คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
เหตุ ณ มกราคม – การโยงบทบาท โดนัลด์ ทรัมป์ มายัง นายทักษิณ ชินวัตร มีความแหลมคมและท้าทาย
ท้าทายต่อประสบการณ์และความรับรู้ของผู้คนซึ่งสัมพันธ์กับ นายทักษิณ ชินวัตร อย่างลึกซึ้ง ไม่ว่าจะอยู่ที่พรรคเพื่อไทย ไม่ว่าจะอยู่ที่ นปช.แดงทั้งแผ่นดินก็ตาม
เพราะภาพของ โดนัลด์ ทรัมป์ ขณะนี้คือภาพของผู้ร้าย
เพราะในความเป็นจริงการออกโรงของ นายทักษิณ ชินวัตร ในห้วงที่เป็นรัฐบาลใกล้เคียงกับบทบาทของ โดนัลด์ ทรัมป์ ที่เห็นกันในวันที่ 6 มกราคมหรือไม่
ยังน่าสงสัยและเรียกร้องการอภิปรายแลกเปลี่ยน
คําถามก็คือบทบาทของ โดนัลด์ ทรัมป์ และสาวกใกล้เคียงกับใครมากกว่า
นอกจากเปรียบเทียบกับ นายทักษิณ ชินวัตร แล้ว มีคนจำนวนไม่น้อยโยงไปยังการเคลื่อนไหวของคนเสื้อแดง และมีจำนวนไม่น้อยอ้างอิงไปยังน้องๆ ในกลุ่มราษฎร
ทั้งๆ ที่แท้จริงแล้วน่าจะเหมือนกับในปี 2549 และปี 2557 มากกว่า
แฟนานุแฟนของ โดนัลด์ ทรัมป์ ตกอยู่ในอารมณ์ เดียวกับพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยเมื่อ ปี 2549 อารมณ์เดียวกับมวลมหาประชาชน กปปส.เมื่อ ปี 2557
เพียงแต่จุดจบในสหรัฐ กับจุดจบในสังคมไทยไม่เหมือนกัน
เหตุการณ์ที่รัฐสภาอเมริกันเมื่อวันที่ 6 และจบลงในวันที่ 7 มกราคมเป็นอย่างไร
แม้จะได้แรงหนุนจาก “ประธานาธิบดี” อย่างเต็มที่ แต่ปรากฏว่ากลไกอื่น ไม่ว่าอำนาจนิติบัญญัติ ไม่ว่าอำนาจบริหาร ไม่ว่าอำนาจตุลาการกลับไม่เห็นด้วย
วิญญูชนนักประชาธิปไตยมิอาจยอมรับได้
ไม่ว่าทหารในกองทัพ ไม่ว่าตุลาการในศาล ไม่ว่า ส.ว. และ ส.ส.ส่วนใหญ่แม้กระทั่งที่สังกัดพรรครีพับลิกันกลับไม่ยอมเป่านกหวีดไปกับ โดนัลด์ ทรัมป์
ความเข้มแข็งนี้เองที่ทำให้ โดนัลด์ ทรัมป์ ต้องพ่ายแพ้
สถานการณ์ในเมืองไทยที่เกิดขึ้นเมื่อ 10 กว่าปี หรือ 6 ปีก่อนลงเอยอย่างไร
ลงเอยด้วยรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 ลงเอยด้วยรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 และทำให้สังคมไทยต้องจมอยู่ในปลักแห่งวิกฤตอย่างที่เห็นกันอยู่
เพราะว่าอำนาจเผด็จการเป็นใหญ่เหนือกว่าประชาธิปไตย
