ลูกชายเปิดใจ! ยัน ไร้กลิ่นศพ หลังแม่วัย 84 หายไป 7 วัน ก่อนเจอดับคาบ้าน
ไร้กลิ่นศพ / จากกรณีโลกโซเชียลประกาศตามหา “นางประภา สุทธยาคม” อายุ 84 ปี ซึ่งหายออกไปจากบ้านในซอยนวมินทร์ 91 เขตบึงกุ่ม กทม. ตั้งแต่เมื่อวันที่ 14 เม.ย.ที่ผ่านมา ก่อนต่อมาจะพบเสียชีวิตอยู่ในห้องเก็บของภายในบ้าน จนเกิดการตั้งคำถามว่าทำไมคนในบ้านไม่เอะใจ ไม่ได้กลิ่นศพ
ล่าสุดรายการโหนกระแส 23 เม.ย. โดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ในฐานะผู้ดำเนินรายการ ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัดออกอากาศทุกวันจันทร์- ศุกร์ เวลา 13.45 – 14.25 น. ทางช่อง 28 ได้เปิดใจสัมภาษณ์ “เล็ก ภวายุตม์” ลูกชาย มาพร้อม “คุณยอด อัญวุฒิ โพธิ์อำไพ” เจ้าหน้าที่มูลนิธิร่วมกตัญญู
มีพี่น้องกี่คน?
เล็ก : “มีพี่น้อง 3 คน”
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เกิดอะไรขึ้น?
เล็ก : “วันที่ 13 เม.ย. ผมไปเที่ยวสงกรานต์ที่จันทบุรี วันที่ 14 ประมาณห้าโมงเย็น น้องข้างบ้าน รู้จักมานาน เรามีอะไรแลกเปลี่ยนกัน เขาไลน์มาบอกว่าพี่เล็ก อาจารย์ประภา (แม่) ไม่กลับบ้าน เราถามรู้ได้ไง น้องบอกอาจารย์ประจักษ์ (พ่อ) บอกว่าแม่ออกไปตั้งแต่ก่อนเที่ยง ออกไปตั้งแต่ 14 ยังไม่กลับเลย ตอนนั้นประมาณ 6 โมงเย็น”
คุณพ่ออายุเท่าไหร่?
เล็ก : “พ่ออายุ 87 แม่อายุ 84 วันที่ 14 ที่น้องโทรมาแจ้งว่าไม่กลับบ้าน ผมก็โทรหาพี่ชายที่เชียงราย เพราะปกติแม่จะโทรหาพี่เพราะมีหลานสองคน และคุณย่ารักมาก จะโทรเช้าสามรอบ เย็นสามรอบ โทรเข้าเบอร์มือถือพี่ เพื่อคุยกับหลาน พี่ชายผม คนนึงอยู่เชียงราย กับผมอยู่จันทบุรี ก็สุ่มโทรไป มีสัญญาณ ติด แต่ไม่มีใครรับ เราก็เอ๊ะ ยังไง แม่ไปไหน ยังไม่ได้เฉลียวใจว่าหลับ จนทุ่มนึงแม่โทรเข้าเบอร์มือถือพี่ ว่าแม่หิว ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้า”
แม่ออกจากบ้านไปตอนกลางวัน?
เล็ก : “ผมมารู้ว่าคุณแม่ออกจากบ้าน จากน้องข้างบ้าน นั่นคือตอนหกโมงเย็น ผมไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ ผมไม่รู้ว่าแม่ออกไปกี่โมง ออกไปตอนไหน เพราะคุณพ่อบอกว่าคุณแม่ออกจากบ้านไปตอนกลางวัน นั่นคือคำบอกเล่าของคุณพ่อ”
หลังจากนันไม่มีใครติดต่อแม่ได้เลย?
เล็ก : “เราสองพี่น้องโทรไป แม่ไม่รับ แต่ปรากฏว่าแม่โทรศัพท์กลับมาที่เบอร์พี่ชายที่เชียงราย ตอนทุ่มนึง คุณแม่บอกว่าหิว ไม่ได้กินอะไรเลย อยู่ห้องเล็กๆ พี่ชายจับใจความได้ว่าได้ยินคำว่าห้องเล็กกับมืดๆ ปกติผมอยู่บ้านชั้นบน สองสามีภรรยาอยู่ชั้นล่าง”
อาจหมายถึงอยู่ห้องคุณ หรืออยู่ในห้องเล็กๆ อันนี้ไม่รู้?
