ขอทานเป็นปัญหาสําคัญของสังคมไทย ส่งผลต่อภาพลักษณ์ประเทศ สาเหตุเกิดจากโครงสร้างสังคม การพัฒนาที่ยังเหลื่อมล้ำไม่เท่าเทียมกัน ประชาชนบางส่วนไม่สามารถเข้าถึงสวัสดิการภาครัฐ หรือได้รับไม่เพียงพอต่อการดํารงชีวิต

ขาดการศึกษา ขาดงานทำ ไม่มีรายได้ทางอื่น เป็นเหตุให้ไม่สามารถพัฒนาคุณภาพชีวิต ยกระดับฐานะครอบครัวให้พ้นเส้นขีดความยากจน ทําให้ต้องมาเป็นขอทานเพื่อความอยู่รอด นอกจากนี้ยังมีปัญหาคนต่างชาติลักลอบเข้ามาขอทานในไทยจํานวนมาก

คนในสังคมไทยบางส่วนยังมีค่านิยมให้เงินขอทาน เพราะเชื่อว่าได้บุญ แต่กลับกลายเป็นการเปิดโอกาสให้กลุ่มมิจฉาชีพ ใช้คนขอทานเป็นเครื่องมือแสวงหาประโยชน์ผิดกฎหมาย

เกิดเป็นความเสียหายทั้งด้านสังคมและเศรษฐกิจของประเทศ

ข้อมูลกรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ (พม.) เผยจำนวนขอทานในไทยปัจจุบัน ทั้งสิ้น 7,158 ราย เป็นคนไทย 4,685 ราย ต่างด้าว 2,473 ราย

ประเทศที่เข้ามาขอทานมากที่สุด คือ กัมพูชา เมียนมา ส่วนขอทานชาวจีนพบในปี 2561-2563 จำนวน 68 ราย ส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ พิการทางร่างกาย มีประวัติเข้ามาในไทยหลายครั้งต่อปี

ในปี 2566 พบขอทานชาวจีน 6 ราย พิการร่างกาย เป็นวัยแรงงานอายุ 22-41 ปี จังหวัดที่พบขอทานมากที่สุดคือ กรุงเทพฯ สุรินทร์ สมุทรปราการ ปทุมธานี ตามลำดับ ขอทานต่างชาติส่วนใหญ่เป็นกลุ่มวัยแรงงาน ไม่ใช่คนสูงอายุเหมือนในอดีต ทั้งหมดถือวีซ่านักท่องเที่ยว

ส่วนใหญ่มักอาศัยอยู่ในย่านนักท่องเที่ยว ชุมชน มีรายได้สูงถึง 10,000 บาทต่อวัน

การเป็นขอทานเกิดจาก 2 สาเหตุหลัก คือ เป็นผู้ยากไร้ ไม่มีที่อยู่อาศัย ไร้ญาติ ไม่สามารถประกอบอาชีพอื่นได้

อีกสาเหตุ คือ เป็นธุรกิจขบวนการค้ามนุษย์ ล่อลวงเหยื่อทั้งคนไทยและต่างชาติมาเป็นขอทาน อาจมีการบังคับทําร้ายร่างกายถึงขั้นตัดอวัยวะ เพื่อให้เป็นที่น่าเวทนาสงสารต่อผู้พบเห็น เช่นที่กำลังเป็นข่าวครึกโครม

ขอทานเป็นอาชีพผิดกฎหมาย ทุกคนร่วมกันแก้ไขได้โดยปฏิเสธให้เงินช่วยเหลือ เพราะเท่ากับเป็นการสนับสนุนส่งเสริมให้ทำผิดกฎหมาย

ขณะเดียวกันรัฐบาลต้องเร่งแก้สังคมเหลื่อมล้ำ การเข้าถึงสวัสดิการของรัฐได้อย่างเท่าเทียม สร้างอาชีพ สร้างรายได้ให้เพียงพอต่อการดำรงชีวิต ส่วนที่เป็นขอทานต่างชาติ ก็ต้องปราบปราม จับกุม ส่งกลับ

เพื่อรักษาภาพลักษณ์และป้องกันไม่ให้ประเทศไทยเป็นแหล่งหาประโยชน์ของขบวนการค้ามนุษย์ทุกประเภท

ติดตามข่าวสด

ข่าวเด่นประจำวัน