คอลัมน์ บทบรรณาธิการ
2564 ปีชอกช้ำ
บทสรุปชีวิตคนไทยในปี 2564 เมื่อประมวลสถานการณ์หลายด้านแล้วไม่ใช่ปีที่ดีนัก
นับเฉพาะสามด้านหลัก – การเมือง เศรษฐกิจ และสังคม ได้รับผลกระทบด้านลบจากโรคระบาดโควิด-19 อย่างสาหัส
โดยเฉพาะกลางปี 2564 ที่โรคระบาดหนักจนมีตัวเลขผู้ติดเชื้อใหม่รายวันถึงหลักหมื่น และมีผู้เสียชีวิตเฉลี่ยวันละ 100-200 ราย ขณะจำนวนเตียงในโรงพยาบาลรองรับไม่ไหว
กว่าที่วัคซีนจะมาเต็มแขนเพื่อเปลี่ยนสถานการณ์ หลายครอบครัวสูญเสียคนที่รักไป อีกทั้งมีกรณีคนสิ้นใจคาบ้านพักและริมถนน
ถ้ามองที่ตัวเลข กรณีเหล่านี้อาจไม่มาก แต่เมื่อมองในฐานะเพื่อนมนุษย์ ล้วนเป็นชีวิตที่สูญเสียไปอย่างน่าสะเทือนใจ
สำหรับเศรษฐกิจ การแจกเงินของรัฐบาลอย่างต่อเนื่อง สะท้อนว่าการทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องยังคงมีปัญหาต่อจากปี 2563
ธนาคารโลก ธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชีย และหน่วยงานเศรษฐกิจชั้นนำ ต่างลดตัวเลขการขยายตัวทางเศรษฐกิจของไทยในปี 2564 ลงหลายระลอก จนมาอยู่ที่ราวร้อยละ 0.8-1
ส่วนตัวเลขคาดการณ์จีดีพี ปี 2565 แม้สูงขึ้นถึงร้อยละ 3.9 แต่ก็มาจากฐานเศรษฐกิจที่ซึมลึกติดต่อมาสองปี อีกทั้งยังมีปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ เหมือนที่เคยเผชิญมาตลอดปี 2564
เมื่อบวกกับความเหลื่อมล้ำทางโอกาสของประชาชนจึงเป็นโจทย์ยากที่จะเห็นการแก้ไขไปในทิศทางที่ดีขึ้น
โจทย์ยากสุดท้ายคือการเมือง ที่ทำให้สถานการณ์โดยรวมของปี 2564 ย่ำแย่ลง
การบริหารจัดการของรัฐบาลที่ไม่ถูกเป้าไม่ถูกจังหวะ แสดงผลให้เห็นในช่วงวิกฤตโควิดระบาดหนัก
ซ้ำร้ายกว่านั้นคือการรับมือกับกลุ่มเยาวชนที่พยายามแสดงออกและยื่นข้อเรียกร้องต่อรัฐบาล ด้วยท่าทีที่แข็งกร้าว โดยอาศัยทั้งกฎหมายที่ควบคุมโรคระบาดไปถึงกฎหมายร้ายแรง ราวกับคุยกันไม่ได้ หรือไม่ต้องการแสวงหาหนทางคลี่คลาย
กรณีนี้ไม่เพียงตอกย้ำความขัดแย้งในสังคม ยังทำให้ประเทศประชาธิปไตยและสหประชาชาติแสดงความวิตกกังวล
ถ้ารัฐบาลยังคงมองไม่เห็นว่าเรื่องนี้เป็นปัญหาใหญ่ในปี 2564 ปัญหาจะลากต่อไปในปี 2565
