เล่นใหญ่เบอร์นี้! ต้องอุดหนุนซะหน่อย กัปตันอเมริกา มาขายพวงมาลัยทั้งที

“ผมใช้เวลา ใช้แรงใจ” กว่าจะได้ พรมแต่งบ้านสุดเท่ ธุรกิจสุดคราฟต์ของหนุ่ม 26 สร้างยอดขายหลักแสน หลายครั้งคนเรามักตั้งคำถามกับตัวเองว่า “เป้าหมายในอนาคตคืออะไร” เช่นเดียวกับ คุณเชน-ราเชนทร์ จันทรชัย หนุ่มวัย 26 ปี เขาตั้งคำถามนี้ขณะทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน “ผมไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร เลยไปลองทำงานประจำเผื่อว่าจะชอบ แต่ทำไปสักพักเหมือนว่าจะไม่ชอบ เลยเริ่มตั้งคำถามกับตัวเอง เป้าหมายของเราคืออะไร คิดอยู่เป็นเดือนจนหาคำตอบเจอ ผมอยากมีรถสวยๆ แพงๆ แต่ถ้าทำงานตรงนี้อยู่คงไปไม่ถึงแน่ ทางเดียวที่จะไปถึงคือต้องมีธุรกิจส่วนตัว” คุณเชนเรียนจบสาขาโฆษณา คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ จากนั้นทำงานเป็นคอนเทนต์ครีเอเตอร์ ก่อนตัดสินใจลาออกหลังทำได้เพียง 3 เดือน เพราะมีเป้าหมายที่สำคัญกว่า คือทำธุรกิจให้ประสบความสำเร็จ ซึ่งแนวคิดลาออกแบบปุบปับนี้ เขามองว่ามีความเสี่ยงสูง เพราะออกมาทั้งๆ ที่ยังไม่รู้ว่าจะทำธุรกิจอะไร และมีเงินเก็บติดตัวมา 1 ก้อนประมาณ 30,000 บาท หลังว่างจากงานได้ 2-3 เดือน คุณเชนเริ่มเห็นไอเดียทำพรมจากคลิปของฝรั่ง ทำให้เขาสนใจในสินค้าชนิดนี้ เพราะมันทั้งสวย ทั้งแปลก พอเริ่มศึกษาข้อมูลก็พบว

ทุกเสียงของลูกค้า คือโอกาสในการเติบโต! เจาะกลยุทธ์ วิธีคิด ‘บ้านหมูหวาน’ จากธุรกิจที่ล้มจนโดนหมายศาล พลิกสู่แบรนด์เนื้อสัตว์แปรรูป รายได้ 7 หลักต่อเดือน “ท่ามกลางธุรกิจเนื้อสัตว์แปรรูปที่เต็มไปด้วยคู่แข่ง การปรับตัว คือหัวใจของความสำเร็จ บ้านหมูหวาน เติบโตได้ เพราะเราเปิดรับฟังลูกค้า นำทุกเสียงสะท้อนมาพัฒนา และพร้อมเติมสิ่งใหม่อยู่เสมอ นี่คือแนวคิดที่ทำให้เรายืนหยัดและเติบโตได้อย่างมั่นคง” แนวคิดของ คุณเอก-วงษ์สถิตย์ ดาราผ่อง เจ้าของแบรนด์ ‘บ้านหมูหวาน’ ผู้พลิกธุรกิจที่ล้มจนโดนหมายศาล สู่แบรนด์เนื้อสัตว์แปรรูป สร้างรายได้ทะลุ 7 หลักต่อเดือน จากวิศวกรโรงงาน สู่เจ้าของกิจการ ย้อนกลับไปเมื่อปี 2550 หลังจากทำงานประจำมานานกว่า 10 ปี คุณเอก เริ่มรู้สึกอิ่มตัวในอาชีพ เขานำเรื่องดังกล่าวไปปรึกษาแม่ เจ้าของร้านเจ๊หริง ร้านขายส่งที่มีชื่อเสียงด้านของฝากและหมูแปรรูป จนได้พบจุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิต “แม่แนะนำให้ลองขายหมูฝอยและหมูสวรรค์ดู จากการรับมาขาย พอเห็นกระแสตอบรับดี เลยตัดสินใจพัฒนาสูตรและผลิตเอง เริ่มต้นจากหมูฝอยและหมูสวรรค์ 2 เมนูยอดนิยมนี่แหละ ถึงจะไม่มีพื้นฐานด้านอาหารหรือการค้าขายมาก่อน แต

