คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
ถามว่าอะไรคือผลงานอันยอดเยี่ยมของรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
คำถามนี้คนที่สมควรจะตอบมิใช่ “ฝ่ายค้าน” หากแต่น่าจะมาจากพรรคร่วมรัฐบาลอย่างเป็นด้าน หลัก พรรคพลังประชารัฐ พรรคภูมิใจไทย พรรคประชาธิปัตย์
เพราะจะต้องนำไป “หาเสียง” สร้าง “คะแนน”
คำถามนี้เริ่มจากที่แถลงนโยบาย เริ่มจากที่โฆษกรัฐบาล โฆษกพรรคพลังประชารัฐ ใช้เป็นอาวุธเป็นเครื่องมือในการตอบโต้กับ“ฝ่ายค้าน”
เป็นผลงานอันเนื่องจาก“โควิด”อย่างนั้นหรือ
กรณีของ “โควิด” พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา อาจอ้างได้ แต่พรรคอื่นน่าสงสัย
เป็นความสงสัยไปยังบทบาทของ นายอนุทิน ชาญวีรกูล รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข นายสาธิต ปิตุเตชะ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข
ถามว่าเป็น “ผลงาน”ของ 2 คนนี้จริงละหรือ
ในเมื่อนับแต่เดือนมีนาคม 2563 เป็นต้นมา อำนาจล้วนไปอยู่ในมือของ “ศบค.” ไม่ปรากฏเงาร่างทั้งรัฐมนตรีว่าการและรัฐมนตรีช่วยว่าการ
นั่นก็คือเป็นอำนาจของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์ โอชา
คําถามก็คือเมื่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นพระเอก ใครเป็น “แพะ”
หากประเมินผ่านแต่ละท่าทีของหลายคนในพรรคภูมิใจไทย ไม่ว่าจะมาจาก นายชาดา ไทยเศรษฐ์ ไม่ว่าจะมาจาก นายศุภชัย ใจสมุทร หลายกรรมหลายวาระ
ระบุ นายอนุทิน ชาญวีรกูล อยู่ในสถานะอันเป็น “แพะ”
ในเมื่อ นายอนุทิน ชาญวีรกูล เป็นถึงรัฐมนตรียังมีสภาพทะร่อทะแร่ไม่ต่างไปจาก “แพะ” ในทางการเมือง แล้ว นายสาธิต ปิตุเตชะ จะเหลืออะไร
คำถามก็คือ เหลืออะไรไปคุยโวและโอ้อวด
คําถามที่แต่ละพรรคการเมืองต้องขบคิดอย่างหนักแน่นจริงจังคือ “ผลงาน”
ผลงานจากเดือนมีนาคม 2563 มายังเดือนกรกฎาคม 2564 เป็นผลงานอันถือว่าเป็นความสำเร็จ สามารถสร้างความปลอดภัยให้กับประชาชนได้ จริงละหรือ
นี่คือโจทย์ทางการเมืองอันแหลมคมยิ่ง
