น้องหนูแอบซุ่มถ่ายรูปเต็งกับชิดดาวที่พาน้องหนูมาเดินเล่นในสวนหย่อมของหมู่บ้าน สีหน้าหมั่นไส้แกมอิจฉา หลังเดินมาได้สักพัก ชิดดาวออกตัวว่าไม่ได้สอนกาโม่เรียกเธอว่าแม่ กาโม่น่าจะพูดตามเด็กคนอื่นที่เนิร์สเซอรี่ เต็งบอกดีแล้ว เขาจะได้ไม่รู้สึกขาดหรือว่าแตกต่างจากเพื่อนคนอื่น
ชิดดาวเห็นว่าเดินมาไกลแล้วเลยชวนนั่งพัก หยิบเสื่อออกมาปู อุ้มกาโม่นั่งตักและให้กินน้ำ เต็ง นั่งเท้าแขนกับพื้น พูดคุยเล่นกับหลาน คะยั้นคะยอให้พูดอีกเพราะหลังจากพูดโชว์หมอแล้วกาโม่ยังไม่พูดอีก กาโม่มองหน้าเต็งแล้วเรียกป้อ เต็งตกใจแขนอ่อนหัวแทบทิ่ม ชิดดาวขำๆ ก่อนหันมองไปทางน้องหนู เพ่งมองความผิดปกติ
น้องหนูทำเป็นเซลฟี่ตัวเอง แล้วรีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งหนีออกไป ชิดดาวไม่ติดใจอะไรหันมามองทางสองลุงหลานแทน เต็งพยายามสอนกาโม่เรียกตนเองว่าลุง กาโม่ยังเรียกป้อ เต็งเอาหัวโขกพื้นอย่างผิดหวัง กาโม่หัวเราะชอบใจ เต็งเงยหน้าขึ้นมอง
“ยังมาหัวเราะอีก”
“กาโม่ยังออกเสียงลุงไม่ได้หรอกค่ะคุณเต็ง มันยากเกินไป ส่วนคำว่าพ่อนี่ ยัยกวาดเป็นคนสอนแน่นอนค่ะ” ชิดดาวเดา
“นี่ลุงเต็ง..ลุงของแกนะกาโม่ พ่อตัวจริงน่ะปีหน้าก็มารับตัวแกกลับไปแล้ว” พูดจบเต็งก็ชะงักนิ่งไปเลย
กาโม่เรียกป้อ ชิดดาวแกล้งทำแขนอ่อนแทบหัวทิ่ม เล่นกับกาโม่บ้าง กาโม่มองชิดดาวหัวเราะชอบใจ เต็งมองดูกาโม่ที่หัวเราะล้อเล่นกับชิดดาวไปด้วยสีหน้านิ่งๆ อดใจหายไม่ได้ว่าตนมีเวลาอยู่กับกาโม่อีกแค่ปีเดียว เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วมากเพราะวันนี้เต็งกับชิดดาวพากาโม่มาเลี้ยงฉลองวันเกิดอายุครบ 2 ขวบที่ร้านไอศกรีม
พนักงานถ่ายรูปให้ทั้งสามให้ บอกตอนเช็กบิลอย่าลืมทวงกรอบรูปด้วย ส่วนเต็งพยายามโทร.หาโต๊ดแต่ยังติดต่อไม่ได้ พานคิดว่าโต๊ดจะลืมวันเกิดลูกชายตัวเอง ชิดดาวบอกอาจติดธุระก็ได้ เต็งมองเทียนเลขสองที่ปักบนเค้กแล้วเปรยว่าปีๆ ผ่านไปเร็วจัง ชิดดาวพยักหน้าเห็นด้วย
เต็งชำเลืองมองหน้าชิดดาวก่อนพูด “แต่ความคลุมเครือมันผ่านไปช้าจัง เหมือนเราไปไม่ถึงไหนเลย”
ชิดดาวชะงักไปเล็กน้อย ยิ้มบางๆ “แต่ดาวว่ามันก็ดีนะคะ ช่วงเวลาที่ผ่านมามันช่วยพิสูจน์ความรู้สึกของเราได้จริงๆ”
เต็งเหลือบตามองมือชิดดาวที่วางอยู่ อยากจะเลื่อนมือไปจับมือ ก็เขินไม่กล้า ไม่คาดคิดกาโม่มาจับมือชิดดาวแทนแล้วยกมือชิดดาวขึ้นมาหอม
