คอลัมน์ ขนหัวลุก
ใบหนาด
“แพรวา” เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกวันไล่ผีปอบ
พ่อดิฉันเป็นข้าราชการค่ะ ครอบครัวเราต้องย้ายจังหวัดหลายแห่งในภาคอีสาน เช่น ร้อยเอ็ด กาฬสินธุ์ มหาสารคาม ขอนแก่น…ดิฉันย้ายโรงเรียนตามพ่อไปเรื่อยๆ ดีอย่างที่ได้เพื่อนเยอะแยะ ที่สนิทกันมากคบกันตั้งแต่เด็กจนใกล้แก่ก็มีหลายคนค่ะ
ประสบการณ์วัยเด็กมักจะฝังใจ ยิ่งเรื่องผีๆ สางๆ ด้วยแล้ว แหม…จำแม่นจัง!
วันนี้จะเล่าเรื่องเณรไล่ผีให้ฟังค่ะ ต้องบอกไว้ก่อนว่าไม่ใช่เณรที่เราเห็นทั่วๆ ไป แต่เป็นผีเณรร่วมมือกับหมอผี ช่วยกันขับไล่ผีปอบที่มาทำอันตรายชาวบ้าน แปลกไหมล่ะคะ?
“ผีเซียงข้อง” คือชื่อที่ชาวบ้านเรียกกันทั่วๆ ไป คนอีสานส่วนมากรู้จักกันดี แต่คนถิ่นอื่นอาจจะงงๆ ต้องอธิบายกันพอสมควร จะได้เข้าใจแจ่มแจ้งโดยทั่วกัน
“เซียง” คือเณรที่สึกแล้ว หรือ “อดีตเณร” ก็ได้ ส่วน “ข้อง” ก็คือข้องใส่ปลา “ผีเซียงข้อง” ถ้าแปลตรงตัวก็คือ “ผีเณรในข้อง”
ทำไมผีเณรจึงเข้าไปอยู่ในข้อง? ถูกหมอผีจับเหมือนเรื่องแม่นากพระโขนงถูกจับถ่วงในหม้อดินหรือไง? อ๋อ…ตรงกันข้ามเลยค่ะ หมอผีต้องอัญเชิญเซียงเข้ามาในข้องเพื่อให้ช่วยปราบผีปอบต่างหากล่ะ
พูดถึงผีปอบ แถวอีสานดังแค่ไหนก็รู้ๆ กันอยู่นะคะ!
เดี๋ยวมีข่าวผีปอบที่นั่นที่นี่ มีแก๊งมิจฉาชีพสวมรอยเป็นหมอผี อาสาขับไล่หรือปราบผีแต่เรียกเงินมากๆ ชาวบ้านกลัวโดนปอบกินตับก็ต้องช่วยกันควักกระเป๋าแพงๆ จ่ายให้ ส่วนมากไม่ได้ผล แถมยังแกล้งกล่าวหาคนดีๆ ว่าเป็นปอบมานับไม่ถ้วน
สมัยก่อนมีปอบจริงๆ ดิฉันประสบกับเรื่องน่าขนหัวลุกด้วยตัวเองมาแล้วค่ะ
จู่ๆ ก็มีชาวบ้านล้มตายโดยไม่ทราบสาเหตุติดๆ กัน 3 ราย เป็นผู้หญิงทั้งหมด คนแก่ 2 หญิงสาว 1 รายหลังอยู่ใกล้ๆ บ้านดิฉัน ตอนหัวค่ำวันหนึ่งแกร้องกรี๊ดๆ แล้วสิ้นสติไป นอนเพ้ออยู่ได้ 2-3 วันก็ขาดใจตาย
มีคนโดนผีหลอกทั้งในไร่นาและในบ้านเรือนแทบไม่เว้นแต่ละวัน!
