ศักยภาพแห่ง “เด็ก” ศักยภาพแห่ง “ผู้อาวุโส” กำลังถูกแปรเป็น “อำนาจละมุน”
ก่อนหน้านี้เราคงเห็นภาพของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ภาพของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ อยู่ในวงล้อมแห่ง “ผู้อาวุโส” เมื่อเดินทางไปเยือน
และเห็นภาพการแย้มยิ้มโอภาอยู่กับ “เด็ก”
สะท้อนให้เห็นว่า ไม่ว่า “เด็ก” ไม่ว่า “ผู้อาวุโส” ล้วนดำรงอยู่ในสถานะอันเป็น “เป้าหมาย” ในทางการเมืองที่จำเป็นต้องสร้างปฏิสัมพันธ์
แต่เมื่อเป็นภาพ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ก็แปลกออกไป
ภาพของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ในวงล้อม “เด็ก” และ “ผู้อาวุโส” สร้าง “ความต่าง”
ไม่เพียงต่างเพราะว่า นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ เพิ่งจะอายุ 40 ขณะที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ อยู่ในหลัก 60-70
หากแต่อยู่ที่แต่ละภาพ หากแต่อยู่ที่รายละเอียด
Advertisement
เป็นรายละเอียดซึ่งสัมผัสได้ผ่านสีหน้า ดวงตา เป็นภาพอันดำเนินไปอย่างเป็นธรรมชาติ หรือว่าเป็นภาพอันดำเนินไปในลักษณะของ “กลไก”
ตรงนี้แหละที่ละเอียดอ่อน และอ่อนไหว
ความละเอียดอ่อนสะท้อนออกจากคะแนนและความนิยมของ “การเลือกตั้ง”
เหมือนกับฐานทางการเมืองของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ แนบแน่นอยู่กับผู้อาวุโส มากด้วยประสบการณ์
ขณะที่ฐานของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ อยู่กับเด็ก
แต่ผลการเลือกตั้งเมื่อเดือนพฤษภาคม 2566 เด่นชัดอย่างยิ่งว่าแม้กระทั่งฐานของ “ผู้อาวุโส” พรรคก้าวไกลยังเจาะทะลวงจนได้ชัยชนะเหนือกว่า
ยิ่งหลังการเลือกตั้ง หลังการจัดตั้งรัฐบาลยิ่งชัดเจน
การพบกับ “เด็ก” การอยู่กับ “ผู้อาวุโส” กำลังสะท้อน “ศักยภาพ” ในทางการเมือง
สะท้อนว่าพรรคพลังประชารัฐ สะท้อนว่าพรรครวมไทยสร้างชาติ สามารถสร้างศักยภาพทางการเมืองผ่าน “เด็ก” ผ่าน “ผู้อาวุโส” ได้มากน้อยเพียงใด
นั่นคือ สร้าง “อำนาจละมุน” ได้เหมือนพรรคก้าวไกลหรือไม่
