เต็งขับรถมารับชิดดาวเพื่อพาเธอกับกาโม่ไปที่เนอร์สเซอรี่ น้องหนูเห็นเข้าถึงกับช็อกแกมเสียใจเมื่อคิดว่าเต็งมีลูกมีเมียแล้ว พอถึงเนอร์สเซอรี่ เต็งได้คุยกับงามพิศเรื่องที่จะเอานมแม่จากเพื่อนข้างบ้านมาให้กาโม่กิน
ชิดดาวตกใจรีบห้ามไว้ เพราะการที่จะเอานมแม่คนอื่นมาให้กาโม่กินสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ต้องผ่านการคัดกรองเชื้อโรค แผนการขอนมจากเต้าจากเพื่อนข้างบ้านเป็นอันต้องพับเก็บไปโดยมีชิดดาวเป็นคนให้คำแนะนำที่ถูกต้องเรื่องนมแม่กับเต็ง
ส่วนแม่กับพ่อเข้ามาค้นห้องนอนเล็กที่พายพักอยู่ช่วงรอคลอด แล้วเจอสร้อยพระของโต๊ดที่ลืมไว้ ทั้งคู่สงสัยขึ้นมาว่าโต๊ดอาจแอบกลับเมืองไทยโดยที่ไม่ได้บอกพวกตน ขณะเดียวกันเวนิสตัดสินใจบอกเต็งเรื่องที่ม๊าจะถอนสปอนเซอร์ออกจากรายการ เพราะโกรธที่เขาไม่ยอมหมั้นกับผู้หญิงที่หามาให้ เต็งถึงกับเครียด
โต้มาบอกข่าวดีกับชิดดาวว่าได้เข้าสังกัดละอองผู้จัดการดาราชื่อดัง เขากำลังจะดัง จำเป็นต้องปิดเรื่องมีแฟนแล้ว เลยขอร้องชิดดาวไม่ให้แสดงตัวว่าเป็นแฟน ให้บอกว่าเป็นญาติห่างๆแทน ถ้าเธออยากเห็นเขาระสบความสำเร็ ชิดดาวเต็มใจช่วยอย่างไม่อิดออด โดยไม่รู้เลยว่าจริงๆ แล้วโต้เอาตัวเข้าแลกแอบคบหากับละอองอย่างลับๆ เพื่อความดังและเงินทอง
ละอองแวะมาคุยกับแป๊ดรุ่นพี่ที่เป็นผู้จัดการฝ่ายตลาดอยู่ที่บริษัทชีวิตชีวาโอสถ เพื่อให้ช่วยป้อนงานที่เหมาะกับเด็กในสังกัดของเธอ แป๊ดรับปากเป็นอย่างดี พอละอองกลับไปแล้ว ทอยก็มาคุยกับแป๊ดเรื่องขอสปอนเซอร์ให้กับรายการเต็ง แป๊ดมีเงื่อนไขว่าจะต้องมีพิธีกรร่วมคนใหม่เพื่อเพิ่มสีสันให้รายการน่าสนใจยิ่งขึ้น จึงโทร.มาคุยกับละอองเพื่อให้โต้ไปเป็นพิธีกร
โต้รู้เข้าก็อิดออดไม่อยากทำเท่าไหร่เพราะไม่ชอบหน้าเต็ง ละอองเกลี้ยกล่อมว่าถ้าโต้เป็นพิธีกรได้ออกทีวีบ่อยๆ คนก็จะจำได้ เป็นการปูทางไปสู่การเล่นละคร โต้ยิ้มกริ่มชอบใจ นอกจากนี้ยังคิดที่จะเขี่ยเต็งออกจากรายการแล้วเป็นพิธีกรเดี่ยวแทน ละอองรับปากว่าจะจัดการเรื่องนี้ให้
เต็งตกใจเมื่อถูกแม่กับพ่อคาดคั้นถามเรื่องสร้อยของโต๊ด เลยโกหกไปว่าตนเองโทร.ไปขอร้องให้โต๊ดส่งมาให้เพราะว่าไม่มีเงิน ทำเอาพ่อกับแม่แอบสงสาร ตกเย็นเต็งมารับชิดดาวกับกาโม่กลับบ้าน แล้วตกใจเมื่อพนักงานโทร.มาบอกว่าเอาของมาส่งแต่ไม่มีใครอยู่บ้าน
