FootNote:รูปธรรม ต่อ รัฐธรรมนูญใหม่ ผลสะเทือน กรณี 22 สิงหาคม
ภาพอันมาจาก “คณะกรรมการศึกษาแนวทางการทำประชามติและแนวทางร่างรัฐธรรมนูญ” ดำเนินไปในลักษณะอันเป็น “ตัวแทน” อย่างเป็นรูปธรรมในทางการเมือง
เป็นการเมืองบนรากฐานแห่งการ “ก้าวข้ามความขัดแย้ง” เป็นการเมืองตามนิยามแห่ง “รัฐบาลพิเศษ”
ยิ่งอยู่ในความรับผิดชอบของ นายภูมิธรรม เวชยชัย ยิ่งชัด
เป็นความชัดเมื่อมองเห็น นายธนกร วังบุญคงชนะ พรรครวมไทยสร้างชาติ นายไพบูลย์ นิติตะวัน พรรคพลังประชารัฐ นายศุภชัย ใจสมุทร จากพรรคภูมิใจไทย
ยิ่งเมื่อ นายนิกร จำนง ได้รับความไว้วางใจให้อยู่ในตำแหน่งกรรมการและโฆษกคณะกรรมการ ยิ่งมีความชัดเจนในความเป็นเอกภาพแห่ง “รัฐบาลพิเศษ”
เป้าหมายอาจอาศัยสถานะของ นายนิกร จำนง จากพรรคชาติไทยพัฒนา ให้ดำรงอยู่เหมือนกับเป็นปฏิมาของพรรคชาติไทย และของนายบรรหาร ศิลปะอาชา
กระนั้น พลันที่มติของพรรคก้าวไกลปฏิเสธที่จะส่ง “ตัวแทน” เข้าร่วมจังหวะก้าวแห่ง “คณะกรรมการ” ก็กลายเป็น “คำถาม”
ถามว่ารัฐบาล ถามถึงท่าทีพรรคเพื่อไทยต่อ “รัฐธรรมนูญ”
อุบัติแห่ง “คณะกรรมการ” ไม่เพียงแต่ดำเนินไปในลักษณะอันเป็นตัวแทนหรือปฏิมาแห่ง “รัฐบาลพิเศษ” อันเป็นผลจากการร่วมอยู่ในปฏิบัติการเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม
หากที่สำคัญอย่างยิ่งยวดยังได้กลายเป็น “คำตอบ” ให้กับทุกข้อสงสัยและ “คำถาม” ก่อนการเลือกตั้งเดือนพฤษภาคม
เป็นความสงสัยต่อ “ท่าที” ของพรรคเพื่อไทย เป็นความสงสัยที่ว่ามี “การดีลลับ” ในทางการเมืองและการเคลื่อนไหวอันมีจุดเริ่มตั้งแต่เมื่อเดือนกันยายน 2564 จากภายในพรรคพลังประชารัฐ
และแล้วอุบัติแห่ง “รัฐบาลพิเศษ” อุบัติแห่ง “คณะกรรมการ” ก็ได้กลายเป็น “คำตอบ” ที่ย้อนแย้งกับทุก “คำประกาศ” อันมาจากพรรคเพื่อไทย
ไม่ว่าจะเป็น “การตีหนู ไล่งูเห่า” ไม่ว่าจะเป็น “รัฐธรรมนูญ” ล้วนเป็นเรื่องของ “เทคนิค” ในการหาเสียง มิใช่ “สัญญาประชาคม”
สัญญาณอันปรากฏในวันที่ 22 สิงหาคม ไม่ว่าจะเป็นที่ “ดอนเมือง” ไม่ว่าจะเป็นที่ “เกียกกาย” เป็นจุดเริ่มแห่ง “รัฐบาลพิเศษ” เด่นชัด ไม่มีข้อสงสัย
นี่ย่อมเป็น “เส้นแบ่ง” อันแหลมคมในทาง “การเมือง”
เป็นการเมืองที่พรรคเพื่อไทยสำแดงบทบาท เหมือนกับที่เคยสำแดงหลังการเลือกตั้งเดือนมกราคม 2544 หลังการเลือกตั้งเดือนกรกฎาคม 2554
แต่เมื่อบังเกิดขึ้นในสถานการณ์ แห่งการเลือกตั้งในเดือนพฤษภาคม 2566 สภาพการณ์ก็ย่อมไม่เหมือนเดิม
