“เสถียร จันทิมาธร”
สามก๊กสำนวน เจ้าพระยาพระคลัง(หน) บรรยายว่า ซุนกวนจึงว่า “เมื่อคนทั้งปวงปรึกษาฉะนี้ท่านไม่เห็นด้วยนั้นจะให้ทำประการใด”
จิวยี่จึงว่า “อันโจโฉนี้เป็นที่มหาอุปราชนั้น คือเป็นศัตรูแผ่นดินของพระเจ้าเหี้ยนเต้
“แลตัวท่านก็มีปัญญาความคิดตั้งอยู่ในสัตย์สุจริต แลจะไปอ่อนน้อมแก่โจโฉอันเป็นคนมิได้ตั้งอยู่ในความสัตย์นั้นจะควรหรือ
“อนึ่ง เมืองกังตั๋งก็บริบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร ทั้งผู้คนก็พรักพร้อม ชอบแต่จะคิดกำจัดศัตรูแผ่นดินเสีย อนึ่ง โจโฉยกกองทัพมาครั้งนี้ก็นานแล้วฝ่ายม้าเท้งแลหันซุยนั้นก็เป็นอริ เห็นจะระวังหลังอยู่
ประการหนึ่ง ทหารโจโฉก็เป็นชาวดอนไม่สันทัดในทางเรือ ถึงจะยกมารบพุ่งก็หาถนัดไม่ แล้วก็เป็นฤดูแล้ง หญ้าแลฟางทั้งปวงก็เห็นไม่พอปากม้าที่จะกิน
อันทหารทั้งปวงเล่าก็เป็นชาวป่า จะกินอยู่ผิดสำแดงก็จะป่วยไข้เป็นอันมาก กำลังก็จะน้อยลงทุกที ถึงจะทำการขับเคี่ยวไปก็เสียเปรียบเราอยู่ อันการศึกครั้งนี้ข้าพเจ้ามิได้วิตกเลย จะขออาสาท่านยกไปตั้งอยู่ที่ปากอ่าวเมืองกังแฮ กำจัดเสียให้ได้”
สำนวนแปลใหม่ของ วรรณไว พัธโนทัย ถอด “คำพูด” ของจิวยี่หลังฟังคำอธิบายของเตียวเจียว ยาวเหยียด
ต้องอ่าน
มาตรว่าโจโฉจะได้ชื่อว่าเป็นสมุหนายกของราชวงศ์ฮั่นก็ตามที แต่ที่แท้แล้วมันเป็นโจรปล้นราชวงศ์ฮั่นต่างหาก
ท่านทั้งหลายล้วนใช้สติปัญญา ความกล้าหาญ ความเฉลียวฉลาดในการยุทธ์ร่วมกันมา จึงได้ไว้ซึ่งดินแดนกังตั๋งนี้เป็นมรดกตกทอดจากพ่อแม่พี่น้อง จนบ้านเมืองของเรามีทหารชำนาญศึกและเสบียงอาหารเป็นอเนกอนันต์
ชอบที่ท่านทั้งหลายจะปกป้องคุ้มครองใต้ฟ้าด้วยการกำจัดคนชั่วให้หมดไป ไฉนท่านจึงคิดจะอ่อนน้อมยอมสวามิภักดิ์ต่ออ้ายโจรทรยศกบฏชาติเช่นนี้เล่า
อันการที่อ้ายโจโฉยกทัพลงมานี้กระทำไปผิดตำราพิชัยสงครามโดยแท้ เพราะเมืองเหนือยังมิได้สงบราบคาบ ม้าเท้งและหันซุยยังฮึ่มๆ อยู่เบื้องหลัง ฉะนั้น การที่ยกทัพลงมาตีเมืองใต้จึงผิดตำราพิชัยสงคราม นอกจากนั้น ทหารเมืองเหนือไม่ชำนาญการรบทางน้ำ โจโฉไม่ใช้ทหารม้ามุ่งใช้เรือมารบกับเรา หาญสู้ชาวเมืองง่อผู้ชำนาญทางเรือ นี่ก็ผิดตำราพิชัยสงครามข้อที่ 2