กูรูด้านอาหาร อย่าง อาจารย์ยศพิชา คชาชีวะ เจ้าของคอลัมน์ “ตู้จดหมายพลศรี” มีเรื่องราวน่าสนใจสำหรับ “วงการยำ” มาให้เรียนรู้กัน ดังนี้ … “หนูทำยำไม่เคยอร่อยสักที เดี๋ยวเปรี้ยวไป เดี๋ยวหวานไป อาจารย์มีสูตรไหมคะ ขอหนูหน่อย” คำถามทำนองนี้ผมเจอมาหลายคน หลายครั้ง ทุกครั้งผมเลยให้คาถาสูตรสำเร็จไปท่องให้ขึ้นใจว่า “1-1-ครึ่ง” 1 คือ น้ำปลา 1 ส่วน อีก 1 คือ น้ำมะนาว 1 ส่วน และครึ่ง คือ น้ำตาล ถ้าผสมน้ำยำเริ่มต้นจากสูตรนี้ การปรับเพิ่มเติมอะไรอีกนิดหน่อย ทำให้ลงตัวง่ายขึ้น ยกตัวอย่างเช่น ตวงน้ำปลา 2 ช้อนโต๊ะ ก็ตวงน้ำมะนาว 2 ช้อนโต๊ะ ส่วนน้ำตาลทรายเหลือ 1 ช้อนโต๊ะ หรือยกตัวอย่างเป็นถ้วย น้ำปลา 1 ถ้วย น้ำมะนาว 1 ถ้วย น้ำตาลครึ่งถ้วย ใช้เป็นชั่งน้ำหนักก็ได้ครับ เช่น น้ำปลา 50 กรัม น้ำมะนาว 50 กรัม น้ำตาลทราย 25 กรัม อาจจะต้องมีการยับยั้งชั่งใจกันเล็กน้อย เช่น ลดน้ำปลาลงนิดหน่อยก่อน เพราะน้ำปลาบางยี่ห้อโคตรเค็ม บางหน้ามะนาวเปรี้ยวมากก็ใส่น้อยลงนิดหนึ่งก่อน แต่ถ้าผสมแล้วเปรี้ยวไปหน่อย เค็มไปนิด ก็เติมส่วนผสมให้พอดีได้ตามใจ น้ำยำ แบบนี้ภาษาการครัวเรียกน้ำยำขาว เป็นยำพื้นฐานของยำไทยๆ เอาไปทำยำหมูยอ ยำวุ้น

ท่ามกลางความวุ่นวายของการทำงานประจำในเมืองบัลติมอร์ รัฐแมริแลนด์ ในปี 2015 Katherine O’Brien ได้จุดประกายไอเดียธุรกิจเล็กๆ จากความต้องการง่ายๆ ในวันที่อากาศร้อนอบอ้าว เธอสังเกตเห็นโอกาสจากผู้คนที่สัญจรไปมา และจินตนาการถึงรถไอศกรีมที่จะดับกระหายคลายร้อน ด้วยงบประมาณที่จำกัด Katherine จึงไม่ได้หยุดอยู่แค่จินตนาการ แต่ได้มองหาทางเลือกที่เข้าถึงได้มากกว่า และนั่นเองที่เป็นจุดเริ่มต้นของ Cream Cruiser ธุรกิจขายขนมหวานแช่แข็งทำมือด้วยจักรยาน ที่นำพาเธอไปสู่เส้นทางของผู้ประกอบการอย่างเต็มตัว เรื่องราวของ Katherine ไม่ได้ราบรื่นเสมอไป เธอต้องทำงานประจำควบคู่ไปกับการสร้างธุรกิจด้วยความมุ่งมั่น และเผชิญกับความท้าทายที่ไม่คาดคิด แต่ด้วยการปรับตัวและการมองเห็นโอกาสใหม่ๆ ในที่สุด เธอก็สามารถสร้างรายได้จาก “อาชีพเสริม” จนเติบโตแซงหน้างานประจำ และยังต่อยอดสู่ Bike Business University หลักสูตรออนไลน์ที่แบ่งปันความรู้และแรงบันดาลใจให้กับผู้ที่ต้องการเริ่มต้นธุรกิจในรูปแบบเดียวกัน เรื่องราวของ Katherine O’Brien เป็นแรงบันดาลใจสำคัญที่แสดงให้เห็นถึงพลังของการเริ่มต้นจากสิ่งเล็กๆ การปรับตัวเมื่อเผชิญอุปสร

