FootNote : กัมปนาทระเบิดกลางกรุง สิ่งบอกเหตุของ ‘ปัญหา’
พลันที่มีข่าวการวางระเบิดปรากฏขึ้น ทั้งระเบิดที่ไม่ระเบิดและระเบิดที่มีเสียงกัมปนาท ก็นำไปสู่บทสรุปโดยพื้นฐานว่า ระเบิดครั้งนี้ไม่น่าจะเป็นการก่อการร้าย
หากแต่น่าจะเป็นการก่อสถานการณ์มากกว่า
ที่ว่าไม่น่าจะเป็นการก่อการร้ายนั้นนักวิชาการด้านก่อการร้ายประเมินจากความเสียหาย และจากเป้าหมายของการนำระเบิดไปวาง
1 มิได้ต้องการก่อให้เกิดความเสียหายอย่างร้ายแรง ขณะเดียวกัน 1 เป็นการสร้างความเสียหายในด้านชื่อเสียงและเกียรติภูมิ ไม่ว่าจะเป็นบริเวณหน้าสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ไม่ว่าจะเป็นบริเวณหน้ากองบัญชาการกองทัพไทย
น้ำหนักจึงน่าจะเป็นการสร้างสถานการณ์มากกว่า
ไม่ว่าจะเป็น พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่าจะเป็น พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เห็นตรงกันว่า น่าจะเป็นการสร้างสถานการณ์เพื่อยังความเสื่อมเสียให้กับรัฐบาล
พล.อ.อภิรัชต์ คงสมพงษ์ ลงลึกไปมากยิ่งกว่า
“เป็นคนกลุ่มเดิมๆ มีแนวคิดเดิมๆ มาจากสำนักเดิมๆ คนสั่งการคนเดิม แต่คนลงมืออาจเป็นคนหน้าใหม่ นี่คือสิ่งบอกเหตุทางการเมือง”
คำถามที่ตามมาโดยอัตโนมัติก็คือ เมื่อเป็นคนกลุ่มเดิม มีแนวคิดเดิมๆ และมาจากสำนักเดิมๆ เหตุใดจึงสามารถเกิดขึ้นได้ทั้งๆ ที่อำนาจเบ็ดเสร็จก็อยู่ในมือของคนเดิมๆ สำนักเดิมๆ เช่นเดียวกัน
นี่คือภาระที่ตกอยู่ในความรับผิดชอบของคนเดิมๆ สำนักเดิมๆ ที่กุมอำนาจอย่างเบ็ดเสร็จโดยอัตโนมัติ
และนี่ย่อมเป็น “สิ่งบอกเหตุ”ทางการเมืองอย่างเด่นชัดยิ่ง
ไม่ว่าในที่สุดแล้วสาเหตุแห่งการระเบิดจะมาจากไหนและใครจะเป็นมือระเบิดตัวจริง เสียงจริง
แต่นี่คือสิ่งบอกเหตุสะท้อน “ความขัดแย้ง”
เป็นการสะท้อนความขัดแย้งที่ดำรงอยู่ตั้งแต่ก่อนรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 และดำรงอยู่ตั้งแต่ก่อนรัฐประหารเมื่อ เดือนพฤษภาคม 2557
ยืนยันว่า “รัฐประหาร”ยังมิได้แก้ปัญหาอย่างสัมฤทธิ์ผล
ไม่ว่าจะเป็นคนกลุ่มเดิมที่มีอำนาจ ไม่ว่าจะเป็นคนกลุ่มเดิมที่อยู่ในศูนย์แห่งอำนาจ