ไม่เจอกับตัว คงไม่เข้าใจ! ลูกสาว สุวรรณี สุคนธา จวกคนค้านโทษประหาร
จากกรณีที่กรมราชทัณฑ์ได้ดำเนินการบังคับโทษตามคำพิพากษาของศาลฎีกาให้ประหารนักโทษเด็ดขาด นายธีรศักดิ์ หรือมิก หลงจิ อายุ 26 ปี ผู้ต้องหาฆ่านายดนุเดช สุขมาก อายุ 17 ปี นักเรียนชั้น ม.5 โรงเรียนวัดควนวิเศษมูลนิธิ จ.ตรัง อย่างโหดเหี้ยม ด้วยการใช้มีดปลายแหลมแทงเข้าบริเวณร่างกายหลายสิบแผล เพื่อชิงทรัพย์ เหตุเกิดเมื่อวันที่ 17 ก.ค. 2555 ภายในสวนสาธารณะสมเด็จพระศรีนครินทร์ 95 (เขาแปะช้อย) ภายในเขตเทศบาลนครตรัง
อ่านข่าว คนแรกในรอบ 9 ปี! ประหารแล้ว หนุ่มฆ่าชิงทรัพย์ทารุณ แทงเหยื่อ 24 แผล
อ่านข่าว ครอบครัวสลด! เปิดจดหมาย “มิก หลงจิ” จากคุกบางขวาง ก่อนถูกประหารชีวิต
อ่านข่าว เปิดอาหารมื้อสุดท้ายในชีวิต ก่อน นช.ธีรศักดิ์ โดนสั่งประหาร
อ่านข่าว ร่ำไห้โฮ-รับไม่ได้พี่ถูกประหาร น้องสาวลั่นคดีอื่นรุนแรงกว่าเยอะทำไมยังไม่โดน!
อ่านข่าว อโหสิกรรม ! พ่อแม่เด็กม.5 เผยความรู้สึก หลังคนฆ่าลูก ถูกประหารชีวิต
คิดถึงแม่..ฉันไม่เคยคิดจะพูดถึงเรื่องนี้
แต่เพื่อประโยชน์ของสังคม ที่นับวันมีคนชั่วมากขึ้น
ฉันจึงเขียนมาจากแรงสะเทือนใจ
จากร่างที่สั่นสะท้านของฉันที่มาจากความเจ็บปวดในใจ
แม้เวลาจะผ่านมานาน.. แสนนานแล้วก็ตาม
แม่ของฉันแม่ของเรา.. ที่เลี้ยงลูกคนเดียวอีก 3 ชีวิต
ในเย็นของวันหนึ่งแม่จากพวกเราไป แม่ออกไปตลาด
เราไม่เคยคิด ..
ไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง
ฉันจะไม่พูดถึงความเจ็บปวดและความเศร้าอย่างแสนสาหัส
ที่ทำให้ฉันที่เพิ่งอายุอายุแค่ 28 กับลูกชายอายุขวบเดียวและน้องสาวอีก 2 คนต้องเจอความจริงที่ไม่ยุติธรรม
แม่ไปจ่ายตลาด.. มีคนชั่ว 2 คนทำร้ายถึงตาย
แล้วเอาร่างแม่ไปโยนไว้ในพงหญ้าข้างทาง
ฉันจะไม่พูดถึงแผลกี่สิบแผล ทำให้แม่ตายอย่างเจ็บปวด
แม่เป็นผู้หญิงที่มีความสามารถมาก เป็นคนดี เป็นคนพิเเศษ
เป็นแม่ที่เป็นที่พึ่งคนเดียวในชีวิตของพวกเรา
เป็นเหมือนแท่งเทียนเล่มที่จุดสว่างนำทางให้ฉันเสมอ
และกับคนอื่นๆอีกมากมาย
ที่สำคัญแม่เป็นนักเขียนที่ในยุคนั้นหรือยุคไหนๆก็ไม่มีใครเขียนได้อย่างมีความเป็นตัวเองถึงอย่างนั้น
ถ้าแม่ยังอยู่กับพวกเราแม่คงมีความสุขมาก
และแม่คงจะเขียนงานออกมาได้อีกมาก
คุณสุวรรณี สุคนธา นักเขียนชื่อดัง
แม่ของเราคือแรงบันดาลใจ
แม่คือผู้หญิงเก่งที่ไม่ท้อกับความทุกข์ยากใด
แม้ความตายจะมาถึงแม่.,
อย่างที่ฉันและน้องไม่อาจจะทนทานในความทุกข์นั้นได้
ยังดีที่พวกเราเป็นคนรักดี.. ไม่เอาความเจ็บปวดมาทำลายเราเอง
เราเปลี่ยนความทุกข์ใจเป็นแรงพลักให้สร้างชีวิตที่ดีขึ้นมาจากกองทุกข์สาหัสสากรรจ์
ฉันคิดว่ามันเป็นชะตากรรม
ก็ได้แต่คิดแค่นี้
มนุษย์คนใดที่ลงมือใช้มีดกรีดและทิ่มแทงเข้าไปถึงร่างกายของมนุษย์อีกชีวิตหนึ่งได้
ย่อมต้องได้รับการชดใช้กรรมนั้นอย่างเท่าเทียม
ไม่ได้เป็นการแก้แค้น
นั่นคือการลงโทษในการทำความเลว..
ไม่สมควรที่จะปล่อยให้เป็นเยี่ยงอย่าง
ถึงขนาดลงมือทำร้ายคนเป็นๆจนตายไปต่อหน้ามีทั้งเลือด
เสียงร้องที่เจ็บปวดเหลือแสน กับเสียงร้องขอชีวิต
การฆาตกรรมโดยเพื่อหวังแต่ทรัพย์นั้นมันผิดบาปมาก
ถามพวกที่ออกมาปกป้องคัดค้านการลงโทษที่สมควรแล้วนั้น
จิตใจทำด้วยอะไร
ใครก็ตามที่ออกมาปกป้องฆาตกร
คนเหล่านั้นคงมีจิตใจคล้ายกัน
อ้างสิทธิมนุษย์ชน..
คนที่ถูกฆาตกรรมอย่างทารุณและเป็นผู้บริสุทธิ์
มีสิทธิ์เรียกร้องความตายคืนมาได้มัย
ช่วยหยุดพวกอ้างสิทธิมนุษยชนเพื่อผลประโยชน์ทางอื่น
โดยช่วยกันแชร์กันไปให้มาก
ความตายของแม่จะมีประโยชน์ต่อชีวิตผู้บริสุทธิ์
ที่ยังอาจจะเจอการฆาตกรรมเลือดเย็น
ถ้ามีพวกอยากให้กฎหมายปกป้องอ่อนข้อต่อ ฆาตกร
