตราด และแม้กระทั่งฉะเชิงเทรา
นี่อาจเป็นลักษณะพิเศษของการเมืองในภาคตะวันออกมากกว่า