เต็งรีบกลับมาที่บ้านแล้วให้พนักงานเอาของใช้เด็กอ่อนไปไว้ที่บ้านชิดดาว จากนั้นก็โทร.ถามแม่ว่าอยู่ที่ไหน แม่บอกว่าออกมาเดินเล่นที่สวนหย่อมหมู่บ้าน เต็งโล่งใจ แต่หารู้ไม่ว่าแม่โกหก ความจริงแล้วตอนที่พนักงานเอาของมาส่ง แม่อยู่ที่บ้านและแปลกใจที่เต็งสั่งของใช้เด็กอ่อนมา
ด้วความค้างคาใจ แม่จึงมาคุยกับคุณชายและคุณหญิงข้างบ้าน ทั้งคู่รวมถึงน้องหนูไม่อยากเชื่อว่าเด็กคนนั้นจะเป็นหลานของเต็ง เพราะดูชายหนุ่มเอาใจใส่มากเกินหลาน คุณชายคิดว่าเต็งอาจทำเด็กวัยรุ่นใจแตกท้องแล้วผู้หญิงทิ้งลูกไว้ให้เลี้ยงแน่ๆ คุณหญิงเห็นด้วย เพราะเต็งเป็นพิธีกรรายการทีวี มีแต่สาวๆ เข้าหา
น้องหนูกลับแย้งว่าเมียเต็งอาจจะไม่ได้ทิ้งไป แต่เปิดเผยตัวไม่ได้ก็ได้ แม่หันมาถามน้องหนูทันทีว่าเคยเห็นแฟนลูกชายตนมั้ย น้องหนูพูดถึงชิดดาวให้ฟังเพราะเคยเห็นอยู่กับเต็ง แม่ให้เงินน้องหนูเป็นค่าจ้างให้คอยส่งข่าวความเคลื่อนไหวของเต็ง พร้อมๆ กับตัดสินใจะกลับปราจีนเพราะโกรธและน้อยใจที่เต็งปิดบังเรื่องลูกเมีย ถึงขั้นออกปากกับพ่อว่าจะไม่มาเหยียบบ้านเต็งอีก
เวนิสมาตามตื้อทอยเพราะอยากรู้เรื่องที่เธอไปขอสปอนเซอร์รายใหม่ ทอยบอกทางโน้นขอเข้าที่ประชุมก่อน เวนิสพยายามคาดคั้นถามด้วยรู้สึกว่ามีอะไรมากกว่านั้น ทอยเดินหนีอย่างรำคาญ จังหวะนั้นลูกกวาดที่นัดกับทอยไว้ก็มาถึง พอเจอเวนิสก็ยิ้มให้อย่างปลื้มๆ แถมมีแลกไลน์กันอีก
ทอยแขวะอย่างหมั่นไส้ เวนิสเองก็ยั่วโมโหกลับลูกกวาดหัวเราะขำออกมา บอกชอบเวลาที่พวกเขาจีบกัน ทอยบอกด่า แล้วก็ปลีกตัวไปคุยโทรศัพท์เพราะว่าเต็งโทร.มา ลูกกวาดเม้าธ์เพื่อนทันทีว่าตัวจริงโทร.มาแล้ว เวนิสงงๆ ว่าตัวจริงอะไร ลูกกวาดบอกก็ลุงเต็งไง เวนิสยังไม่เข้าใจอยู่ดี
“เวนิสดูไม่ออกเหรอว่าทอยมันแอบชอบลุงเต็ง”
เวนิสชะงักไปเล็กน้อย ปั้นหน้านิ่ง “ไม่ถึงขนาดแอบชอบหรอกมั้ง อารมณ์ลูกน้องปลื้มเจ้านายเฉยๆ”
“ไม่ใช่แค่นั้นแน่นอน มันปลื้มลุงเต็งมาก แอบรักเขาข้างเดียวไม่กล้าแสดงออก” ลูกกวาดบอกด้วยสีหน้ามั่นใจ
เวนิสหน้านิ่ง เหยียดปากหมั่นไส้ออกมา ฝ่ายเต็งถึงกับเงียบไปเลยหลังจากฟังข้อเสนอจากสปอนเซอร์รายใหม่ที่ทอยบอก ทอยมองว่าถ้ารับข้อเสนอ รายการก็ต่อยาวไปจนกว่าจะหมดสัญญากับช่องสบายๆ รายการไม่ประสบปัญหาการเงินแน่นอน
