นับเป็นคดีสะเทือนขวัญสังคมไทย กรณีเด็กชาย 14 ปี กราดยิงภายในห้างสรรพสินค้าใจกลางกรุงเทพมหานคร มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บหลายราย สื่อต่างประเทศรายงานข่าวไปทั่วโลก
โดยระบุว่าเกิดขึ้นใกล้วันครบ 1 ปี เหตุนองเลือดครั้งเลวร้ายที่สุดในไทย เมื่ออดีตตำรวจก่อเหตุใช้มีดไล่ฟันและใช้ปืนยิงเด็กเล็ก ที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ต.อุทัยสวรรค์ อ.นากลาง จ.หนองบัวลำภู จนทำให้มีผู้เสียชีวิต 38 ศพ ในจำนวนนี้เป็นเด็กเล็ก 24 ศพ ก่อนหน้านั้นในปี 2563 เกิดเหตุอดีตทหารก่อเหตุกราดยิงที่ห้างสรรพสินค้าใน จ.นครราชสีมา มีผู้เสียชีวิต 29 ศพ และบาดเจ็บจำนวนมาก
ทั้ง 3 เหตุการณ์ “ปืน” คือทูตมรณะ เป็นตัวจุดชนวนเรียกร้องไปยังภาครัฐ ในการยกระดับกฎหมายการครอบครองปืน รวมถึงสิ่งเทียมอาวุธปืน บีบีกัน หรือแบลงก์กัน ซึ่งเด็กชายนำมาดัดแปลงเป็นอาวุธปืนจริง ใช้สังหารในห้างสรรพสินค้า
สำนักข่าวต่างประเทศอ้างรายงานสำรวจปี 2560 ระบุ ประชาชนกว่า 10.3 ล้านคนในประเทศไทย มีอาวุธปืนอยู่ในความครอบครอง ในจำนวน 10.3 ล้านกระบอก มีเพียง 6 ล้านกระบอก ที่ขึ้นทะเบียนตามกฎหมาย
นั่นหมายความว่ามีปืนเถื่อน หรือปืนที่ไม่ได้ขึ้นทะเบียน กระจายอยู่ทั่วประเทศมากกว่า 4 ล้านกระบอก คิดเป็นอัตราการครอบครองปืน 10 กระบอก ต่อประชากร 100 คน ไม่ว่าถูกหรือผิดกฎหมาย ด้วยตัวเลขดังกล่าว ทำให้ไทยเป็นประเทศที่มีอัตราผู้เสียชีวิตจากอาวุธปืน สูงเป็นอันดับ 3 ของเอเชีย
นอกจากการยกระดับกฎหมายครอบครองปืน การควบคุมการซื้อขายปืนเถื่อน และสิ่งเทียมอาวุธปืนผ่านทางเว็บไซต์ออนไลน์ ก็จำเป็นต้องเพิ่มดีกรีความเข้มข้นมากขึ้นเช่นกัน เพื่อไม่ให้เด็กเยาวชน ตลอดจนประชาชนทั่วไป เข้าถึงได้ง่าย
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เห็นว่ารัฐบาลฉับไวต่อสถานการณ์คือ หลังเหตุการณ์เพียง 1 วัน นายกรัฐมนตรีได้เปิดหารือกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย และผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ทันที
ถึงการยกระดับกฎหมายครอบครองปืน เพิ่มความยากในการเข้าถึง ความเข้มงวดการนำเข้าปืนจากต่างประเทศ การออกกฎหมายขึ้นทะเบียนสิ่งเทียมอาวุธปืน กวาดล้างตลาดมืดค้าอาวุธ และเว็บไซต์ลักลอบจำหน่ายปืนเถื่อนทางออนไลน์
แม้ส่วนหนึ่งจะวิจารณ์เป็นมาตรการ “ล้อมคอก” แต่ภาครัฐต้องเร่งดำเนินการ เพราะสถานการณ์ใหม่เกิดขึ้นได้ตลอด
ต้องตื่นตัววางมาตรการรับมือให้พร้อม และต้องไม่ใช่มาตรการ “ไฟไหม้ฟาง” ไม่เช่นนั้นประเทศไทยต้องถอดบทเรียน จากโศกนาฏกรรมทำนองนี้ครั้งแล้วครั้งเล่าไม่จบสิ้น
