FootNote : “รัฐบาลแห่งชาติ” มัยซิน โรค ประชาธิปัตย์ อักเสบ
หากดูรายชื่อว่าที่นายกรัฐมนตรีอันเป็นตัวเลือกสำหรับ “รัฐบาลแห่งชาติ” อันลอยลมมาจากภายในพรรคประชาธิปัตย์
แม้จะมีการชู พล.อ.เฉลิมชัย สิทธิสาท ขึ้นมาปะหน้า
แต่อีก 3 รายชื่อก็สะท้อนสายสัมพันธ์ที่แนบแน่นในระดับที่แน่นอนหนึ่งกับคนของพรรคประชาธิปัตย์
ไม่ว่าจะเป็น องคมนตรี นายพลากร สุวรรณรัฐ
ไม่ว่าจะเป็น นายศุภชัย พานิชภักดิ์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง นายชวน หลีกภัย
ทำให้บทสรุปที่ว่า “คนที่คิดถึงรัฐบาลแห่งชาติคือคนในกลุ่ม หรือฝ่ายที่มีคะแนนเสียงที่ไม่มั่นคง ไม่ถึง 250 เสียงใช่หรือไม่ จึงพยายามชวนไปหารัฐบาลแห่งชาติ”จากพลังประชารัฐมีน้ำหนัก
โดยเฉพาะเมื่อเป็นเสียงจากคนในพรรคประชาธิปัตย์
ความหมายในทางคำพูดโดยตรงจากภายในพรรคพลังประชารัฐอาจพุ่งเข้าหา 6 พรรคการเมืองที่ลงสัตยาบัน ณ โรงแรมแลงคาสเตอร์ เมื่อวันที่ 27 เมษายน
แต่พลันที่มีเสียงไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอ “รัฐบาลแห่งชาติ”ดังขึ้นอย่างเฉียบขาด
ไม่ว่าจะจากพรรคเพื่อไทย ไม่ว่าจะจากพรรคประชาชาติ
และที่ยาวเหยียดด้วยเหตุผลพื้นฐาน 3 ข้อจากพรรคอนาคต ใหม่ที่เห็นว่าแนวคิดในเรื่อง “รัฐบาลแห่งชาติ”ขัดทั้งรัฐธรรมนูญ ทั้งหลักการประชาธิปไตย และทั้งจุดยืนของพรรค
ทุกสายตาจึงทอดมองไปยังพรรคประชาธิปัตย์ซึ่งได้มากว่า 50 เสียงโดยอัตโนมัติ
เพราะเท่ากับความพยายามจะเล่นบท “ตาอยู่”
เนื่องจากในที่สุดแล้วไม่ว่าจะเป็น นายพลากร สุวรรณรัฐ ไม่ว่าจะเป็น นายศุภชัย พานิชภักดิ์ ล้วนมีระยะห่างไม่มากนักกับพรรคประชาธิปัตย์
ยิ่งหากเป็น นายชวน หลีกภัย ยิ่งโป๊ะเชะ
ข้อเสนออันลอยลมมาจากภายในพรรคประชาธิปัตย์จึงสะท้อนให้ เห็นถึงความพยายามที่จะเอาเรื่อง “รัฐบาลแห่งชาติ”มาแก้ปัญหาที่ดำรงอยู่ภายในพรรคประชาธิปัตย์
และทำท่าจะปะทุเกิดเป็นกรณี “งูเห่า”การเมือง
ไม่ว่ากลุ่ม นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ไม่ว่ากลุ่ม นายถาวร เสนเนียม สามารถเยียวยาได้โดย “รัฐบาลแห่งชาติ”มัยซิน