“ตัดหน้าลุงซะแล้ว” เต็งเย้าหลานชายพลางมองหน้า “อีกไม่กี่เดือนพ่อแม่ก็กลับมารับตัวแกไปแล้วล่ะ แกจะได้มีครอบครัวสมบูรณ์แบบคนอื่นเขาซะทีนะกาโม่”
ชิดดาวใจหาย ความเป็นคนอ่อนไหวง่ายอยู่แล้ว น้ำตารื้นขึ้นมา รีบแก้บรรยากาศด้วยการกอดหอม เล่นกับกาโม่ปิดบังความรู้สึกตัวเอง เต็งมองกาโม่นิ่งๆ สีหน้าแววตาแอบเศร้า ใจหายอย่างบอกไม่ถูก เมื่อได้รูปถ่ายวันเกิดกาโม่มาแล้วแล้ว เต็งนำมาวางโชว์คู่กับรูปตนตอนมอบของขวัญวันเกิดให้ชิดดาวซึ่งเวนิสเป็นคนถ่ายให้
กาโม่นั่งดูการ์ตูนอยู่หน้าทีวี เต็งที่นั่งทำงานอยู่ชะโงกหน้ามองหลานแล้วนึกหมั่นเขี้ยว อยากจะไปเล่นด้วย แต่ก็สั่งตัวเองไม่ให้หลงรักกาโม่ พ่อมันจะมารับกลับไปแล้ว อย่าไปใส่ใจ คิดซะว่าเป็นลูกหมา กาโม่หันมาทางเต็งแล้วเรียกพ่อ เต็งหลับตาลงอย่างปวดใจ
“อย่าเรียกว่าพ่อสิเจ้ากาโม่” เต็งลุกเดินมาหากาโม่ นั่งขัดสมาธิเผชิญหน้ากาโม่ ตั้งใจสอน “กาโม่..ฟังลุงนะ นี่ลุงไม่ใช่พ่อ ถ้าเรียกยาก ก็เรียกว่าลา เอ้อ..เรียกลาแทนลุงก็ได้ ดูปากลุงเต็งนะ..ลา ง่ายๆ ลา”
“ปา”
“ไม่..ไม่ ไม่ใช่ป..ปลา ฟังลุงดีๆ นะกาโม่ ลอ.ลิง…สระอา..ลา”
กาโม่มองแล้วยิ้มออกมากับท่าเยอะแยะของเต็ง
“เอางี้..” เต็งตั้งศอกวางแขนกับพื้นเพื่อให้ระดับหน้าตัวเองอยู่ระดับเดียวกับกาโม่ “เรามาพูดแบบเปิดใจกันเลยนะ ตอนนี้แกอยู่กับลุงมา 2 ปี พ่อแม่แกเรียนจบหมดแล้ว เคลียร์อะไรอีกเดี๋ยวก็คงกลับมารับแกไปอยู่ด้วย เราอาจจะไม่ได้เจอกันอีก”
เต็งพูดเองก็อึ้งเอง มองหน้ากาโม่นิ่ง น้ำตารื้นขึ้นมาอย่างกลั้นไม่อยู่
“แต่อาจจะเจอก็ได้ แต่คงไม่ใช่ทุกวัน ไม่ได้นอนด้วยกันทุกคืนแบบนี้อีกแล้ว ช่วงแรกๆ ก็คงคิดถึงกันบ้าง แต่ไม่นานแกก็คงลืมลุงไปเองแหละ ลุงก็เป็นคนลืมอะไรง่ายๆ อยู่แล้ว” เต็งน้ำตาเริ่มท่วมตา พยายามตัดอารมณ์ “ไอ้เด็กบ้า ฉันไม่ควรรับแกมาเลี้ยงเลย”
กาโม่ยื่นมือมาจับแก้มเต็ง ลูบเล่นไปมาเบาๆ เต็งน้ำตาไหลออกมาเลย จับมือกาโม่มาหอมไปหอมมาอย่างรักมาก ขยับตัวขึ้นมานั่ง ดึงตัวกาโม่มาสวมกอดเอาไว้แน่นอย่างหวงแหน นอกจากนี้โต้ผุดโปรเจ็กต์ถ่ายรายการที่ระยองเพื่อฉลองวันเกิดให้ชิดดาวและเลี้ยงส่งกาโม่กลับสู่อ้อมอกพ่อแม่ นอกจากนี้เต็งยังตั้งใจจะขอชิดดาวแต่งงานด้วย เวนิสจึงพาเต็งไปซื้อแหวนเพชรที่ร้านเพื่อนแม่
