เว็บไซต์นี้ใช้คุ้กกี้เพื่อสร้างประสบการณ์ที่ดีมีประสิทธิภาพยิ่งขี้น อ่านเพิ่มเติมคลิก (Privacy Policy) และ (Cookies Policy)
Exclusive Featured

“ตัวโดนเท” คิดมาเพื่อเมือง! สถาปนิกนักเขียน ออกแบบ ถังดักไขมันสำหรับรถเข็นสตรีตฟู้ด 

“สนใจเรื่องเมือง เพราะตอนเรียนสถาปัตย์ มีวิชาเกี่ยวกับการพัฒนาเมือง รู้สึกชอบเป็นพิเศษ แต่พอเข้าโหมดชีวิตจริง รู้สึกว่าสถาปัตย์ไม่ได้ทำเพื่อสังคมเลย เราใช้วิชาไปทำบ้านให้คนมีเงินกันมากกว่า ผมว่ามันย้อนแย้งอยู่เหมือนกัน” คุณชัช-ชัชวาล สุวรรณสวัสดิ์ สถาปนิกหนุ่มในวัยสามสิบกว่า เริ่มบทสนทนากับ “เส้นทางเศรษฐีออนไลน์” อย่างนั้น

เจ้าของเรื่องราวครั้งนี้ พื้นเพเป็นคนกรุงเทพฯ ดีกรีปริญญาตรี จากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ประกอบอาชีพสถาปนิกเป็นงานหลัก ชอบงานขีดเขียน เคยออกพ็อกเก็ตบุ๊กของตัวเองมาแล้ว 2 เล่ม ปัจจุบันเป็นเจ้าของธุรกิจรับออกแบบ ใช้ชื่อว่า Everyday Architect & Design Studio

“เป็นสถาปนิกที่ชอบเขียนหนังสือเรื่องสังคม เรื่องคนจนเมือง ช่วงที่ออกจากงานประจำ ได้ไปทำงานชุมชน แนวสถาปนิกชุมชนลงพื้นที่คล้ายๆ เอ็นจีโอ แต่ไม่เข้มข้นขนาดนั้น โดยจะมีโจทย์สำรวจไปตามพื้นที่ต่างๆ แล้วคิดหาวิธีออกแบบเพื่อแก้ปัญหา สุดท้ายมีหนังสือตีพิมพ์ออกมา 2 เล่ม เล่มแรก ชื่อ อาคิเต็ก-เจอ และ สถาปัตยกรรม คณะเรี่ยราด” คุณชัช ย้อนประวัติให้ฟัง

กระทั่งช่วงทำธุรกิจของตัวเอง เขาเริ่มนำงานเขียนที่สนใจเกี่ยวกับสังคม นำมาทำงานร่วมกับการออกแบบ ด้วยเหตุผลสั้นๆ “อยากใช้งานออกแบบในฐานะสถาปนิก ทำอะไรบางอย่างเพื่อสังคม”

โดยเริ่มจากนำเนื้อหาในพ็อกเก็ตบุ๊ก เล่ม 2 ที่เขาเขียน ซึ่งพูดถึงคนในเมือง ชาวบ้าน แม่ค้าในตลาดพวกสตรีตฟู้ด ว่ามีความลำบากยังไง ต้องออกแบบด้วยตัวเองเพื่อการปรับตัวในสังคมยังไง อย่าง การตั้งร่ม จัดการร้าน เป็นต้น

คุณชัช บอกอีกว่า เขามีข้อมูลเยอะมากก่อนนำมาเขียนเป็นหนังสือ และ 2 ประเด็น ที่พบบ่อย ซึ่งพ่อค้าแม่ค้ารถเข็นมักทำกันคือ เวลามาจอดรถเข็นบนพื้นที่แคบอย่างฟุตปาธ มันจะเลยมาล้อหนึ่ง แล้วพวกเขาก็มักจะเอาอิฐบล็อกไปเทินล้อรถเข็นไว้ หรือบางกรณีก็จะไปเชื่อมเหล็ก เพื่อรองล้อไว้ตรงนั้น  

