เต็งยื่นของขวัญให้ชิดดาว ทันใดโต้ก็เปิดประตูผลัวะเข้ามา ทุกคนหันมองไปที่โต้ บรรยากาศกร่อยไปสนิท มีทอยคนเดียวที่ยิ้มแย้มพอใจ บอกกำลังจะแกะของขวัญอยู่พอดี โต้เดินยิ้มเข้ามา ถามว่าเขาได้มอบของขวัญคนแรกหรือเปล่า
เต็งรีบดึงกล่องของขวัญกลับมาซ่อนไว้หลังตัวเอง เวนิสและลูกกวาดพากันเซ็งมากๆ โต้มอบกล่องของขวัญให้ชิดดาว หญิงสาวยิ้มนิดๆ รับมาพร้อมกับขอบคุณ โต้ฉวยจังหวะไม่ให้ทันตั้งตัวหอมแก้มชิดดาวฟอดใหญ่เย้ยเต็งซะเลย ทุกคนอึ้งๆ กันไป เต็งได้แต่ยืนนิ่ง
ชิดดาวตั้งหลักได้ หายตกใจก็ผละตัวออกแล้วโยนกล่องของขวัญไปที่โซฟารับแขกอย่างไม่ไว้หน้าโต้เช่นกัน ก่อนจะเดินออกจากบ้านไป โต้รู้สึกหน้าแตกต่อหน้าเต็ง รีบเดินตามชิดดาวออกไป เวนิสบ่นว่าใครจุดธูปเรียกมันมา ลูกกวาดส่ายหน้าทำนองไม่รู้
ทอยเลี่ยงด้วยการเดินเข้าไปในครัวหยิบมีดเพื่อมาตัดเค้ก ท่าทีอารมณ์ดีขึ้นมา เวนิสกับลูกกวาดจับตามองตามทอยไปอย่างสงสัย ส่วนเต็งได้แต่มองตามชิดดาวไปทางหน้าบ้าน กอดของขวัญที่จะให้ชิดดาวไว้กับตัว แววตาละห้อย ชิดดาวเดินหนีมาทางสวนหย่อมเล็กๆ หน้าบ้าน โต้เดินตามมาอย่างหัวเสีย
“ดาวทำแบบนั้นได้ยังไง มันฉีกหน้าโต้ชัดๆ”
“ดาวทำอะไร” ชิดดาวถามหน้าตาย
“ยังมาถามอีก ดาวโยนของขวัญโต้ ทิ้งโซฟาอย่างไม่แยแสได้ยังไง”
“แล้วทีโต้มาหอมแก้มดาวต่อหน้าทุกคนล่ะ ให้เกียรติดาวมั่งมั้ย”
“แฟนกันหอมแก้มกัน มันไม่ให้เกียรติตรงไหน” โต้เถียง
“แฟนที่ไม่ได้เจอหน้ากันเกือบปี โทร.ก็นับครั้งได้ ถี่หน่อยก็ส่งสติ๊กเกอร์ไลน์ ตอนโต้เข้าบ้านมา ดาวยังเผลองงๆ เลยว่าใครเหรอ เราเคยรู้จักกันรึเปล่า”
“ที่ดาวไม่พอใจยังงี้ก็เพราะมีไอ้เต็งอยู่ในบ้านด้วยใช่มั้ย” โต้โวยอย่างไม่พอใจ “ดาวคบกับมันเหรอ”
“โต้คบกับพี่ละอองเหรอ” ชิดดาวสวนกลับทันที
โต้อึ้งที่โดนย้อน “โต้ไลน์มาบอกดาวแล้วไง ว่ามันก็แค่ข่าวสร้างกระแส ใครๆ ก็ทำ แต่ดาวยังไม่ตอบโต้ว่าดาวคบกับไอ้เต็งมันเหรอ”
ชิดดาวไม่ตอบ แต่ตั้งคำถามแทน
“โต้จำได้จริงๆ เหรอว่าวันนี้วันเกิดดาว”
“ดาวไม่ต้องมาเบี่ยงประเด็นเลย ดาวจะเลิกคบกับโต้ใช่มั้ย” โต้โดนต้อนก็ยิ่งโกรธ