โต้ติดถ่ายเลยไปด้วยไม่ได้ ทอยแอบมาบอกโต้ว่าเต็งถ่ายรายการบังหน้าที่จริงจะไปเที่ยวระยองกับชิดดาวและอาจขอชิดดาวแต่งงานในคืนวันเกิด ระหว่างอยู่ระยองทอยแอบถ่ายคลิปเต็งตลอด โต้ทนไม่ไหวด้วยอารมณ์หมาหวงก้าง เลยสร้างสถานการณ์ผิดคิวชกพระเอกหน้าแตก กองถ่ายต้องยกกอง
แล้วโต้ก็รีบไประยองขัดจังหวะเต็งจะให้แหวนเป็นของขวัญวันเกิดชิดดาวพอดิบพอดี แต่ที่คาดไม่ถึงก็คือละอองรู้ทันทุกอย่างแอบตามมาพบกับชิดดาวที่ระยองเช่นกัน งานปาร์ตี้จบลงอย่างกร่อยที่สุดของที่สุด ชิดดาวยกตุ๊กตาตัวใหญ่ที่โต้ซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดให้กับกาโม่แทน
เต็งกลับมาถึงบ้านก็แทบช็อคเมื่อเจอโต๊ดนั่งรออยู่ เต็งพยายามเก็บความรู้สึกเตรียมใจรับการจากลาของกาโม่ แต่โต๊ดกลับบอกว่าตนเลิกกับพายแล้วและยังเรียนไม่จบ เลยขอฝากกาโม่ไว้กับเต็งต่ออีกสักพัก เต็งเก๊กหน้าทำเป็นโกรธน้องชาย แต่ลึกๆ แอบดีใจสุดๆ
แต่วันรุ่งขึ้นเต็งถึงกับช็อคเมื่อชิดดาวลาออกอย่างไม่มีปีมีขลุ่ย เปลี่ยนเบอร์มือถือใหม่ ไม่มีใครติดต่อได้เลย ไม่มีใครรู้ว่าย้ายไปอยู่ไหน มีงามพิศคนเดียวที่รู้แต่ชิดดาวขอร้องป้าให้เก็บเป็นความลับ สาเหตุที่ชิดดาวลาออกเพราะละอองมาคุยแบบเปิดอกที่ระยองว่าเธอคบกับโต้ และสั่งให้ชิดดาวไปให้พ้นจากชีวิตโต้ ขู่จะดับอนาคตในวงการของโต้และจะปิดรายการของเต็ง
ชิดดาวกลัวทุกคนจะเดือดร้อนเพราะรู้ว่าละอองทำได้จริงๆ เลยเป็นฝ่ายหนีมาอยู่กับชิดจันทร์ที่รีสอร์ต หญิงสาวเก็บเทียนที่ใช้จุดในวันเกิดของกาโม่มาเป็นที่ระลึก และยอมรับกับชิดจันทร์ว่ารักเต็งชนิดหมดหัวใจไปแล้ว นอกจากนี้ชิดดาวยังเขียนจดหมายลาเต็งด้วย เธอขอร้องไม่ให้เขาตามหา เพราะถ้าเขาหาเจอ เธอก็จะหนีไปอีก เต็งเสียใจสุดๆ แต่ก็ไม่ยอมแพ้ โพสต์รูปชิดดาวและประกาศตามหาเธอทางเพสบุค
***************
โต๊ดนัดเต็งไปเจอกันที่บ้านพ่อแม่ บอกว่าเคลียร์ทุกอย่างหมดแล้ว พอเต็งไปถึงกลับพบว่าโดนโต๊ดหลอก เพราะโต๊ดแค่สารภาพว่าตนเองยังเรียนไม่จบ บีบน้ำตาขอเงินกลับไปเรียนต่อ สุดท้ายเต็งก็เป็นคนสารภาพความจริงกับพ่อแม่ว่ากาโม่เป็นลูกของโต๊ด จากนั้นก็รีบโทร.ไปด่าน้องชายด้วยความเจ็บใจ แต่ก็สบายใจที่ได้เคลียร์ทุกอย่าง
แม่ยื่นข้อเสนอจะเลี้ยงกาโม่ให้ เต็งลังเลแต่สุดท้ายเต็งทำใจไม่ได้ แอบหอบกาโม่หนีมากลางดึก ทำเอาแม่งอนเต็งอีก งานวันเกิดครบ 3 ขวบของกาโม่กาโม่ก็ยังอยู่กับลุงเต็ง เวนิส ลูกกวาดและทอยมาร่วมเลี้ยงฉลองด้วยกัน เต็งโพสต์รูปหมู่ลงเฟสบุค ชิดดาวที่ใช้นามแฝงคอยติดตามความเคลื่อนไหวของเต็ง ได้เข้ามาอวยพรวันเกิดให้กาโม่