เล็ก : “ครับ พี่ชายก็จับใจความว่าแม่ไม่ได้ไปไหนหรอก แม่ก็อยู่ห้องแก อยู่ห้องเล็ก ก็จบ ผมก็โทรหาพ่อ พ่อรับสาย ก็ถามว่าทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยดีมั้ย ผมไม่รู้นะ คนแก่เวลาหลับๆ ตื่นๆ เขาอาจจะงงพูดไม่รู้เรื่อง เขาก็บอกว่าเรียบร้อย โอเค ไม่มีอะไร ก็วางสาย นั่นคือวันที่ 14 ผมก็อยู่ต่อ ไม่ได้กลับ เพราะคุณแม่ก็โทรมา พอวันที่ 15 ช่วงสาย น้องข้างบ้านคนเดิมก็ถามคุณพ่อ ปกติคุณแม่จะนั่งที่ประจำของเขา มีสนามหญ้า มีโต๊ะ เก้าอี้ ที่ประจำเขาในการนั่งกินข้าว ก็ถามว่าอ.ประจักษ์ อ.ประภาไม่มากินข้าวเหรอ เขาก็บอกว่าเมื่อคืนอาจารย์ไม่ได้กลับเลย เราก็บอกว่าไม่ได้สิ
เมื่อคืนอยู่สงสัยหลับอยู่ห้องข้างบน พี่ชายคนกลางเลยให้พี่ชายคนโตซึ่งอยู่ห้องข้างบนเปิดประตูไปดู ปรากฏว่าไม่มี ผมไม่แน่ใจพี่ชายอาจไม่ชัวร์ก็ให้นางถามคุณพ่อสิ ให้คุณพ่อขึ้นไปดูข้างบนได้มั้ย พ่อไม่เคยขึ้นห้องผมเลย ก็ขึ้นไปดู พ่อก็ยังยืนยัน เขาบอกว่าเขาเห็นแม่ออกไปก่อนเที่ยงวันที่ 14 ผมก็กลับมาจากเมืองจันทร์เลย วันที่ 15 สายๆ แต่ก่อนกลับผมโทรบอกพี่ชายสรุปไม่มีนะ แม่ไม่อยู่นะ”
คุณแม่ 84 ยังแข็งแรง?
เล็ก : “เบาหวาน ความดัน อัลไซเมอร์ หลงๆ ลืมๆ คุณพ่อก็เป็นเบาหวาน ความดัน ไม่อัลไซเมอร์ และเป็นตาต้อ”
เขาอยู่กันสองคน?
เล็ก : “ไม่คุยกัน 20 ปี นี่คือปัญหาบ้านผม ผมไม่อยากเอาออกอากาศ เขารักกันแต่เขาไม่คุยกัน มีอะไรหายเขาก็เป็นห่วง”
วันที่ 15 พี่กลับไปที่บ้าน?