ชิดดาวมองไปที่กอกุหลาบแล้วถามขึ้นมา “จำกุหลาบที่โต้ซื้อให้ดาวได้มั้ย”
“ทำไมจะจำไม่ได้ กุหลาบดอกโตสีแดงสวยขนาดนี้ โต้เลือกให้ดาวเองกับมือ” โต้ยืนยันหนักแน่น
“ที่โต้ซื้อให้ดอกสีชมพูตะหาก มันตายไปแล้ว คุณเต็งเลยซื้อกุหลาบสีแดงมาปลูกให้ใหม่”
พอได้ฟังแบบนั้น โต้โกรธจัด เดินตรงไปที่ต้นกุหลาบกะจะเหยียบให้แหลกคาเท้า ชิดดาวผลักอกโต้ออกไป โต้เซไปตามแรงผลัก จ้องหน้าชิดดาวนิ่ง รู้สึกเจ็บแปลบและโกรธอย่างที่สุด แม้ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าชิดดาวปกป้องเต็งและให้ความสำคัญเต็งมากกว่าตนแล้ว ฮึดฮัดเดินกลับเข้าบ้านไป
ชิดดาวได้แต่ถอนใจยาวออกมา ก่อนจะรีบตามโต้กลับเข้าไปในบ้าน บรรยากาศในบ้านดูกร่อยๆ เล็กน้อย ทอยทำไม่รู้เรื่อง ตัดเค้กแบ่งใส่จานไป เต็ง เวนิสและลูกกวาดจับกลุ่มคุยอยู่ไม่ห่างนัก เต็งยังถือกล่องของขวัญอยู่ในมือ โต้เดินตรงเข้ามาโวยวายใส่เต็ง
“ฉันได้งานละครต่อเนื่อง 3-4 เรื่อง ตอนแรกว่าจะทิ้งรายการห่วยๆ ให้แกฉายเดี่ยว แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว ฉันจะเป็นพิธีกรคู่กับแกต่อไปจนกว่ารายการแกจะเจ๊ง”
เวนิสแทบทนไหวจะเข้าไปชกหน้าโต้ เต็งจับแขนเวนิสปรามเอาไว้ โต้จ้องหน้าเต็งสีหน้าอาฆาต ก่อนจะเดินหัวเสียจะออกไป เจอชิดดาวที่เดินกลับเข้ามา ทั้งคู่จ้องหน้ากัน โต้เบี่ยงตัว เดินเบียดไหล่ชิดดาวออกไปโดยไม่พูดไม่ลาสักคำ ชิดดาวหน้านิ่งๆ ฝืนยิ้มให้กลุ่มเต็ง
“ขอโทษทุกคนด้วยนะ”
“ไม่เป็นไรหรอกคุณดาว พวกเราชินแล้ว ไอ้เนี่ยมันวีนทุกที่แหละ” เวนิสแขวะโต้อย่างไม่ชอบขี้หน้า
“คงคิดว่าตัวเองเป็นซุปตาร์ใหญ่” ลูกกวาดหมั่นไส้
“ยังมีอารมณ์แกะของขวัญอยู่มั้ยครับ” เต็งฝืนยิ้ม
“ที่โมโหก็เพราะเข้ามาขัดจังหวะนี่แหละ คนกำลังจะแกะของขวัญอยู่เลย” ชิดดาวทำพูดตลก
“เห็นของขวัญอาจจะโมโหกว่าเดิมก็ได้นะครับ สุขสันต์วันเกิดอีกครั้งครับ” เต็งยื่นของขวัญให้
