เว็บไซต์ ไลฟส์ไซเอินซ์ รายงานว่า กรมสัตว์น้ำและสัตว์ป่า รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา (CDFW) ใช้ผิวหนังปลานิลมาช่วยรักษาอุ้งเท้าของหมีดำ 2 ตัว และสิงโตภูเขา ซึ่งเป็นแผลไฟไหม้เกรียมอย่างรุนแรง จากเหตุไฟไหม้ป่าครั้งใหญ่ในประวัติศาสตร์ ในเทศมณฑลเวนทูรา รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา เมื่อช่วงกลางเดือนธันวาคม 2560 – กลางเดือนมกราคม 2561
รายงานระบุว่า CDFW นำสัตว์ทั้งสามตัวที่บาดเจ็บเท้าพุพองจากเหตุไฟไหม้ป่า เมื่อดูสภาพแล้วอาจกินเวลานานถึง 6 เดือนกว่าที่มันจะหาย แต่ดร.เจมี่ เพย์ตัน หัวหน้าแพทย์บูรณาการ มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย โรงพยาบาลสัตวแพทยศาสตร์เดวิส โอกาสดังกล่าวทดลองการรักษาแผลไฟไหม้ด้วยผิวหนังปลานิล ร่นเวลากว่าครึ่งปีลงมาเป็นหลายสัปดาห์ได้
ก่อนหน้านี้ แพทย์ในบราซิลเคยใช้ผิวหนังปลานิลรักษาแผลไฟไหม้กับคน แต่ ดร.เพย์ตันเป็นแพทย์คนแรกที่พยายามนำมาใช้รักษากับสัตว์ เนื่องจากผิวหนังปลามีคอลลาเจนสูง และพบโปรตีนเชิงโครงสร้างในผิวหนังของมัน
ผ้าพันแผลจากปลานิลที่ใช้รักษาแผลไฟไหม้นั้นไม่ได้รับการรับรองจากองค์การอาหารและยาของสหรัฐ แต่ผลการศึกษาเมื่อปี 2554 ชี้ว่า คอลลาเจนจากปลานิลมีคุณประโยชน์ ถึงแม้จะทดลองรักษาแผลไฟไหม้กับผู้ป่วย 120 ราย ที่ได้รับผ้าพันแผลปกติหรือผ้าพันแผลคอลลาเจน ไม่มีความแตกต่าง แต่ผ้าพันแผลคอลลาเจนอาจทำให้ไม่ต้องปลูกถ่ายผิวหนัง และมีประโยชน์ต่อความสะดวกสบายของผู้ป่วยด้วย
ดร.เพย์ตันตัดผิวหนังปลานิลให้พอดีกับอุ้งเท้าของหมีดำและเย็บบาดแผลโดยวางยาสลบไว้ แต่เนื่องจากปลาเป็นอาหารของหมี จึงใช้กระดาษสาและเปลือกข้าวโพดคลุมทับไว้ เพื่อไม่ให้หมีกัดกินผิวหนังปลานิล พร้อมกับฝังเข็มเพื่อช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวดของหมีดำด้วย
ดร.เดียนา คลิฟฟอร์ด สัตวแพทย์อาวุโสแห่ง CDFW ระบุว่า การรักษาแบบนี้มีประสิทธิภาพในการนำมาใช้รักษาผู้ป่วยแผลไฟไหม้ทุกชนิดทั้งมนุษย์และสัตว์ป่า ทำให้เข้าใจมากขึ้นว่าอะไรควรใช้รักษาสัตว์ป่า และเทคนิคการรักษาให้เร็วขึ้น ทำให้ลดเวลาการขังสัตว์ในกรง และให้แนวทางแก่หน่วยงานอื่นที่ดูแลรักษาสัตว์เป็นแผลไฟไหม้
CDFW ยังทำรังให้หมีในช่วงจำศีลในฤดูหนาว โดยเจ้าหน้าที่หาพื้นที่จำศีลเดิมของมันให้อยู่ใกล้อาหารและน้ำแต่ไม่ได้ถูกไฟไหม้ป่า จากนั้นขุดหลุมและนำท่อนซุงมาทำรังให้หมีแต่ละตัวอบอุ่น และติดตั้งปลอกคอเชื่อมต่อกับดาวเทียมไว้กับหมีแต่ละตัว และติดตั้งกล้องในรังแต่ละรัง เพื่อติดตามการดำรงชีวิตของหมีด้วย