“แต่เฮียจะทำใจได้รึเปล่า เราเคยเป็นพิธีกรวันแมนโชว์ อยู่ๆ จะต้องมีพิธีกรร่วมเป็นคู่หูดูโอ้” ทอยเป็นห่วง
“แล้วทอยรู้มั้ยว่าพิธีกรคู่กับพี่ เป็นใครมา จากไหน” เต็งถาม สีหน้าสนใจอยากรู้
ขณะเดียวกันโต้มาหาชิดดาวที่บ้าน ออดอ้อนแกมขอร้องให้เธอช่วยพูดกับเต็งเรื่องให้เขาเป็นพิธีกรร่วมในรายการ เพราะเขาอยากได้งานนี้มาก แนะให้ใช้วิธีทวงบุญคุณที่ช่วยเลี้ยงหลาน ชิดดาวบอกเธอไม่กล้าทวงบุญคุณอะไรหรอก เพราะเขาจ้าง ไม่ได้ให้เลี้ยงฟรีๆ
“งั้นหว่านล้อมอะไรก็ได้”
“ดาวไม่กล้าพูดหรอก” ชิดดาวลำบากใจ
“ดาวไม่อยากเห็นโต้มีอนาคตที่ดีขึ้นเหรอ หนทางได้เล่นละคร เข้าวงการเต็มตัวของโต้เลยนะ มีงานละครก็มีงานโชว์ตัว อีเวนต์ต่างๆ จะตามมาเพียบ เราจะได้มีเงินแต่งงาน มีทุนสำหรับเริ่มต้นครอบครัวของเรายังไงล่ะดาว” โต้ส่งสายตาหวานวิบวับ
ชิดดาวรับฟังหน้านิ่ง โต้เลยกอดเธอเอาไว้
“โต้รักดาวนะ ดาวไม่ช่วยโต้วันนี้ จะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะ” โต้หอมแก้มชิดดาวเอาใจให้อีกฟอดใหญ่
ชิดดาวนิ่งเงียบไป รู้สึกลำบากใจมาก ส่วนทอยเล่าให้เวนิสฟังถึงเงื่อนไขของสปอนเซอร์เช่นกัน เวนิสถึงกับอึ้งกินข้าวไม่ลง อยากรู้ว่าเต็งตอบว่าไง ทอยบอกเฮียขอคิดดูก่อน เวนิสเดาว่าเต็งคงหนักใจน่าดู ส่วนลุกกวาดออกอาการปลื้มเวนิสจนออกนอกหน้า ทอยหมั่นไส้เลยแกล้งบอกว่าเวนิสชอบเต็ง ลูกกวาดถึงกับอึ้งไป ขณะที่ทอยแอบหัวเราะสะใจที่แกล้งเวนิสได้
*******************
เต็งเครียดนอนไม่หลับ หงุดหงิดเมื่อรู้ว่าโต้จะมาเป็นพิธีกรร่วม นึกเคืองอีกฝ่ายว่าจะเป็นมารตนไปทุกเรื่องเลยหรือไง ก่อนจะตกใจเมื่อได้ยินเสียงสตาร์ตรถ พอวิ่งลงมาดูก็เห็นรถพ่อแล่นออกจากบ้านไปแล้ว เต็งรีบขึ้นมาดูบนห้องนอน ไม่เห็นทั้งพ่อและแม่ มีแค่โน้ตที่พ่อเขียนทิ้งไว้
“พ่อกับแม่รีบกลับ กลัวรถติด เห็นว่าดึกแล้วไม่อยากปลุกแก ดูแลตัวเองดีๆ รักษาน้ำใจแม่เขาด้วยนะ..พ่อ”
เต็งงงแกมสงสัย จังหวะนั้นมือถือดังขึ้นมา เต็งรีบดูเบอร์กะว่าเป็นพ่อหรือแม่ แต่ไม่ใช่ โต๊ดกับพายโทร.วีดีโอคอลมาหาเต็ง โต๊ดถามว่าพ่อกับแม่กลับหรือยัง เต็งบอกเพิ่งหนีกลับไปเดี๋ยวนี้ ไม่รู้โกรธอะไรตน
“หนีเหรอพี่” พายงง
“ไม่บอกพี่สักคำ ขับรถกลับไปเลย มือถือก็ปิดทั้งคู่เลย”