ชิดดาวรีบดึงกล่องของขวัญมากอดไว้เลย บอกเดี๋ยวโดนขัดจังหวะอีก ทุกคนพากันหัวเราะขำ ลูกกวาดเชียร์ให้แกะของขวัญ ระหว่างที่ชิดดาวแกะของขวัญ เวนิสก็เหลือบเห็นทอยแอบลอบออกไปจากบ้าน ก็มองตาม สีหน้าติดใจสงสัย โต้เดินหัวเสียออกมาห กำลังจะขึ้นรถ เสียงทอยพูดดังขัดขึ้นมาซะก่อน
“เชื่อฉันรึยังล่ะ”
โต้หยุด หันมองมาที่ทอยที่ยืนอยู่หน้ารั้วด้านในบ้าน
“เธอบอกฉัน ต้องการอะไร”
“ก็ไม่อยากเห็นนายถูกสวมเขา”
“หรือจะใช้ฉันเป็นเครื่องมือกันแน่” โต้มองหน้าอีกฝ่ายอย่างรู้ทัน
“ก็แล้วแต่จะคิด”
“แต่ยังไงก็ขอบใจเธอมาก ของของฉัน ถ้าฉันไม่ให้ ใครก็เอาไปไม่ได้ ฉันเลิกกับใครได้ แต่ใครจะมาบอกเลิกฉันก่อนไม่ได้”
“หมาหวงก้างว่างั้นเถอะ” ทอยแซว
“งานนี้ก็คงมีหมาตัวผู้กับหมาตัวเมียนั่นล่ะ” โต้พูดจบก็เดินขึ้นรถไป
ทอยมองตามโต้ไปด้วยสีหน้าเจ็บใจที่โดนแขวะ เดินหน้าหงิกจะกลับเข้าบ้าน ทันใดเวนิสที่แอบฟังอยู่ก็โผล่มาดักหน้าไว้ ทอยมองอย่างตกใจ
“คิดว่าฉันหูดีพอจะได้ยินที่คุยกัน เพราะงานนี้น่าจะมีหมาหวงก้าง 3 ตัวไม่ใช่ 2” เวนิสจ้องหน้าทอย
ทอยชะงักไปเล็กน้อย จะเดินเลี่ยงเข้าบ้าน เวนิสคว้าแขนทอยเอาไว้ พูดด้วยสีหน้าท่าทีจริงจัง
“แกเลิกทำยังงี้เถอะ เฮียไม่ได้ชอบแก แล้วก็ไม่มีทางหันมามองแก คิดกับแกเป็นอย่างอื่นได้นอกจากแค่น้องสาวคนหนึ่ง”
“ฉันจะทำ..” ทอยจ้องหน้าเวนิส น้ำตาคลอ “จะเป็นความหวังลมๆ แล้งๆ ฉันก็จะทำ ถึงความหวังจะริบหรี่ มันก็ดีกว่าต้องอยู่เฉยๆ เสียใจอยู่คนเดียวเงียบๆ”
“แล้วทำไมแกไม่หันมามองฉันมั่ง อย่าบอกว่าแกไม่รู้ว่าฉันแอบชอบแกอยู่ แกไม่โง่ แกจะมากดบล็อกฉันเหมือนที่ชอบทำกับใครต่อใครในไลน์ไม่ได้นะ เพราะฉันไม่ไปไหนง่ายๆ หรอก”
“เสียเวลา” ทอยสะบัดแขนออก)
เวนิสจับแขนทอยไม่ยอมปล่อย “ถึงความหวังจะริบหรี่ มันก็ดีกว่าต้องอยู่เฉยๆ เสียใจอยู่คนเดียวเงียบๆ”
ทอยอึ้งที่โดนย้อน น้ำตาคลอด้วยความเจ็บใจ สะบัดแขนแรงขึ้นจนหลุดออกมาได้ เวนิสคว้าทอยมากอดเอาไว้เลย
“ฉันชอบแกมากนะทอย เปิดใจมั้งสิ”
ทอยสะบัดตัวออกแล้วผลักเวนิสสุดแรงจนเซเสียหลักไปกระแทกผนังบ้าน เวนิสมองหน้าทอย น้ำตารื้นขึ้นมา ทอยเองก็น้ำตาร่วงจะเดินกลับเข้าไปในบ้านก็ชะงักเปลี่ยนใจ วิ่งออกไปจากบ้านชิดดาว เวนิสได้แต่มองทอยออกไป สีหน้าเศร้าๆ ครั้นเวนิสขับรถมาส่งลูกกวาดที่บ้าน ลูกกวาดก็เปรยๆ ว่าวันนี้ทอยแปลกๆ ไป เวนิสบอกไม่เห็นมีวันไหนไม่แปลก
“ทอยเป็นคนตามโต้มาวันนี้ใช่มั้ย” ลูกกวาดถามอย่างพอจะเดาได้ “มันรักเฮียของมันมาก”
เวนิสไม่ตอบอะไร ได้แต่ถอนใจยาวออกมา
“ความรักนี่มันตลกดีเนอะ ลงตัวยากซะจริง คนนี้ชอบคนนั้น คนนั้นไปชอบคนโน้น” ลูกกวาดพูดพลางชำเลืองมองหน้าเวนิสเล็กน้อย
เวนิสขับรถไปหน้านิ่งๆ
“อย่าเสียใจไปเลยนะเวนิส รถคันนี้ไม่ได้มีคนผิดหวังอยู่คนเดียวซะหน่อย” ลูกกวาดเลื่อนมือไปกุมมือเวนิสที่วางค้างไว้บนเกียร์
เวนิสอึ้ง ชำเลืองมองลูกกวาดเล็กน้อย ลูกกวาดยิ้มนิดๆ ให้เวนิส จากกระแสข่าวภาพหลุดที่ละอองจงใจปล่อยออกมา ทำให้มีละครติดต่อโต้เข้ามาเรื่อยๆ โต้ดีใจสุดๆ และเดาได้ว่าภาพหลุดนั่นเป็นฝีมือของละอองแต่ก็ไม่โกรธเคืองแต่อย่างใด ละอองคิดจะให้โต้เลิกทำพิธีกรรายการของเต็ง ด้วยมองว่าเสียเวลา เงินน้อย ชื่อเสียงก็ไม่มี
โต้รีบห้ามไว้ ละอองแปลกใจ อยากให้โต้เอาเวลาไปทุ่มเทกับงานละครดีกว่า โต้อ้างว่าทำพิธีกรรายการนั่นก็ไม่ได้เสียเวลาอะไรมากมาย แถมยังบอกว่าเขาเกิดจากการรายนั้น ไม่อยากให้ใครมองว่าดังแล้วถีบหัวส่งใคร ละอองฟังแล้วปลื้มมาก โดยหารู้ไม่ว่าโต้ตั้งใจจะอยู่เป็นก้างขวางคอเต็งกับชิดดาวมากกว่า
เต็งให้ของขวัญวันเกิดเธอเป็นโคมไฟตั้งโต๊ะ พอเปิดไฟแล้วแสงก็จะสะท้อนรูปดาวบนเพดานห้อง ชิดดาวนอนมองแล้วยิ้มออกมาอย่างประทับใจ ก่อนจะหยิบการ์ตูนขายหัวเราะมานอนอ่านต่อไปอย่างอารมณ์ดี เต็งเองก็นอนมองเพดานห้องที่มีดาวหลากหลายสีเคลื่อนที่หมุนไปมาสวยงามอย่างเพลิดเพลิน ที่แท้ชายหนุ่มซื้อโคมไฟแบบเดียวกันให้ตัวเองด้วย ครู่หนึ่งก็คุยกาโม่คุย
“ไม่รู้คุณดาวเขาจะเปิดโคมไฟเหมือนกับเรารึเปล่านะกาโม่ แกชอบคุณดาวเหมือนลุงมั้ย”
เงียบไม่มีเสียงตอบเพราะกาโม่หลับไปแล้ว
“เงียบแปลว่าชอบ หลับก็แปลว่าชอบ สรุปแกต้องชอบคุณดาวเข้าใจมั้ยกาโม่” เต็งพูดเองเออเอง ยิ้มเพ้อ มองไปที่ดาวบนเพดาน “แกน่ะต้องช่วยลุงจีบคุณดาวนะกาโม่ คุณดาวหลงแกมากๆ เมื่อไหร่แกจะพูดได้ซะทีนะ จะได้มาช่วยเป็นกองหนุนให้ลุง”