คนลือกันใหญ่ว่ามีผีปอบมาหลบซ่อนอยู่ในละแวกนั้น แต่ไม่อาจรู้ว่าเป็นใครแน่ ต้องตาม “จ้ำ” มาทำพิธีให้ผีเซียงข้องช่วยเหลือ จัดการกับปอบให้เด็ดขาดไปเลย
“จ้ำ” คือผู้เชี่ยวชาญทางเวทมนตร์ คาถาอาคม หรือหมอผีนี่เองค่ะ
แม่พาดิฉันไปดูพร้อมกับเพื่อนบ้านหลายคน เห็นเขาเอาตะข้องใส่ปลามา 1 ใบ หอยโข่งตายแล้วราว 6-7 ตัวใส่ลงข้อง ใช้กะละมังปิดฝาแล้วขัดด้วยไมไผ่ เอาผ้าแดงผูกคอตะข้องทิ้งชายยาวเชียว แล้วเอาไม้ท่อนยาวๆ มาผูกติดทำเป็นขาหยั่งรองรับ
จ้ำนำผ้าขาวกับเหล้า ดอกไม้กับเทียนไปซ่อนไว้ แล้วให้ผู้ชายสองคนมาเงยฝาข้อง ก่อนจะยกขาหยั่งขึ้น ส่วนจ้ำจะพนมมือโอมอ่านเวทมนตร์ เชิญผีเซียงข้องมาช่วยปัดเป่าเหตุร้ายให้เหือดหายไปโดยเร็วด้วยเถิด
จากนั้นจ้ำจะถามว่าเซียงข้องมาหรือยัง? ถ้ามาแล้วให้เขย่าข้องด้วย ก่อนจะไปรับเครื่องเซ่นบูชาที่แอบซ่อนไว้…ทุกคนเงียบกริบ ล้วนจ้องมองตะข้องแทบไม่กะพริบตาเลย!
ทันใดนั้นเอง ตะข้องใหญ่บนขาหยั่งก็เขย่าโครมคราม บอกให้รู้ว่าเซียงข้องมาแล้ว จ้ำรีบเทเหล้าลงปากข้องแล้วเชิญไปหาของเซนไหว้ เมื่อพบแล้วให้กลับมาที่เดิมทันที
ขาดคำ ข้องที่มีผีเซียงข้องเข้าสถิตก็เริ่มแกว่งเร็วขึ้นๆ ลากชายทั้งสองไปยังเครื่องเซ่นที่จ้ำซ่อนไว้ ครั้นได้แล้วก็กลับมายังที่เดิม…ชายทั้งสองหอบแรงๆ ด้วยความเหน็ดเหนื่อยเห็นได้ชัด
ดิฉันมารู้ภายหลังว่า จ้ำป้องกันวิญญาณเร่ร่อนปลอมตัวมากินสินบน ถ้าไม่ใช่ผีเซียงของตัวจริงจะไม่มีวันหาเครื่องเซ่นไหว้พบเด็ดขาด!
จากนั้นจ้ำก็เล่าเรื่องเดือดร้อนให้ฟัง ขอให้เซียงข้องช่วยเหลือชาวบ้านให้พ้นทุกข์ด้วยเถิด…แทบจะไม่ขาดเสียงด้วยซ้ำ เซียงข้องก็เขย่าเกรียวกราว ออกโลดแล่นลากชายทั้งสองออกจากบ้านแทบหัวคะมำ ผู้คนวิ่งดูเกรียวกราว ดิฉันก็อยากตามไปดูประสาเด็กน้อย แต่แม่่ไม่ยอม…ลากดิฉันกลับบ้านทันใด
เหตุการณ์ต่อมาได้รับรู้จากเขาเล่าให้ฟัง เชื่อสนิทเพราะทุกคนเล่าตรงกันหมด!
นั่นคือ เซียงข้องพาไปบ้านหญิงชราชื่อยายเบ้า แกนอนเจ็บมาหลายเดือนแล้ว เอาแต่ครางฮือๆ อยู่บนเรือนไม่ได้ลุกไปไหน แต่พอโดนเล่นงานเอาดื้อๆ แม่เฒ่ากลับเผ่นผลุงขึ้นมาต่อสู้ดุเดือดแทบบ้านช่องพัง จนเห็นจวน ตัวก็กระโดดเรือนหนีไม่คิดชีวิต
เซียงข้องไล่ตามไม่ลดละ ถึงไหนเป็นถึงกัน ข้องนั่นแหละที่ฟาดกระหน่ำจนผีปอบยายเบ้ายอมแพ้ รับปากว่าจะออกจากหมู่บ้านนั้นไปโดยดี ผีเซียงข้องจึงพาคนทั้งหลายกลับมาหาจ้ำตามเดิม
แม้เหตุการณ์นี้จะผ่านมาหลายสิบปี แต่นึกถึงทีไรดิฉันต้องขนลุกทุกทีเลยค่ะ!