อนึ่ง ขณะนี้เข้าฤดูหนาวจัด อากาศเย็นยิ่งกว่าครั้งใดๆ ทั้งสิ้น จะไปหาหญ้าฟางที่ไหนให้ม้ากินนี่ก็ผิดตำราพิชัยสงครามข้อที่ 3
อนึ่ง โจโฉขับทหารจากภาคกลาง ข้ามแม่น้ำและทะเลสาบมาในระยะทางอันไกล ทหารไม่คุ้นเคยกับลมฟ้าอากาศ ย่อมจะเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นอันมาก นี่ผิดตำราพิชัยสงครามข้อที่ 4
ทัพของโจโฉรบผิดตำราพิชัยสงครามมากมายหลายประการเช่นนี้ถึงจะมีกำลังมากก็จะต้องปราชัยเป็นแน่แท้ วันนี้แหละเป็นวันของพวกเราที่จะจับตัวโจโฉได้ ขอทหารฝีมือดีให้ข้าพเจ้าสัก 2-3 พันคนเท่านั้น ข้าพเจ้าจะยกไปปากอ่าวกังแฮเอาชนะมันให้จงได้
สํานวนแปล พญ.กัลยา สุพันธุ์วณิช ให้ความรู้สึกของจิวยี่ไปอีกแบบ หลังฟังเหตุผลจากปากของเตียวเจียวหรือจางเจา โจวอวี่ว่า “นี่มันเป็นเหตุผลของเด็กอมมือ นับตั้งแต่แคว้นเจียงตงมา 3 รุ่นเราจะยอมเสียไปง่ายๆ หรือ”
ซุนเฉวียนว่า “ถ้าอย่างนั้นเราจะมีแผนอย่างไร”
โจวอวี่ว่า “แม้มันจะเป็นฮั่นเซี่ยงแต่จริงๆ คือไอ้โจรชั่ว ท่านนั้นมีความสามารถอาศัยภารกิจที่บิดา พี่ชายได้วางไว้จึงมีเจียงตง ทหารเรา ธัญญาหารเราอุดมสมบูรณ์สามารถสู้กับมันได้ มีเหตุผลอะไรจะไปยอมมัน
“มันยกทัพมาครั้งนี้ผิดต่อหลักการทำสงคราม ทางภาคเหนือยังไม่สงบ หม่าเชากับหานสุยก็ยังเป็นภัยของมันอยู่ เฉาเชายกทัพลงใต้ถือว่าผิดประการหนึ่ง ทหารทางเหนือไม่เคยชินการรบทางน้ำ เฉาเชาละอานม้ามาสู้ตงหวู นี่ผิดประการที่ 2 ตอนนี้เป็นฤดูหนาวม้าไม่มีอาหารกิน นี่ก็ผิดประการ 3 ขับไล่ให้คนเหนือต้องข้ามน้ำ ไม่เคยชินอากาศ ล้มป่วยมากมาย นี่ก็ผิดประการที่ 4
“เฉาเชาผิดอยู่หลายประการแม้คนมากก็ต้องแพ้ นายท่านจะจับเฉาเชาได้ก็ในครั้งนี้แหละ ข้าขอทหารสักหลายหมื่นไปตั้งที่เซี่ยโข่วเพื่อทำศึกกับมัน”
เหมือนกับต้องการตอบโต้ต่อเตียวเจียวหรือจางเจา แต่แท้จริงแล้วต้องการพูดให้ซุนกวนบังเกิดความมั่นใจ
มั่นใจที่จะมอบอำนาจให้กับตน มั่นใจที่จะสัประยุทธ์กับโจโฉ
สะท้อนบรรยากาศแห่งความเห็นต่าง ยืนยันเจตจำนงที่จะทำศึกปกป้องแผ่นดิน