กับอีกประเด็นคือ การจัดการไขมันของร้านสตรีตฟู้ด ที่พบว่า พวกเขามีการจัดการขยะ แยกเศษอาหารก็จริง แต่ถ้าให้ดีกว่านั้น ต้องแยกน้ำมันด้วย เพราะว่ามีกฎหมายระบุชัดมีโทษปรับถึง 5 หมื่น ถ้าการเทน้ำเสียเทลงท่อไม่มีการกรองไขมันออกก่อน เลยมาคิดว่าชาวบ้านร้านตลาดทำไม่ได้หรอก มันยากถ้าต้องมาทำอะไรเพิ่ม เลยคิดว่าถ้าทำตัวที่เป็นตัวกรองไขมัน ออกก่อนแล้วสามารถไปใช้ได้กับรถเข็นของพวกเขา น่าจะดี

“ไอเดียนี้ ถังดักไขมันสำหรับรถเข็นสตรีตฟู้ด ผมมองมานานมากแล้ว ตั้งแต่ตอนเขียนหนังสือ อยู่ในหัวมาหลายปีแล้ว แต่เอาไปบอกใครไม่มีใครเข้าใจว่า มันทำงานยังไง”คุณชัช เล่าก่อนหัวเราะร่วน

ก่อนอธิบายต่อ ความจริงเครื่องจัดการกับไขมันอย่างเดียว ในอินเทอร์เน็ต มีคนสอนทำเยอะมาก ซึ่งเขาเองก็ลอกกลไกตรงนั้นมาปรับให้หน้าตาดีขึ้น เหมือนนำของเดิมมาเปลี่ยนความหมายนิดหนึ่ง ประกอบกับเมื่อไม่นานมานี้ ทางเทศกาลออกแบบกรุงเทพฯ มีงบตั้งไว้ เขาจึงไปของบมาทำ “ตัวโดนเท” ถังดักไขมันสำหรับรถเข็นสตรีตฟู้ด ใช้เวลาออกแบบ 1 เดือน เริ่มทดสอบ 1 เดือน แล้วจึงนำออกแสดงเป็นตัวต้นแบบ

นึกสงสัยจะมีการ “ต่อยอด” ทำ “ตัวโดนเท” ออกมาขายให้บรรดาผู้สนใจ โดยเฉพาะกลุ่มเป้าหมายบรรดารถเข็นสตรีตฟู้ด หรือเปล่า คุณชัช บอกว่า

“มีคนทักมาเยอะ บอกให้ทำขายหน่อย แต่ผมมีหัวใจรักงานออกแบบ ไม่ใช่หัวใจผู้ประกอบการ อย่างไรก็ตาม ถ้ามีคนมาช่วยพัฒนาในเชิงการขายก็น่าจะเป็นเรื่องดี ซึ่งตอนนี้ผมกำลังช่วยพัฒนากับทางกรุงเทพมหานคร เป็นการเบื้องต้นแล้ว โดยมองไประดับแมส ให้ใช้กันได้หมด โดยไม่ผิดกฎหมาย เพราะถ้าทำออกมาราคาแพงการเข้าถึงคงยาก สุดท้ายน้ำก็ท่วมเหมือนเดิม เลยอยากออกมาให้ทุกคนได้ใช้จริงๆ” คุณชัช บอกอย่างนั้น

ก่อนเผยส่งท้าย ตอนนี้เขามีไอเดีย “ออกแบบเพื่อเมือง” อยู่อีกหลายชิ้นเต็มหัวไปหมด แย้มให้ฟังได้ อย่าง ร่มแม่ค้าที่สามารถปรับองศาได้ ใช้งานง่าย กางออกแล้วทำให้ ไม่ดูรกตา ทัศนียภาพดี เป็นต้น 

Related Posts

จากนักเรียนไทยในแดนมังกร หิ้วสินค้าไทยไปขาย สู่นักไลฟ์สดมือโปร กวาดเงิน 5 ล้านบาท ใน 2 ชั่วโมง