เล็ก : “ก่อนพี่กลับเราโทรกับพี่ชาย โทรๆ มีสัญญาณ แต่ไม่มีคนรับ จนวันที่ 15 ประมาณสามโมง ก็ให้แฟนไปเดินดูรอบบ้านสิ แม่อยู่มั้ย ผมขึ้นไปข้างบน โทรถามญาติ ใครเห็นแม่บ้าง แม่ไปไหน โทรหาญาติที่กรุงเทพฯ พี่ชายพอมีเบอร์ก็ช่วยกันระดมโทร คือบ้านผมอาจมีการทะเลาะกัน ระหว่างพี่ชายกับคุณแม่ แต่แม่รักลูกทุกคนเหมือนกัน แต่การแสดงความรักต่างกัน แม่ผมหลงๆ ลืมๆ แม่จุดแก๊สตั้งปรุงอาหารไว้ แล้วเราทุกคนจะบอกว่าแม่ยืนเฝ้า
นั่งเฝ้าจนกว่าจะเสร็จนะ ซึ่งวันที่ผมไม่อยู่ แม่จุดแก๊สแล้วเดินออกจากครัวไปเก็บใบไม้ ควันก็จะขึ้นมาไฟลุก กลิ่นเต็มบ้าน มีการต่อว่ากันระหว่างคนในบ้าน ผมก็โทรหาพี่คนนึงซึ่งเป็นอัยการคนหนึ่งของครอบครัว เขาบอกให้โทรหาตามบ้านญาติก่อน ถ้าผมจะโทรแจ้งความว่าแม่หาย อาจจะงอนก็ได้นะ มีเรื่องทะเลาะกันใช่มั้ย ผมก็ถามงั้นต้องกี่ชม. เขาบอกพรุ่งนี้ 48 ชม. เที่ยง ระหว่างนั้นโทรหาญาติหมดแล้ว ก็ไม่มี”
หลังวันที่ 16 คราวนี้เริ่มเป็นกระบวนการตามหา เพราะคุณแม่หายไป 2 วัน พอเข้าวันที่ 16 ตอนเที่ยงก็ตรงกับที่รุ่นพี่บอกว่าให้แจ้งความ?
เล็ก : “ก็ไปแจ้งความที่สน.ลาดพร้าว เขาก็ทำบันทึกประจำวันให้ ว่าหญิงวัย 84 พลัดหลงออกจากบ้าน และอาจมีปากเสียงกับครอบครัว น้อยใจ เดินออกไม่รู้ไปไหน ก็เอาใบนี้เพื่อไปขอซีซีทีวี แล้วคิดว่าเอาใบนี้ไปขอจับสัญญาณครั้งสุดท้ายที่แม่ใช้ พอเราได้มา เราไปตาม มันไม่ใช่ใบนี้ ต้องเป็นใบออกมาจากสำนักงานตร. ต้องใช้เวลาอีกสองสามอาทิตย์ ถึงจะมีข้อมูลกลับมาว่าสัญญาณตกอยู่ที่ไหน เราก็ทำ
ตอนนั้นยังไม่คิด คิดว่าจะหากล้องซีซีทีวี ก็ได้จากเซเว่น แต่ได้วันถัดไป ก็มีคนบอกว่าไปดูที่รพ. ตามวัดสิ ก็ไปดูใกล้ๆ หน้าปากซอยมีกล้องซีซีทีวีของกทม. ก็น่าจะชัด ซีซีทีวี มีเบอร์ตู้ เราก็เล็งไว้แล้วว่าเราจะขอ
เราจะโทรไปที่ไหน ก็รออีกวัน เพราะเราไม่รู้ข้าราชการเขาเปิดหรือปิดเพราะเป็นวันสงกรานต์ เซเว่นเขาให้แต่เจ้าของร้านเขาไม่อยู่ เขาก็บอกว่าเช้ามาเลย ผู้จัดการมาเก้าโมง คุณมาขอดู พอตอนเช้าก็ไปดู เจอแม่เดิน เจอพ่อเดินใส่บาตร แม่ไปซื้อข้าวมันไก่ วันที่ 14 เราเปิดกล้องดูวันที่ 17 คุณแม่ไปปากซอยตอนเจ็ดโมงเช้า ผมเลยขอถ่ายภาพนั้นให้เห็นว่าแม่ใส่ชุดสีดำ เสื้อเป็นเปลวเพลิงสีส้ม เพื่อได้เอารูปไปส่งให้คนอื่นดูเพื่อประกาศ พอได้รูปแล้ว สายวันนั้นก็โทรไปซีซีทีวี
เขาบอกว่าถ้าเป็นเรื่องด่วนแบบนี้ ไม่ต้องเอาใบแจ้งความ ถ้าเกิดความเสียหายของทรัพย์สินของคุณไม่ว่าชีวิตและของหรือใครก็ตามแต่ คุณหากล้องซีซีทีวีที่คิดว่าใกล้และเห็น คุณโทรไปเลย ไม่มีวันหยุด 24 ชม. โทรไปปุ๊บเขาบอกว่าให้มาบึงกุ่มเลย เราไปแต่ไม่เห็นเพราะจุดที่ดูเป็นออฟไลน์”
สุดท้ายเจอคุณแม่ได้ยังไง?