เต็งลุกขึ้นมานั่ง มองไปที่กาโม่แล้วถอนใจออกมาอย่างแอบหนักใจบางอย่าง วันต่อมาเต็งกับชิดดาวพากาโม่มาปรึกษาหมอเด็กเรื่องที่กาโม่ยังไม่พูด ระหว่างที่หมออธิบายถึงสาเหตุที่เด็กพูดช้าอยู่นั่น จู่ๆ กาโม่ก็เรียกชิดดาวว่าแม่ เต็งดีใจสุดๆ ชิดดาวอึ้ง น้ำตารื้นขึ้นมาทั้งดีใจปลื้มใจหลายอารมณ์ประเดประดังเข้ามา
หลังถ่ายทำรายการเสร็จ เต็งกับเวนิสช่วยกันเก็บอุปกรณ์ถ่ายต่างๆ เพื่อจะเดินทางกลับ เวนิสออกปากชมว่าเทปนี้สนุกดี โต้ทำให้รายการมีสีสันดีเหมือนกัน เต็งเปรยๆ ว่าอีกหน่อยเขาดังก็อาจจะถอนตัว เวนิสบอกยาก มันหวงก้างเฮียกับคุณดาว มันประกาศเจตนารมณ์กลางบ้านชัดเจนซะขนาดนั้น เต็งถอนใจเซ็งๆ
เวนิสนึกอะไรขึ้นมาแล้วยิ้มๆ กระเซ้า “ถามจริงเฮีย ได้จับมือคุณดาวรึยัง”
“เฮ้ย..ทะลึ่ง”
“จับมือทะลึ่งตรงไหน แหม..เฮีย ก็รู้ๆ กันอยู่แล้วว่าชอบกัน ไอ้โต้มันหวงก้างไปงั้นแหละ เขารู้กันทั่วว่ามันเด็กยัยละอองนั่น ตกลงได้จับมือคุณดาวรึยังเฮีย” เวนิสกระเซ้าอีกที
“ใครจะไวเหมือนแกกับลูกกวาดล่ะ คบกันตอนไหนก็ไม่รู้” เต็งล้อ
“ก็คบกันตอนไม่มีใครรู้นั่นแหละเฮีย ประจักษ์แล้ว รักคนที่เขารักเราดีกว่า ฟินสุด”
ทอยเดินหน้าบึ้งเข้ามาหา ได้ยินหมดที่สองหนุ่มคุยกัน บอกไม่มีอะไรแล้ว เธอกลับเลยนะ เวนิสยังทีความห่วงใยให้ทอยอยู่ อาสาไปส่งเพราะรู้ว่ารถเธอเสีย ทอยปฏิเสธแถมแขวะเวนิสอย่างเหมือนเคย เต็งแซวเวนิสว่ากัดกันจนเขาแอบลุ้นว่าจะชอบกันซะอีก เวนิสชะงักไปเล็กน้อย แต่ไม่พูดอะไร
“ตั้งแต่คุณดาวกลับมาค่อยยังชั่ว ไม่ค่อยเจอสถานการณ์อึดอัด” เต็งพูดแบบโล่งอก
“กับทอยใช่ป่ะ”
เต็งยักไหล่แทนการตอบ ถือของลุกนำ
“เฮียไปล่ะ เดี๋ยวคุณดาวจะรอนาน”
“ไปพร้อมกันก็ได้นี่เฮีย รับสาวที่เดียวกัน”
“เออ..จริง ไป” เต็งกอดคอเวนิสเดินคุยกันไปที่ลานจอดรถ
ทอยที่แอบซุ่มมองจากมุมหนึ่ง มองตามเต็งและเวนิสไป สีหน้าแววตาเจ็บช้ำ
//////////////////////////////////////////////////////
คลิกอ่านย้อน