“ระแคะระคายเรื่องลูกผมรึเปล่า” โต๊ดหยั่งเชิงถาม
“ไม่น่านะ พ่อว่าเสียหวย แต่พี่ไม่เชื่อหรอก แต่กลับไปก่อนก็ดี ช่วงนี้กำลังวิกฤติ”
“กาโม่เป็นยังไงบ้าง เลี้ยงยากมั้ยพี่เต็ง” พายถาม สีหน้าเป็นห่วง
“ตอนนี้ฝากเขาเลี้ยงอยู่ เท่าที่ฟังก็เป็นเด็กเลี้ยงง่าย แต่ไม่รู้พอเอามาเลี้ยงเองจะออกฤทธิ์รึเปล่า”
“อยากเห็นหน้าลูกจังเลยพี่เต็ง”
“พี่เต็งถ่ายรูปส่งไลน์มาให้ดูทุกวันได้มั้ย ผมขอมากไปรึเปล่า” โต๊ดยิ้มแหยๆ อย่างเกรงใจ
“มาก…” เต็งสวนทันที “ อยากเห็นกันนักก็มารับไปเลี้ยงเอง ฉันไม่ว่างมากนักหรอกนะ แค่นี้แหละมีเรื่องต้องคิดอีกเยอะ”
เต็งทำท่าจะตัดสาย แต่พอเห็นหน้าของโต๊ดและพายละห้อย น่าสงสาร ทำสีหน้าท่าทางวิงวอนขอความเห็นใจ อดใจอ่อนไม่ได้
“เออๆ ยุ่งจริงโว้ย” เต็งถอนใจกดตัดสายทิ้ง
วันต่อมาเต็งซื้อกุหลาบตนใหม่มาปลูกแทนต้นที่เขาเหยียบตายไปที่บ้านชิดดาว เพราะกลัวโต้จะว่าหญิงสาวเอาไว้ แต่เขาหากุหลาบสีชมพูอย่างที่โต้ซื้อให้ชิดดาวไม่ได้ เลยต้องเอาสีแดงมาแทน ชิดดาวบอกเธอจะแก้ตัวว่าใส่ปุ๋ยเยอะไปหน่อย กุหลาบเลยเปลี่ยนสี
“อยากได้ปุ๋ยยี่ห้อนั้นไปใช้มั่งจัง” เต็งขำ
“แน่ใจนะคะว่าทางสะดวกจริงๆ คุณพ่อคุณแม่คุณเต็งไม่ย้อนกลับมาแล้วแน่นะคะ” ชิดดาวถามให้แน่ใจ
“2-3 วันแล้วคงไม่แล้วล่ะมั้ง เมื่อเช้าผมโทร.ไปหาพ่อก็ขายของอยู่ที่บ้านนะครับ”
“งั้นเราจะย้ายของไปบ้านคุณเลยมั้ยคะ ดาวขนทุกอย่างมาไว้ที่ห้องรับแขกแล้ว”
“ได้ครับ ขอผมรดน้ำต้นไม้แป๊บหนึ่ง”
“ค่ะ” ชิดดาวเดินกลับไป
เต็งเดินไปเปิดก๊อกน้ำลากสายยางมารดน้ำต้นไม้ที่เพิ่งปลูกเสร็จอย่างตั้งอกตั้งใจ ชิดดาวกำลังจะเดินเข้าบ้าน หันกลับมามองเต็ง ยิ้มด้วยอารมณ์ถูกใจผู้ชายแบบนี้ ครู่หนึ่งก็หุบยิ้ม ตัดความรู้สึกดีๆ ทิ้งไป แล้วรีบเดินเข้าบ้านไป เต็งเดินเข้าบ้านมา เห็นชิดดาวยกเปลตะกร้าที่กาโม่นอนอยู่ออกมาจากด้านใน ก็ปราดเข้ามาทักทายหลาน
“ไงกาโม่ วันนี้ได้กลับบ้านเราแล้วนะ” เต็งยื่นมือจะจับตัวหลานชาย
ชิดดาวตีมือเต็ง ห้ามไม่ให้จับเพราะเพิ่งไปขุดดินมา เต็งบอกล้างมือแล้ว ชิดดาวบอกยังไม่ได้ฟอกสบู่
“เด็กยังเล็ก ความสะอาดสำคัญที่สุดนะคะ”
“โทษทีครับ กลับไปอยู่กับลุงที่บ้าน 2 ต่อ2 จะไหวมั้ยเนี่ย” เต็งมองหน้ากาโม่
“พูดยังกับบ้านเราห่างกันมากงั้นแหละ ถ้า..”
