“วงค์ ตาวัน”
มีการประมวลข้อมูลให้เห็นว่า นักต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชน ผู้นำท้องถิ่น ผู้นำกลุ่มชนชาติพันธุ์ต่างๆ ยังคงหายสาบสูญไปเป็นจำนวนมาก โดยมีร่องรอยชี้ว่า เป็นฝีมือของเจ้าหน้าที่รัฐ หรือผู้มีอิทธิพล และคดีเหล่านี้แทบจะไม่มีความคืบหน้า
เชื่อว่าคดีทำนองนี้จะยังเกิดขึ้นไม่สิ้นสุด ตราบใดที่ยังไม่มีกฎหมายใหม่ออกมา เพื่อป้องกันอาชญากรรมทำนองนี้ได้เท่าทัน
ถ้าพูดกันด้วยภาษาที่ชาวบ้านเข้าใจ คดีแบบนี้ต้องเรียกว่าคดีอุ้มหายหรืออุ้มฆ่า
คือใช้กลุ่มชายฉกรรจ์อุ้มตัวไป จากนั้นนำไปสังหาร แล้วทำลายศพไม่ให้เหลือ
หากไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่า ตายไปแล้ว หรือถูกฆ่าไปแล้ว ก็จะกลายเป็นคดีแค่คนหายตัวหรือถูกลักพาตัว
แต่ไม่ใช่คดีฆาตกรรม เพราะไม่มีศพ!
นี่จึงมีการเคลื่อนไหวผลักดันให้ออกกฎหมายเนื้อหาใหม่ๆ เพื่อป้องกัน ไม่ให้มีเหยื่อถูกอุ้มฆ่าซ้ำอีก แต่กฎหมายใหม่ก็ไม่คืบหน้า คดีที่เกิดมาแล้วหลายๆ รายก็เงียบหาย
ข้อมูลเหล่านี้ มีการหยิบยกมาพูดถึง เนื่องในวาระการหายตัวไปของทนายสมชาย นีละไพจิตร ครบรอบ 14 ปี
14 ปี ที่ผู้เป็นภรรยา คือ อังคณา นีละไพจิตร ต่อสู้เพื่อทวงถามความเป็นธรรมแต่ไม่เคยได้รับ
สิ่งที่อังคณา ผลักดันไปข้างหน้า เพื่อไม่ให้ คนอื่นๆ ต้องตกเป็นเหยื่ออีก นั่นคือ พ.ร.บ. ป้องกันและปราบปรามการทรมานและการบังคับบุคคลให้สูญหาย
ป่านนี้ยังไม่มีอะไรชัดเจนออกมา
แต่ที่น่าสนใจ ได้มีการย้อนคดีสำคัญอีกคดีคือการหายตัวของบิลลี่ ในวงเสวนาเรื่องนี้
เมื่อวันที่ 17 เมษายน 2557 นายพอละจี รักจงเจริญ หรือบิลลี่ ผู้นำกะเหรี่ยงบ้านบางกลอย อ.แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี หายตัวไป
หายสาบสูญระหว่างที่กำลังรวบรวมข้อมูล เพื่อเตรียมเป็นพยานในศาลคดีที่ชาวกะเหรี่ยงฟ้องร้องเอาผิดกรมอุทยานแห่งชาติฯ จากการเผาไล่ที่บ้านชาวกะเหรี่ยงในปี 2554
แล้วก่อนจะหายตัวไปนั้น บิลลี่ถูกหัวหน้าอุทยาน แก่งกระจานควบคุมตัวไป ในข้อหาครอบครองน้ำผึ้งป่า
น.ส.พิณนภา พฤกษาพรรณ ภรรยาของนายพอละจี ฟ้องร้องเอาผิดต่อเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน แต่ไม่ประสบความสำเร็จ
พร้อมกับมีการเปิดเผยข้อมูลที่น่าตื่นตะลึง!!
โดยคดีในส่วนดีเอสไอนั้นยุติไปแล้ว เนื่องจากคณะกรรมการคดีพิเศษมีมติไม่รับคดี
เหตุผลหนึ่งคือ น.ส.พิณนภา ไม่ใช่ภรรยาที่จดทะเบียนกับบิลลี่ จึงไม่เข้าเกณฑ์
โดยไม่มีการคำนึงว่า ในเมื่อเป็นชาวกะเหรี่ยง เป็นคนชาติพันธุ์ เขาจึงไม่ได้จดทะเบียนสมรส
สังคมไทยกำลังตื่นตัวเรื่องการปกป้องชีวิตเสือดำ ปกป้องผืนป่า
เรื่องราวของคนที่ต่อสู้เพื่อรักษาวิถีชาวกะเหรี่ยงที่อยู่กับป่า ก็ควรต้องช่วยกันปกป้อง!
