ชาวประมงเก็บ อ้วกปลาวาฬ ได้ 5 ปีก่อน เพิ่งรู้มีราคา ถ้าใช่ รวยเละหลายล้าน!
เมื่อวันที่ 11 มี.ค.ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปยัง ซอยหนองตามุก ม.4 ต.แกลง อ.เมือง จ.ระยอง หลังมีกระแสว่า มีชาวบ้าน พบ อ้วกปลาวาฬ หรือ อำพันทะเล ที่มีค่ากิโลกรัมละหลายล้านบาท เมื่อไปถึงบ้านพัก ซอยหนองตามุก ต แกลง อ.เมือง จ.ระยอง ซึ่งเป็นชาวประมงพื้นบ้าน
นายสุวัฒน์ จิตจันทึก อายุ 58 ปี เจ้าของบ้านหลังดังกล่าว ได้นำเอาอ้วกวาฬ ออกมาโชว์ เป็นก้อนสีขาวนวลเหลือง น้ำหนัก 2.7 กก. มีกลิ่นหอมคล้ายแอลกอฮอล์อ่อนๆ มีร่องรอยการใช้มีดตัดด้านข้างแหว่งออกไปส่วนหนึ่ง
นายสุวัฒน์ เปิดเผยว่า เก็บอ้วกวาฬ ได้เมื่อ 5 ปีก่อน ขณะกลับเข้าฝั่งจากหาปลา พบก้อนคล้ายโฟมลอยอยู่กลางทะเล พอเข้าใกล้จึงจอดเรือแล้วจับดูเห็นแปลกจึงนำขึ้นเรือ แล้วนำมาไว้ที่บ้าน พอสืบถามจึงทราบว่าเป็นอ้วกวาฬ แต่ไม่ทราบว่ามีมูลค่า จึงเก็บไว้ในบ้านจนกระทั่งพบข่าวว่ามีหนุ่มสมุย เก็บอ้วกวาฬได้แล้วมีมูลค่าหลายล้านบาท จึงต้องการที่จะนำมาพิสูจน์ เพื่อให้ผู้เชี่ยวชาญมาตรวจสอบ
หากเป็นอ้วกวาฬจริงก็พร้อมจะขาย ซึ่งส่วนตัวแล้วไม่เคยทราบมาก่อนว่ามีราคา หากรู้ก็คงจะไม่เฉือนออกไปเล่นกว่า 3 กก. หากเป็นอ้วกวาฬจริงก็เสียดายที่ไม่น่าตัดออกไปเลย หลังจากนี้ไปก็จะเก็บรักษาอย่างดี เพื่อรอคนมาพิสูจน์ จะได้รู้ว่าเป็นของจริงหรือไม่
เบื้องต้นยังไม่มีผู้เชี่ยวชาญหรือผู้สนใจมาตรวจสอบแต่อย่างไร ซึ่งหากใครสนใจก็เดินทางมาตรวจสอบได้ที่บ้านหลังดังกล่าวได้ทุกวัน
“อย่าปล่อยชีวิตหรือลมหายใจของเราออกไปวันๆ หนึ่ง โดยไร้ประโยชน์” เชื่อว่าคนทุกคนไม่อยากที่จะเป็นลูกจ้างของใครไปทั้งชีวิต ต่างหาหนทางในการเป็นเจ้าของธุรกิจ ถึงแม้จะประสบความสำเร็จบ้าง ล้มเหลวบ้าง แต่สิ่งต่างๆ เหล่านั้นล้วนเป็นประสบการณ์ เป็นเสมือนรากฐานตั้งรับให้ตัวเองมีความเข้มแข็งมากขึ้น คุณพรเทพ สกลกาญจนพร วัย 78 ปี เจ้าของร้าน กินติมโฮมเมด ลาดพร้าว 122 อดีตพนักงานบริษัทเอกชนที่ลาออกทิ้งเงินเดือนหลายหมื่น มาเปิดบริษัทเป็นของตนเองกับเพื่อน และสุดท้ายล้มเหลว กลายเป็นหนี้ จนสุดท้ายต้องกลับเข้ามาสู่วงโคจรของการเป็นลูกจ้างอีกห เรื่องราวชีวิตหลังเกษียณ ต้องเผชิญกับปัญหาที่หลายหลากถาโถมเข้ามาไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ว่าจะปัญหาทางการเงิน ปัญหาทางครอบครัว จนสุดท้ายจำต้องออกจากบ้านมา พร้อมเงินก้อนสุดท้ายในชีวิต อ่านบทความเพิ่มเติม คลิก
กูรูด้านอาหาร อย่าง อาจารย์ยศพิชา คชาชีวะ เจ้าของคอลัมน์ “ตู้จดหมายพลศรี” มีเรื่องราวน่าสนใจสำหรับ “วงการยำ” มาให้เรียนรู้กัน ดังนี้ … “หนูทำยำไม่เคยอร่อยสักที เดี๋ยวเปรี้ยวไป เดี๋ยวหวานไป อาจารย์มีสูตรไหมคะ ขอหนูหน่อย” คำถามทำนองนี้ผมเจอมาหลายคน หลายครั้ง ทุกครั้งผมเลยให้คาถาสูตรสำเร็จไปท่องให้ขึ้นใจว่า “1-1-ครึ่ง” 1 คือ น้ำปลา 1 ส่วน อีก 1 คือ น้ำมะนาว 1 ส่วน และครึ่ง คือ น้ำตาล ถ้าผสมน้ำยำเริ่มต้นจากสูตรนี้ การปรับเพิ่มเติมอะไรอีกนิดหน่อย ทำให้ลงตัวง่ายขึ้น ยกตัวอย่างเช่น ตวงน้ำปลา 2 ช้อนโต๊ะ ก็ตวงน้ำมะนาว 2 ช้อนโต๊ะ ส่วนน้ำตาลทรายเหลือ 1 ช้อนโต๊ะ หรือยกตัวอย่างเป็นถ้วย น้ำปลา 1 ถ้วย น้ำมะนาว 1 ถ้วย น้ำตาลครึ่งถ้วย ใช้เป็นชั่งน้ำหนักก็ได้ครับ เช่น น้ำปลา 50 กรัม น้ำมะนาว 50 กรัม น้ำตาลทราย 25 กรัม อาจจะต้องมีการยับยั้งชั่งใจกันเล็กน้อย เช่น ลดน้ำปลาลงนิดหน่อยก่อน เพราะน้ำปลาบางยี่ห้อโคตรเค็ม บางหน้ามะนาวเปรี้ยวมากก็ใส่น้อยลงนิดหนึ่งก่อน แต่ถ้าผสมแล้วเปรี้ยวไปหน่อย เค็มไปนิด ก็เติมส่วนผสมให้พอดีได้ตามใจ น้ำยำ แบบนี้ภาษาการครัวเรียกน้ำยำขาว เป็นยำพื้นฐานของยำไทยๆ เอาไปทำยำหมูยอ ยำวุ้น
อยู่คอนโดฯ ก็มีเงินแสนได้! ด้วยอาชีพ ปั้นขนมขายตามออร์เดอร์ เลี้ยงตัวเองสบายๆ โควิด เข้ามาทำให้ทุกอย่างในชีวิตเปลี่ยนไป ไม่มีข้อยกเว้นแม้กระทั่ง เรื่องงาน จากที่ทำงานประจำอยู่ดีๆ บางคนชีวิตผกผันตกงานฟ้าผ่า บ้างก็กลายเป็นโอกาสให้บางคนเปลี่ยนสายอาชีพ เช่นเดียวกับ คุณพลอย-นวีนา งามละมัย เจ้าของร้าน Nana.sweeties นามะกาชิ คนนี้ คุณพลอย เล่าให้ เส้นทางเศรษฐีออนไลน์ ฟังว่า เธอเปิดร้านขนมนามะกาชิมาได้กว่า 6 เดือนแล้ว โดยขนมนามะกาชิ เป็นขนมที่เธอประยุกต์ขึ้นมาเอง ซึ่งได้แรงบันดาลใจมาจาก ขนมญี่ปุ่นโบราณ อย่าง เนริกิริ {Nerikiri (練り切り)} ซึ่งเป็นขนมหวานที่ทำจากแป้ง ผสมกับถั่วขาวกวนห่อไส้ถั่วแดง ที่ปั้นออกมาให้มีรูปร่างหน้าตาน่ารักๆ อย่าง ดอกไม้ หรือสัตว์ต่างๆ ผนวกกับทางบ้านของคุณพลอย ทำธุรกิจเกี่ยวกับการทำขนมเปี๊ยะอยู่แล้ว เธอจึงได้ช่วยที่บ้านทำมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่แปลกที่พอจะมีวิชาความรู้ติดตัว “จริงๆ เรียนจบครุศาสตร์ สาขาออกแบบผลิตภัณฑ์ค่ะ จบมาก็ทำงานประจำอยู่พักหนึ่ง จนเจอโควิด ไปทำงานไม่ได้ เลยคิดว่า ลาออกมาหาอะไรทำดีกว่า ที่บ้านทำพวกขนมเปี๊ยะขายอยู่แล้ว เลยคิดว่า ขนมของแม่ที่ทำขายเลี้ยงเรามา ม
“ผมใช้เวลา ใช้แรงใจ” กว่าจะได้ พรมแต่งบ้านสุดเท่ ธุรกิจสุดคราฟต์ของหนุ่ม 26 สร้างยอดขายหลักแสน หลายครั้งคนเรามักตั้งคำถามกับตัวเองว่า “เป้าหมายในอนาคตคืออะไร” เช่นเดียวกับ คุณเชน-ราเชนทร์ จันทรชัย หนุ่มวัย 26 ปี เขาตั้งคำถามนี้ขณะทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน “ผมไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร เลยไปลองทำงานประจำเผื่อว่าจะชอบ แต่ทำไปสักพักเหมือนว่าจะไม่ชอบ เลยเริ่มตั้งคำถามกับตัวเอง เป้าหมายของเราคืออะไร คิดอยู่เป็นเดือนจนหาคำตอบเจอ ผมอยากมีรถสวยๆ แพงๆ แต่ถ้าทำงานตรงนี้อยู่คงไปไม่ถึงแน่ ทางเดียวที่จะไปถึงคือต้องมีธุรกิจส่วนตัว” คุณเชนเรียนจบสาขาโฆษณา คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ จากนั้นทำงานเป็นคอนเทนต์ครีเอเตอร์ ก่อนตัดสินใจลาออกหลังทำได้เพียง 3 เดือน เพราะมีเป้าหมายที่สำคัญกว่า คือทำธุรกิจให้ประสบความสำเร็จ ซึ่งแนวคิดลาออกแบบปุบปับนี้ เขามองว่ามีความเสี่ยงสูง เพราะออกมาทั้งๆ ที่ยังไม่รู้ว่าจะทำธุรกิจอะไร และมีเงินเก็บติดตัวมา 1 ก้อนประมาณ 30,000 บาท หลังว่างจากงานได้ 2-3 เดือน คุณเชนเริ่มเห็นไอเดียทำพรมจากคลิปของฝรั่ง ทำให้เขาสนใจในสินค้าชนิดนี้ เพราะมันทั้งสวย ทั้งแปลก พอเริ่มศึกษาข้อมูลก็พบว