เล็ก : “ผมใช้เวลาตามหา โพสต์ออนไลน์ว่าแม่หายกี่วันแล้ว ผมไปจับสัญญาณได้จากดีแทคในทางลับ ตร.ตามนั่นแหละ ได้อยู่ที่ว่านวมินทร์ 85 กับ 87 ของผมอยู่ 91 ได้สัญญาณสุดท้ายว่าแม่โทรหาพี่ชายที่เชียงราย วันที่ 14 หนึ่งทุ่ม สัญญาณตกอยู่ที่ 85 หรือ 87 ผมก็ระดมโพสต์ทีมขอความร่วมมือจากพี่บิณฑ์ ร่วมกตัญญู แต่ก่อนขอเขา เราขับรถไปปก่อนแล้ว เอารูปไปให้เขาดูว่าเห็นมั้ย
เขาบอกว่ากลางวันนี้ก้มเก็บของอยู่เลย ซึ่งแม่ผมชอบก้มเก็บใบไม้ตามบ้าน ผมก็มั่นใจ มีคนเห็นแม่ กว่าตร.จะได้มาก็เย็นแล้ว ก็บอกร่วมกตัญญูว่าพี่พรุ่งนี้ช่วยหาแม่หน่อยได้มั้ย ผมมาถามเพื่อนคนนึง เขาถามว่าแม่ใช้มือถือรุ่นไหน รุ่นที่เป็นโทรออกโทรเข้าเล็กๆ สีดำ เขาเขาบอกว่าเป็นระบบแอลพีเอสพี่ต้องบวกพื้นที่ไปอีกครึ่งกิโล ทำเป็นวงกลม”
ก็จะไปตกในซอย 91?
เล็ก : “ผมรู้อีก 2 วันผมไปพบศพแม่”
เจอแม่ยังไง?
เล็ก : “คุณแม่เสียชีวิตที่บ้าน เจอเมื่อวานนี้ ตั้งแต่คุณแม่เสีย ผมอยู่ที่บ้านเพื่อกลับเข้ามาและออกไปหาข้อมูล คุณพ่อนั่งดูทีวีทุกวัน เช้าใส่บาตร พี่ชายผมนั่งอยู่ที่ห้องทุกวัน เขาอยู่ในห้องของเขาไม่ยุ่งกับใคร ทุกวัน ไม่มีกลิ่น ไม่มีอะไรทั้งสิ้น ย้อนหลังไปวันที่ 18 เก้าโมงผมนัดทีมงานไปค้นหา พ่อบอกเล็กไม่ต้องไปหา แม่แกตายแล้ว ผมบอกว่าพ่อพูดแบบนี้ทำไม เขาบอกว่าแม่แกตายจริงเมื่อกี้แม่แกนั่งอยู่ตรงนี้ แม่แกมาหาฉันแล้วผมก็ออกนอกบ้าน ช่วยกันระดมหา”
พ่อพูดแบบนี้เลยเหรอ?
เล็ก : “พ่อพูดแบบนี้ แต่ทำไมผมต้องเชื่อ แต่พ่อเคยพูดแบบนี้ ญาติคนโน้นคนนี้มาหา ตายจริงทุกคน แต่ทำไมผมต้องเชื่อ”
ยอด : “ก่อนหน้าวันที่ 17 พี่บิณฑ์โทรมาบอกว่าประสานปอเต็กตึ้งให้ช่วยกันหา จนอีกวันนึง สลับมาเป็นเวรร่วมฯ เราก็ติดตามกันอยู่ ปอเต็กตึ้งก็ตามหาเต็มที่ เอาโดรนมาบินหา ก็ด้วยความเป็นห่วง คุณยายอายุ 80 กว่าปี เป็นอัลไซเมอร์ หายไปเป็นอาทิตย์แล้ว
จนเมื่อวานพี่บิณฑ์โทรมาว่ายอด คุณยายที่หายเจอแล้ว อยู่ที่บ้าน พอเดินเข้าไป ถ้าเป็นสภาพศพบอกได้เลยว่าเสียชีวิตประมาณ 3-4 วัน อืดแล้วแต่ไม่ได้กลิ่น กลิ่นน้อยมาก เหมือนกลิ่นอาหารบูด ไม่เหมือนศพด้วย ที่น่าตกใจ คุณพ่อนอนอยู่ตรงนี้ พบศพคุณแม่ห่างประมาณ 3 เมตร ทุกคนระดมหาทั้งบ้าน สภาพความรู้สึกครอบครัวที่บุคคลที่รักหายไป เชื่อว่าเขาทุกข์ใจและหากัน แต่สุดท้ายมาเสียชีวิตในบ้าน ซึ่งห่างจากจุดพ่อนอนอยู่แค่ 3 เมตรเอง”
สิ่งที่กั้นไว้คือกำแพง?