“ผม..”
ทั้งคู่พูดออกมาพร้อมกันแล้วชะงัก
“แต่..”
“แล้ว..” เต็งพูดพร้อมกันอีกเลยขำๆ ออกมา “คุณดาวพูดก่อนครับ”
“ดาวจะบอกว่ามีปัญหาอะไรโทร.ตามได้ตลอดเวลานะคะ ไม่ต้องเกรงใจ”
“ขอบคุณครับ”
เต็งและชิดดาวสบตากัน ยิ้มให้กันด้วยความรู้สึกดีๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะรีบดึงความรู้สึกกลับ หุบยิ้มพร้อมๆกัน เต็งกลบเกลื่อนด้วยการกุลีกุจอขนของออกไป ชิดดาวมองตามเต็งเล็กน้อย ก่อนก้มมองกาโม่ที่นอนมองตาแป๋วในเปลตระกร้า
“รู้ตัวมั้ย กาโม่โชคดีมากแค่ไหนที่ได้เป็นหลานลุงเต็ง” ชิดดาวยิ้มแย้ม หยอกเล่นกับกาโม่
งามพิศกลับจากไปทำธุระข้างนอก เห็นลูกกวาดนั่งหลับอยู่ที่เคาน์เตอร์ต้อนรับก็ดุอย่างไม่พอใจ พลางถามว่ามีปัญหาอะไรมั้ย ลูกวาดบอกมีจะหลับเหรอ งามพิศค้อนเล็กน้อย แล้วถามว่าพวกพี่เลี้ยงมากันครบมั้ย ลูกกวาดอึกอัก งามพิศเปิดสมุดเซ็นชื่อเข้างานที่มุมโต๊ะดู พบว่าขาดไปหนึ่งคน เงยหน้าถามลูกกวาดว่าใคร
“ดาวยังไม่มาค่ะ”
“ทำไมยังไม่มา แล้วใครจะดูหลานลุงเต็ง พักอยู่ด้วยกันนี่” งามพิศฉุกคิดขึ้นได้ ก่อนจะดุเสียงดังใส่ลูกกวาดอีก “โทร.มาลารึเปล่า แล้วบอกมั้ยว่าทำไมไม่มา”
“ช่วยลุงเต็งย้ายของกลับบ้านอยู่น่ะค่ะ จะเข้าสายหน่อย”
“รู้สึกเพื่อนเธอจะจุ้นจ้านกับเขาเกินไปแล้วนะ” งามพิศม่พอใจผสมแอบหวงลุงเต็ง
“เพื่อนหนูก็หลานคุณป้าแหละค่ะ ลูกกวาดเห็นภาพอีกไม่นานดาวคงลาออกแล้วย้ายไปอยู่บ้านนั้นแทน” ลูกกวาดยิ้มชอบใจ
“แต่ฉันเห็นภาพเธอเด้งออกไปจากที่นี่ก่อน ถ้ายังไม่หุบปาก รมณ์เสียแต่วันเลย” งามพิศลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำ บ่นพึมพำไปด้วย “เห็นเป็นหลานหรอกนะ ไม่งั้นไล่ออกไปแล้ว หมูเขาจะหามเอาคานเข้ามาสอด”
“แปลว่าอะไรคะ” ลูกกวาดแกล้งถาม
งามพิศหันขวับจ้องหน้า ลูกกวาดกระเซ้าต่อว่าใช่ปาดหน้าเค้กหรือเปล่า งามพิศค้อนให้ขวับใหญ่ พ่นลมหายใจพรืด ก่อนเดินฉับๆ ไปเข้าห้องน้ำ ลูกกวาดมองตาม ชอบใจได้กระเซ้าเย้าแหย่แก้ง่วง ด้านเต็งและชิดดาวกำลังช่วยกันจัดมุมเลี้ยงเด็กในห้องนอนเล็กชั้นบนของบ้าน ทั้งคู่ช่วยกันจัดวางจนเสร็จ ต่างถอยออกมาดูผลงาน
