ทิ้งหมัดเข้ามุม - คำถามถึงพรรคประชาธิปัตย์

ยังไม่จบลงง่ายๆ สำหรับเรื่องราวภายในพรรคประชาธิปัตย์ที่เกิดขึ้นจากผลกระทบจากกรณีของปริญญ์ พานิชภักดิ์ อดีตรองหัวหน้าพรรค ที่ถูกกล่าวหาว่าขืนใจ อนาจารหญิงสาวจำนวนมาก

เพราะแม้เจ้าตัวจะลาออกไปแล้ว แต่เสียงการเรียกร้องความรับผิดชอบจากพรรค และผู้บริหารพรรคก็ยังคงมีอยู่ตลอด

ดังจะเห็นว่ามีกรรมการบริหารพรรค และผู้บริหารพรรคหลายต่อหลายคนเรียกร้อง และบางคนก็ต้องลาออกจากตำแหน่งแทน เพราะไม่สามารถทำงานร่วมกันได้

แน่นอนว่าความพยายามสร้างภาพให้เห็นว่ายังมีคนสนับสนุนก็ยังมีอยู่ ดังจะเห็นได้จากแถลงการณ์ของอดีต ส.ส.ทั้งภาคเหนือ ภาคอีสาน และภาคใต้บางกลุ่ม

เป็นการสู้กลับของฝ่ายนายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์ ที่ยืนยันว่าได้รับผิดชอบสมควรแล้ว หากมากกว่านี้จะกลายเป็นไม่รับผิดชอบ

คำถามที่ตามมาก็คือสิ่งที่นายจุรินทร์ อ้างว่ารับผิดชอบแล้วนั้น มีอะไรบ้าง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำถามจากอีกขั้วภายในพรรค ภายใต้ “ศึกในพรรค”

มีการกดดันต่อเนื่องว่า การลาออกจากคณะกรรมการเกี่ยวกับสตรี 2 คณะของรัฐบาล การตั้งกรรมการในพรรคสะสางกฎระเบียบการรับสมาชิกพรรค หรือการตั้งกรรมการสอบการมีชู้ภายในพรรค

ถือว่ารับผิดชอบแล้วหรือไม่

เกิดประเด็นวิพากษ์วิจารณ์ตามมาอีกว่า ก่อนหน้าที่นายจุรินทร์ จะสนับ สนุนนายปริญญ์มาเป็นรองหัวหน้าพรรค โดยยกเว้นข้อกำหนดทุกอย่างนั้นได้รู้พฤติกรรมอื้อฉาวเหล่านี้บ้างหรือไม่ !??

หากรู้ แต่ยังดึงดันสนับสนุนให้มีตำแหน่งแห่งหน ก็ต้องมีส่วนกับเรื่องดังกล่าวด้วย หากไม่รู้ ก็ต้องถามว่ามีเหยื่อหลายคนที่เป็นสมาชิกพรรค หรือคนช่วยงานในพรรค อย่างน้อยที่เป็นคดีที่จ.เพชรบุรี คนระดับหัวหน้าพรรค กลับไม่รู้ ไม่ทราบ ไม่เห็น จะเหมาะสมที่จะนำพาองค์กรต่อไปหรือไม่อย่างไร

วันนี้จึงมีทั้งกระแสสังคมและกระแสจากศึกภายใน เป็นคำถามอันแหลมคมที่ว่า ที่พูดถึงความรับผิดชอบ ได้เผื่อแผ่หรือเห็นอกเห็นใจเหยื่อที่ถูกกระทำ ทั้งที่หลายคนเป็นเพียงเยาวชน เป็นคนของพรรคด้วยซ้ำ

ทำให้เห็นได้จริงๆ ว่า ‘ความรับผิดชอบ’ มันง่ายที่จะพูดออกจากปาก แต่ก็ยากเหลือเกินที่จะกระทำ!!!

รุก กลางกระดาน