ปะทะการเมืองอรรถวิชช์ กะ สรัลรัศมิ์ การเมือง คุณภาพ
การปะทะระหว่าง นายอรรถวิชช์ สุวรรณภักดี กับ นางสรัลรัศมิ์ เจนจาคะ น่าสนใจ
น่าสนใจไม่เพียงแต่เพราะ นายอรรถวิชช์ สุวรรณภักดี ตั้งข้อสังเกตต่อมติของพรรคพลังประชารัฐที่เลือกส่ง นางสรัลรัศมิ์ เจนจาคะ ว่าน่าแคลงคลาง กังขาเท่านั้น
หากแต่ยังโยงไปยังการตั้งข้อสงสัยต่อ “การซื้อเสียง”
พลันที่ข้อสังเกตและข้อสงสัยของ นายอรรถวิชช์ สุวรรณภักดี ก่อ “ปฏิกิริยา” จาก นางสรัลรัศมิ์ เจนจาคะ ด้วยความร้อนแรงระนาบใกล้เคียงกัน
แนวทาง “การเมืองสร้างสรรค์” ก็กลายเป็น “คำถาม”
แน่นอน คำถามนี้มิได้พุ่งไปยัง “มาดามหลี” หากแต่พุ่งไปยัง นายอรรถวิชช์ สุวรรณภักดี
เหตุผลก็เพราะว่า นายอรรถวิชช์ สุวรรณภักดี เป็นเลขาธิการพรรคกล้า และพรรคกล้าประกาศอย่างหนักแน่นและจริงจังที่จะทำการเมือง “คุณภาพ”
เมื่อเป็นการเมือง “คุณภาพ” ก็ย่อมจะต้อง “สร้างสรรค์”
กระนั้น ท่วงทำนองในแบบที่ นายอรรถวิชช์ สุวรรณภักดี แสดงออกอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เป็นตัวอย่างแก่นักการเมืองรุ่นใหม่ที่เพิ่งเหยียบบาทก้าวเข้ามา
กลับมี “กลิ่นอาย” ในแบบของพรรคประชาธิปัตย์เต็มเปี่ยม
ถามว่าท่วงทำนองของการเมืองในแบบพรรคประชาธิปัตย์เป็นอย่างไร
หากดูจาก นายชวน หลีกภัย หากดูจาก นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ และหากดูจาก นายอรรถวิชช์ สุวรรณภักดี ก็จะจับท่วงทำนองอันเป็น “ต้นฉบับ” ได้ไม่ยาก
นั่นก็คือ มักจะเริ่มต้นด้วย “ไม่อยากพูด” ในประเด็นนี้
แต่หลังจากนั้น การตั้งข้อสังเกตต่อคุณสมบัติของ นางสรัลรัศมิ์ เจนจาคะ ก็ตามมา และหลังจากนั้นก็พร้อมอย่างเต็มที่ที่จะสาวไส้ในเรื่อง “ซื้อเสียง”
ท่วงทำนองแบบ “ประชาธิปัตย์” จึงสืบทอดโดย “พรรคกล้า”
วิวาทะระหว่าง นายอรรถวิชช์ สุวรรณภักดี กับ นางสรัลรัศมิ์ เจนจาคะ จึงเป็น “กรณีศึกษา”
เหมือนกับกระบวนท่าของ นายอรรถวิชช์ สุวรรณภักดี จะโอ่อ่าอลังการ เหมือนกับกระบวนท่าของ นางสรัลรัศมิ์ เจนจาคะ จะเป็นแบบเก่าอย่างชนิดล้านปี
แต่หากมีการสอบค้นก็จะสัมผัสได้ในสายพันธุ์ “ไดโนฯ” ใกล้เคียงกัน