เริ่มทำอาชีพเสริมตั้งแต่อายุ 13 จนมาเป็น “ครอฟเฟิลเด็กน้อย” จากโต๊ะเล็กๆ 1 ตัว สร้างรายได้พีกสุด 4 หมื่นบาท/เดือน หลายคนอาจจะเคยขายของระหว่างเรียนเป็นการหารายได้เสริม ดังเช่น “น้องเครป-ทิวาชัย โสดาทิพย์” อายุ 20 ปี ที่มีแพชชันในการขายของ โดยเธอนั้นขายของมาตั้งแต่อยู่มัธยมต้น จนตอนนี้ได้เปิดร้านขนมหวานเป็นของตัวเองชื่อร้านว่า “ครอฟเฟิลเด็กน้อย”  แม้จะต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆ เธอก็ไม่ยอมแพ้ พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส จากโต๊ะเล็กๆ 1 ตัวในวันนั้น ที่ขายได้เพียง 300 บาท จนปัจจุบันสามารถสร้างรายได้พีกสุด 40,000 บาทต่อเดือน จุดเริ่มต้น “ครอฟเฟิลเด็กน้อย” น้องเครป เล่าว่า ก่อนหน้านี้เคยขายของออนไลน์มาหลายอย่าง ตั้งแต่วิตซี ครีม แต่ก็พบว่าการขายสินค้าประเภทนี้ต้องใช้เวลานานกว่าลูกค้าจะกลับมาซื้อซ้ำ จึงตัดสินใจเปลี่ยนมาขายอาหารแทน เธอเริ่มต้นด้วยการขาย “ขนมเปี๊ยะลาวา” และ “ก๋วยจั๊บเศรษฐี” ที่เป็นสินค้าไวรัลในตอนนั้น ซึ่งทำยอดขายถล่มทลายตั้งแต่เปิดขายได้ไม่ถึงเดือน และมีลูกค้าสั่งขนมเปี๊ยะลาวากว่า 200 กล่องภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง แต่เมื่อเวลาผ่านไปยอดขายขนมลดลง เธอจึงมองหาสินค้าใหม่และตัดสินใจขายครอ

จุดเริ่มคือหญิงสาวจากเกาะเล็กๆ กลางอ่าวไทย ที่หลงใหลในภาษาอังกฤษ หลังเรียนจบปริญญาตรี จึงข้ามน้ำข้ามทะเลไปหาความรู้เพิ่มเติมถึงสหรัฐฯ ใช้ชีวิตเมืองนอกอยู่ประมาณ 5 ปี ก่อนกลับมาหางานทำที่เมืองไทย ผ่านงานประจำมาหลายอย่าง กระทั่งอายุได้ราว 30 ปีจึงตัดสินใจแต่งงาน “พอมีลูกได้อยู่กับตัวเอง เพิ่งมารู้ตอนนั้นว่าตัวเองชอบทำอาหาร พอวันว่างจะดูรายการทีวีที่เกี่ยวกับการทำอาหาร ชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับอาหาร เมื่อมีเวลาจะไปซื้อของมาทำ วนอยู่อย่างนี้ แต่ไม่คิดว่าจะมาเปิดร้านอาหาร จะมาเป็นเชฟ” คุณแอน-อังคณา เอี่ยมสอาด เจ้าของเรื่องราว เล่าให้ฟังอย่างนั้น ก่อนคุยต่อ พอลูกคนที่ 2 เข้าโรงเรียนแล้ว ยิ่งว่างมากขึ้น เลยพยายามค้นหาตัวเอง หาว่าตัวเองชอบอะไร Passion คืออะไร จนได้คำตอบ “อยากเปิดร้านอาหาร” เลยไปเทกคอร์สจากหลายสำนัก รวมถึงศึกษาต่อระดับปริญญาโทด้านบริหารจัดการธุรกิจร้านอาหาร ก่อนตัดสินใจเปิดร้านอาหารร้านแรก สไตล์ “ไทยโอมะกาเสะ” บรรยากาศริมน้ำแถวนครปฐม กระทั่งปัจจุบัน คุณแอน อังคณา กลายเป็นเจ้าของกิจการร้านอาหารหลายสเกล เจาะฐานลูกค้าแต่ละกลุ่มแตกต่างกันไป อย่าง บ้านดาหลา บาย อังคณา เป็นร้านอาหารใต้