“เสร็จซะที…” เต็งยิ้มพอใจ
“มีเตียงพร้อมแบบนี้ก็ดีนะคะ เผื่อวันไหนคุณเต็งไม่อยู่ ดาวจะได้มานอนเฝ้ากาโม่ให้ อุ๊ย..” ชิดาวนึกได้รีบยกมือขึ้นปิดปาก “เจ้าของบ้านยังไม่ได้เชิญเลย”
“ผมชวนตั้งแต่ตอนจัดห้องแล้วครับ คุณดาวจำไม่ผิดหรอก” เต็งรีบแก้ให้
“ขอบคุณค่ะ”
“งั้นผมขอร้องแบบเป็นทางการอีกครั้งก็แล้วกันนะครับ เผื่อคุณดาวได้ยินไม่ถนัด ผมอาจต้องรบกวนคุณดาวมาช่วยดูแลกาโม่ในช่วงแรกๆ บ้าง”
ชิดดาวสบตาเต็ง ยิ้มรับตลอด เต็งเคลิ้ม มองชิดดาวที่สวยโดนใจ จนสติหลุด
“คุณดาวจะให้เกียรติแต่งงานกับผมได้มั้ยครับ”
“อุ๊ย..” ชิดดาวผงะด้วยความตกใจ
“เอ๊ย ไม่ใช่แล้ว ผมหมายถึงมาช่วยดูแลกาโม่แทนผมบ้างน่ะครับ” เต็งอึกอักกัน หน้าแดงด้วยความเขิน
“ฉันเข้าใจค่ะ ด้วยความยินดีค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
“แหวนล่ะคะ” ชิดดาวแบมือขอหน้าตาย
“แซวผมนะคุณดาว”
ชิดดาวหัวเราะขำ แล้วนึกขึ้นได้ บอกว่าซื้อของมาฝากแล้วเดินไปหยิบของที่กระเป๋าถือออกมาโชว์ให้เต็งดู
“ตุ๊กตาอะไรเหรอครับ” เต็งงงเล็กน้อย
“มันคือเครื่องตรวจจับเสียงร้องเด็กค่ะ”
“เหมือนโดราเอมอนให้ของวิเศษกับโนบิตะเลย”
“คุณเต็งเปิดเครื่องหนึ่งตั้งไว้ข้างๆ เตียงน้องกาโม่ อีกเครื่องคุณเต็งก็เอาติดตัวไป พอน้องกาโม่ตื่นร้องขึ้นมา คุณเต็งจะได้รู้ตัว…”
“ขอบคุณมากครับ มีประโยชน์มากเลย”
“งั้นดาวหาที่วางให้เลยนะคะ” ชิดดาวเอาเครื่องไปวางพร้อมพูดอธิบาย ”ตั้งไว้ตรงนี้ก็แล้วกัน ตอนใช้อย่าลืมเปิดทั้งสองเครื่องนะคะ เดี๋ยวดาวทดลองเลยว่าใช้งานได้ จริงรึเปล่า”
เต็งแทบจะไม่ได้ฟังมัวแต่แอบมองชิดดาว ยิ้มปลื้ม ในใจได้แต่คิดว่าผู้หญิงคนนี้ช่างใช่เหลือเกิน เริ่มมโนไปไกลจนยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ
///////
คลิกอ่านย้อน
อ่านตอนต่อไป
คลิกย้อนอ่าน
พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอนที่ 20 (จบบริบูรณ์)