เล็ก : “กำแพงแต่มีบัว เหมือนระบายอากาศออกมา เหมือนห้องเก็บของ เป็นห้องที่คุณแม่เก็บเสื้อผ้าเอาไว้แต่งตัว”
ยอด : “คุณแม่เขานอนหงาย ใส่เสื้อตัวเดิม มีกระเป๋าสีดำทับอยู่ สภาพศพจากที่ประเมินน่าจะประมาณสองถึงสามวัน กลิ่นมีน้อยมาก”
ทำไมไปเจอได้?
เล็ก : “วันนั้นผมกลับมาจากการเสิร์จกล้องซีซีทีวี เรามองด้วยมุมนึงเราไม่เห็น เช้าวันที่เจอคุณแม่ ผมนัดซีซีทีวีกทม. เพื่อมาดูภาพจากด้านสุดท้ายจอ พอกลับบ้านตีสี่กว่า ตีห้า เช้าผมนัด 8 โมงครึ่ง 9 โมง ผมตื่นเพื่อเตรียมออกไปอีก ผมเดินออกมา หันหน้าไปนิดหน่อยเอง ผมได้กลิ่น เอ้ มันกลิ่นอะไรวะ มีใครมาวางมะม่วงเน่าตรงนี้หรือเปล่า ตลอดเวลาไม่มีกลิ่นเลย ก็เดินรอบบ้านก่อน คิดว่ากลิ่นแมว แต่ไม่คิดว่าเป็นแม่เลย เรามุ่งว่าแม่ไปไหน อยู่กับใคร รอบแรกเราดูแล้วไม่มี แม่ไม่ได้ยืน ไม่ได้นั่ง นอนเราไม่รู้ไง หรือเป็นลมล้มไปก็ไม่รู้ ชะโงกหน้าเข้าไปก็ไม่เห็น”
มีบางสื่อบอกว่าได้กลิ่นมา 7 วัน?
เล็ก : “เขาไม่มีข้อมูล เขาไม่ได้สอบถาม สะใจเขาหรือเปล่า แต่เราให้อภัยเขาแล้วล่ะ แต่อย่านำเสนอข่าวแบบนี้ บ้านคุณ ถ้ากลิ่นมีจริง 3 วัน 4 วัน 7 วัน เขาตามหากันแล้ว หนูตายตัวนึงเขาตามหากันทั้งบ้าน ผมไม่ทราบว่าคุณถูกปิดหรือถูกบังอะไรไว้ แต่ตอนนี้มีคนบอกว่าเป็นวาระของแม่ ดีแล้วได้หลับในบ้านตัวเอง ในมุมห้องตัวเองที่ที่แกชอบเก็บของไว้ตรงนั้น คุณแม่ก็ไปสบาย หมดอายุขัย ก็ดีครับ อีกหน่อยผมก็หมด หมดทุกคน ขอบคุณทุกคนที่ช่วยแชร์ช่วยโพสต์และช่วยตามหา และขอบคุณรายการช่วยแก้ข่าวให้ผมเรื่องกลิ่น”
ตอนแรกก่อนเข้ารายการ พี่เล็กบอกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมสักเท่าไหร่?
เล็ก : “ครับ แล้วบอกว่าอยู่ดีๆ ไปหาข้างนอก ก็ขอแนะนำครับ ถ้าเกิดญาติหายหรืออะไรหาย มองกล้องซีซีทีวีไว้ก่อน ใช้ได้หรือไม่ได้ไม่รู้ มีพ่อแม่อยู่กับตัว ดูแลท่านดีๆ ครับ”