เต็งก็ยังเอาเทียนวันเกิด 3 ขวบไปฝากงามพิศไว้ให้ชิดดาวเพราะรู้ว่าเธอสะสม ซึ่งงามพิศยังคงใจแข็งปิดบังที่อยู่ของชิดดาวต่อไป ด้วยกลัวว่าถ้าบอกไป ชิดดาวจโกระแล้วไม่ยอมติดต่อมาอีกเลย ขณะเดียวกันเก่งพี่เขยของชิดดาว ได้พาเพื่อนรุ่นน้องที่ชื่อ ‘ปั๊ม’ ชายหนุ่มหน้าตาดีเจ้าของร้านเบเกอร์รี่ มาแนะนำให้ชิดดาวรู้จักในวันเกิดชิดตะวันผู้เป็นลูกสาว ด้วยความที่ปั๊มเป็นคนอารมณ์ดี สุภาพอ่อนโยน ไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาจีบ เลยทำให้ชิดดาวรับเป็นเพื่อนได้ไม่ยาก แม้มิตรภาพของทั้งคู่จะพัฒนาไปได้ด้วยดีแต่ในใจของชิดดาวก็ยังไม่เคยลืมเต็งได้เลย และยังคอยคิดถึงกาโม่อยู่ตลอด
เวลาผ่านไป 1 ปี โต้ได้เป็นพระเอกเรื่องแรกประกบกับ ‘หนมอบ’ นางเอกวัยรุ่นที่กำลังมาแรง โดยละอองคิดวางแผนจะจับคู่จิ้นสร้างกระแสให้กับโต้ ฝ่ายทอยอาศัยช่วงที่ชิดดาวหายหน้าไป เข้ามาใกล้ชิดเต็งและช่วยดูแลกาโม่จนแทบจะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว
ส่วนเต็งยังคอยโพสต์ข้อความทางเฟสบุคถึงชิดดาวบ่อยๆ ด้วยหวังว่าเธอจะเข้ามาดูบ้าง แล้วเต็งก็เอะใจกับชื่อเพื่อนคนหนึ่งที่มักจะเข้ามากดไลก์รูปของเขาเป็นคนแรกเสมอ จึงตัดสินใจถามไปทางข้อความว่าใช่ชิดดาวหรือเปล่า ชิดดาวตกใจที่โดนจับได้ ตัดสินใจบล็อกการเป็นเพื่อนกับเต็ง เพื่อตัดการติดต่อ
เต็งเจ็บใจที่ตนเองทำพลาด ด้านชิดดาวหยิบของเล่นของใช้วัยเด็กของกาโม่ รูปถ่ายและเทียนวันเกิดที่เก็บสะสมไว้ออกมาดูด้วยความคิดถึง อยากรู้ว่าป่านนี้กาโม่จะโตขึ้นแค่ไหนแล้ว พอกาโม่อายุ 5 ขวบก็เข้าเรียนอนุบาลเดียวกับคุณหลวงลูกของคุณชายคุณหญิงข้างบ้าน
กาโม่ยิ่งโตก็ยิ่งรักและผูกพันกับเต็งมากขึ้นเรื่อยๆ ถึงขั้นออกปากว่าไม่อยากให้พ่อมาหาในวันปีใหม่ กลัวพ่อจะมารับไปอยู่ด้วย ตนรักลุงไม่ได้รักพ่อ เต็งปรามไม่ให้กาโม่พูดแบบนี้ พ่อรู้เข้าจะเสียใจ กาโม่บอกอย่างเอาแต่ใจว่าจะสวดมนต์ขอพรทุกคืนให้พ่อยุ่งไม่มีเวลากลับมาเลย เต็งยิ้มขำหลานชาย
ด้านเวนิสหลังจากลองคบหากับลูกกวาดมาหลายปี จึงตัดสินใจพาหญิงสาวไปรู้จักกับป๊าและม้า ปรากฎว่าทั้งคู่พากันถูกใจลูกกวาดถึงขั้นอยากจะได้มาเป็นลูกสะใภ้โดยเร็ว ลูกกวาดตัดสินใจถามเวนิสตรงๆ ว่าแน่ใจนะว่าอยากแต่งงานกับเธอจริงๆ ไม่ได้ตามใจป๊ากับม้า
