“รุก กลางกระดาน”
มาชุมนุมกันโดยไม่ต้องนัดหมาย
สำหรับญาติเหยื่อสลายการชุมนุม 99 ศพ ที่รวมตัวกันรำลึกการครบรอบ 8 ปี 10 เมษา 2553
ซึ่งนับเป็นวันเริ่มต้นการใช้ความรุน แรงในการปราบปรามประชาชนที่ชุมนุมเรียกร้องให้รัฐบาลในขณะนั้นยุบสภา ให้มีการเลือกตั้ง
แต่ผลที่ได้รับคือการใช้เขตกระสุนจริง รวมถึงความตาย 99 ศพ
ผ่านมา 8 ปี คดียังไม่ได้รับการชำระสะสาง
คนสั่งการยังคงลอยนวล ขณะที่ความคั่งแค้นของญาติผู้เสียชีวิต และผู้ที่หวังจะเห็นความเป็นธรรมในสังคม ก็ทับถมทวีขึ้นทุกเมื่อเชื่อวัน
ซึ่งจริงๆ แล้ว กรณี 99 ศพ ถือเป็น 1 ในบาดแผลที่สร้างรอยร้าวให้เกิดขึ้นในสังคมไทย
เป็นความขัดแย้งที่ไม่สามารถประนี ประนอมยอมความ หรือจะเดินเข้าสู่หนทางปรองดองใดๆได้
เพราะการที่จะปรองดอง หันหน้าเข้าพูดคุยทำความเข้าใจ ลดความแตกแยกในสังคม ต้องเริ่มด้วยความยุติธรรม
ไม่ใช่ฝ่ายหนึ่งทำอะไรก็ผิด แต่อีกฝ่ายกลับถูกต้องเสมอ โดยมีกลไกต่างๆ คอยช่วยอำนวยความสะดวก
หากเป็นเช่นนี้ต่อไปก็ป่วยการที่จะเรียกร้องหาความปรองดองใดๆ
และตราบใดที่ความเป็นธรรมยังเข้าไม่ถึง คนกลุ่มนี้ก็จะคอยออกมารวมตัวรำลึกเหตุการณ์ พร้อมเรียกร้องให้นำตัวคนสั่งการมาลงโทษให้ได้
ต่อให้ญาติพี่น้องที่มาเรียกร้องต้องล่วงลับหายไปตามกาลเวลา เขาก็ยังจะฝากฝังลูกหลาน และผู้รักความเป็นธรรมเดินหน้าต่อสู้เรียกร้องต่อไป
เพื่อยืนยันให้ได้ว่าจะไม่มีอีกแล้วที่คนสั่งการผิดๆจนมีคนถูกฆ่าในประเทศนี้ แล้วจะลอยนวลเสพสุขได้ต่อไป
พร้อมทั้งส่งเสียงตะโกนสาปแช่ง ภาวนาให้เหล่าวงศ์วานว่านเครือต้องเผชิญต่อชะตากรรมที่น่าอนาถ
เหมือนกับที่เคยได้หยิบยื่นให้กับครอบครัวทั้ง 99 ศพ
ซึ่งก็ไม่รู้ว่ากฎหมายหรือกฎแห่งกรรม อย่างไหนจะทำหน้าที่ของมันก่อนกันแน่
แต่จะต้องมีวันนั้นแน่นอน!!
