“เสถียร จันทิมาธร”
ขอให้ดูจากสถานการณ์ในวุยก๊ก สำนวน เจ้าพระยาพระคลัง (หน) ครั้นอยู่มาวันหนึ่ง โจโฉถือกระบี่เข้าไปถึงที่ข้างใน พระเจ้าเหี้ยนเต้กับนางฮกเฮา ผู้เป็นพระมเหสีเห็นดังนั้นก็ตกใจ
โจโฉจึงทูลว่า
“บัดนี้ซุนกวนเจ้าเมืองกังตั๋งกับเล่าปี่ได้เป็นเจ้าเมืองเสฉวน 2 เมืองนี้กล้าแข็งมิได้มาอ่อนน้อมตามประเพณี”
พระเจ้าเหี้ยนเต้จึงตรัสตอบว่า “การทั้งนี้จะมาบอกไยเล่าจะทำสิ่งไรก็สุดแต่ วุยก๋งเถิด”
ต่อมา ครั้นแฮหัวตุ้นมาถึงพระนครฮูโต๋ โจหยินกับแฮหัวตุ้นก็พากันเข้าไปคำนับ โจโฉ โจโฉมีความยินดี จึงปรึกษาด้วยโจหยินแลแฮหัวตุ้นว่า
“เราคิดจะยกกองทัพไปตีเมืองกังตั๋งกับเสฉวนท่านจะเห็นเป็นประการใด”
แฮหัวตุ้นจึงว่า “เมืองกังตั๋งนั้นขอให้งดไว้ก่อน เมืองฮันต๋งนั้นเหมือนหนึ่งต้นทางเมืองเสฉวนขอให้ท่านยกกองทัพไปตีเอาเมืองฮันต๋งให้ได้แล้วจึงยกไปตีเมืองเสฉวนก็จะได้โดยง่าย อันการข้างเมืองกังตั๋งนั้นจึงค่อยคิดต่อไป”
โจโฉเห็นชอบด้วย
การที่ทัพวุยของโจโฉตียึดฮันต๋งได้ส่งผลสะเทือนอย่างลึกซึ้งไปยังเมืองเสฉวนที่จกก๊กของเล่าปี่ยึดครองอยู่
สํานวน วรรณไว พัธโนทัย บรรยายว่า จะกล่าวฝ่ายประชาชนในเมืองจกตะวันตกเมื่อทราบข่าวว่าโจโฉยกทัพมายึดตงฉวนได้แล้วคาดการณ์ว่าไม่ช้าคงเคลื่อนลงมายึดบ้านยึดเมืองของตนก็มีความตระหนกอกสั่นขวัญหายกันทั่วไป
เล่าปี่เห็นเช่นนั้นจึงเชิญขงเบ้งมาปรึกษาว่า “จะทำอย่างไรกันดี”
ขงเบ้งพูดว่า “ข้าพเจ้ามีอุบายจะให้โจโฉเลิกทัพกลับไปเอง โจโฉส่งกำลังไปตั้งไว้ที่เมืองหับหุยเพื่อข่มขวัญซุนกวน ข้าพเจ้าคิดว่าเรายกเมืองกังแฮ เตียงสาและฮุยเอี๋ยงคืนแก่ซุนกวนไปแล้วให้คนฝีปากดีไปชี้ชวนให้ซุนกวนยกทหารเข้าตีเมืองหับหุยโจโฉก็จะต้องหันทัพไปโจมตีทางใต้เป็นแน่”
เมื่ออี้เจียขออาสาเป็นทูตไปเจรจากับซุนกวน
เล่าปี่ดีใจนักจึงแต่งจดหมายมอบให้อี้เจียรีบออกเดินทางไปเกงจิ๋วเพื่อแจ้งข่าวแก่กวนอูก่อนแล้วจึงให้เลยไปเมืองง่อ พอเข้าถึงเมืองเบาะเหลงก็เข้าคำนับซุนกวน แจ้งชื่อแซ่และความประสงค์ให้ทราบ
เมื่อซุนกวนถามว่า “เล่าปี่ ใช้มาด้วยเหตุอันใด”
“เมื่อครั้งก่อนท่านจูกัดกิ๋นไปพูดจาขอ 3 หัวเมืองคืนนั้นเผอิญท่านขงเบ้งไม่อยู่การทั้งปวงจึงยังไม่เรียบร้อย บัดนี้ข้าพเจ้าเอาคำสั่งให้มอบเมืองทั้ง 3 คืนมาให้ท่านเป็นสำคัญแล้ว ต่อไปจึงจะคืนเมืองเกงจิ๋ว เลงเหลงและลำกุ๋น อีกด้วย แต่ติดขัดอยู่ที่โจโฉกำลังยกทัพมาตีตงชวนไว้ได้แล้วท่านกวนอูไม่มีที่พำนักอาศัย อันเมืองหับป๋าขณะนี้ว่างเปล่าอยู่จึงอยากให้ท่านยกทหารเข้ายึดไว้
“จะทำให้โจโฉต้องถอยทัพกลับ เจ้านายของข้าพเจ้าก็จะเข้ายึดตงชวนไว้แล้วรีบคืนเกงจิ๋วให้ท่านทันที”
เมื่อจัดที่ทางให้อี้เจียถอยกลับไปยังที่พัก ซุนกวนจึงเชิญเสนาบดีทั้งปวงมาประชุมหารือถึงข้อเสนอของเล่าปี่
“นี่ก็เพราะเล่าปี่เกรงว่าโจโฉจะเข้าตีเสฉวน” เป็นข้อสังเกตจากเตียวเจียว ผู้อาวุโส
“จึงต้องออกอุบายเช่นนี้ แต่ถึงกระนั้นก็เป็นการดีเราควรฉวยโอกาสขณะที่โจโฉยังตั้งทัพอยู่ที่ฮันต๋งยกทัพเข้าตีเมืองหับป๋าเสียให้จงได้”
ซุนกวนเห็นชอบด้วย จึงให้อี้เจียออกเดินทางกลับ
แล้วปรึกษากันยกทัพเข้าตีเมืองหับป๋า ให้โลซกออกไปรับมอบเมืองเตียงสา กังแฮและฮุยเอี๋ยงกลับคืน แล้วซุนกวนออกไปตั้งค่ายอยู่ที่ปากน้ำลกเค้าให้กากำเหลง ลิบองมาพบและให้พาเล่งทองจากเมืองหางโจวมาพบด้วย
แม้การศึกระหว่างทัพซุนกวนกับเตียวเลี้ยวที่เมืองหับป๋ายังไม่เบ็ดเสร็จเด็ดขาดแต่ก็สร้างความพะวักพะวนให้กับโจโฉ
จนต้องถอยทัพจากฮันต๋งไปยังเมืองหับป๋า
กล่าวสำหรับจกก๊ก การวางอุบายด้วยการคาย 3 เมือง เตียงสา กังแฮ และอุยเอี๋ยงให้กับง่อก๊กประสบความสำเร็จโดยราบรื่น
1 ซุนกวนเห็นชอบด้วยยกทัพไปยังเมืองหับป๋า
1 การศึกษาที่หับป๋าติดพันขณะที่การตระเตรียมจะยกคืบหน้าไปยังเสฉวนก็ไม่ราบรื่น เกิดอาการห่วงหน้าพะวงหลัง ในที่สุดก็จำต้องถอยทัพกลับ
ครานี้ศึกกลับมาอยู่ที่หับป๋าและง่อก๊ก