“อ้าว..ไหงถามงี้ ทำไมจะไม่อยากแต่งล่ะ อุตส่าห์รอฤกษ์มาเป็นปีๆ”
“ไม่ใช่ถ่วงเวลามาได้เป็นปีๆ เหรอ” ลูกกวาดน้อยใจ
“ไม่เอาน่ากวาด”
“เรารู้ว่าเวนิสไม่ได้รักเรามากที่สุด แต่เราไม่แคร์” ลูกกวาดฝืนยิ้ม มองเวนิสน้ำตาคลอ “เพราะมันไม่ได้ทำให้เรารักเวนิสน้อยลง เรายิ่งต้องทำตัวเป็นภรรยาที่ดี ให้เวนิสภูมิใจว่าเลือกคู่ชีวิตไม่ผิด แต่ก็ไม่รู้ว่ากวาดทำจนสุดความสามารถแล้ว จะทำให้เวนิสรักกวาดมากที่สุดได้รึยังนะ”
เวนิสสงสารลูกกวาดจับใจ ดึงตัวเธอมากอดไว้ ลูกกวาดร้องไห้สะอึกสะอื้นกอดซบเวนิสเอาไว้แน่น เวนิสได้แต่ลูบหลังลูกกวาดปลอบประโลมไป ฝ่ายกาโม่ถูกเพื่อนที่ชื่อเจไดว่าเรื่องที่ไม่มีพ่อมีแม่ คุณหลวงไม่พอใจเลยผลักเพื่อนจนล้มหัวแตก จนครูต้องเรียกผู้ปกครองมาพบ
เต็งรีบร้อนมาที่โรงเรียนและรู้สึกชื่นชม ซึ้งใจแทนกาโม่ที่คุณหลวงรักเพื่อน คุณหลวงบอกสงสารกาโม่ ไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเป็นเด็กกำฟ้า พลางหันไปถามแม่ว่าตนพูดถูกมั้ย คุณหญิงกับคุณชายหน้าม้าน ยิ้มแหะๆ วางหน้าไม่ถูก กาโม่ติดใจสงสัยขึ้นมา คุณหญิงหงุดหงิดที่คุณหลวงถูกตัดคะแนนความประพฤติ เพราะกลัวว่าจะไม่ได้ที่หนึ่งของห้อง ขณะเดียวกันกาโม่ถามถามเต็งว่าเด็กกำฟ้าคืออะไร เต็งชะงักไป ก่อนจะแถด้วยการยกมือขึ้นทำท่ากำท้องฟ้า
“นี่ไง..กำฟ้า แต่นี่คือลุงกำฟ้า ถ้ากาโม่ทำก็เด็กกำฟ้า” เต็งทำหัวเราะกลบเกลื่อน
กาโม่จ้องหน้าเต็งนิ่งๆ ไม่ขำด้วย ไม่เข้าใจ เต็งยิ้มเจื่อนๆ รีบเปลี่ยนเรื่อง
“กาโม่ยังไม่กลับบ้านพร้อมลุงจริงๆ เหรอ”
กาโม่ส่ายหน้า เต็งย่อตัวลงนั่งยองๆ ให้เสมอกับกาโม่ พูดยิ้มแย้ม เอามือขยี้หัวกาโม่
“ตัวแค่เนี้ยอย่าคิดมากสิ รื่นเริงหน่อย”
“ลุงเป็นพ่อให้กาโม่ไม่ได้เหรอครับ”
“กาโม่มีพ่อมีแม่นะครับ แล้วพวกเขาก็รักกาโม่มาก กาโม่ไม่ใช่ลูกไม่มีพ่อไม่มีแม่ ไม่ได้ถูกทอดทิ้ง พ่อกับแม่เขาทำงานอยู่เมืองนอก หาเงินส่งให้กาโม่เรียนไงครับ อย่าไปฟังคำพูดคนอื่นสิครับกาโม่”
กาโม่คิดตาม หน้านิ่วคิ้วขมวด
“กาโม่ต้องเชื่อลุงนะ ใจเย็นๆ รอวันที่พ่อกับแม่เขากลับมานะ”
“กาโม่ไม่ได้อยากให้พ่อแม่กลับมาซะหน่อย กาโม่อยากให้ลุงเป็นพ่อกาโม่ไม่ได้เหรอครับ” กาโม่ร้องไห้ออกมา
เต็งพูดไม่ออกได้แต่สวมกอดกาโม่เอาไว้ สีหน้าเครียดๆ
////////////////////////////////////////////////////////
คลิกอ่านย้อน
