เงาะทองเมืองตราด หรือ เงาะสีทอง ผลโตออกดอกติดผลได้ง่าย พื้นที่ปลูกเริ่มขยาย

หลายคนอาจสงสัยว่า “สายบัว” กับ “ไหลบัว” ต่างกันยังไง เพราะหน้าตาคล้ายกันจนนึกว่าเป็นพี่น้อง แต่ถ้าลองสังเกตวิธีเก็บ ลองชิม หรือดูให้ลึกถึงรายละเอียด จะรู้เลยว่ามันคนละเรื่อง รู้ไหมว่า “ไหลบัว หรือ หลดบัว” กว่าจะพร้อมขายถึงมือคนกิน ต้องผ่านขั้นตอนอะไรบ้าง วันนี้จะพาไปเจาะลึกกันตั้งแต่การเก็บ บรรจุ ไปจนถึงส่งขายที่ตลาด พร้อมเปิดเทคนิคเด็ดของเฮียช้าง ที่ทำให้นาบัวของเขาส่งไหลบัวคุณภาพถึงตลาดได้ทุกวัน แถมรายได้จากการทำนาบัวสามารถส่งลูกเรียนจบครบทั้ง 3 คน วันนี้จะพาไปไขข้อสงสัย พร้อมเจาะลึกทุกเรื่องเกี่ยวกับ “ไหลบัว” กับเฮียช้าง หรือ คุณสมเกียรติ มอบจัน เจ้าของนาบัวเจ้าใหญ่แห่ง จ.นครปฐม ที่มีพื้นที่กว่า 100 ไร่ และเป็นรายเดียวในไทยที่ได้มาตรฐาน GAP หลายคนอาจไม่คุ้นกับ ‘ไหลบัว’ และสงสัยว่าเอ๊ะ! กินได้จริงเหรอ? เพราะปกติเรามักจะรู้จัก ‘สายบัว’ กันมากกว่า โดยเฉพาะในเมนูบ้านๆ อย่างแกงกะทิสายบัวใส่ปลาทูที่ใครๆ ก็คุ้นเคย แต่ช่วงไม่กี่ปีมานี้ ‘ไหลบัว’ เริ่มถูกพูดถึงในวงการอาหาร ไม่ว่าจะเป็นตำไหลบัวกุ้งสด แกงป่าปลาดุกไหลบัว หรือผัดไหลบัวกุ้งสด กลายเป็นดาวดวงใหม่ที่คนเริ่มรู้จักและหลงรักมากขึ้น เฮีย

คุณธัญญา กาญจนประดิษฐ์ หญิงแกร่งและเก่งของจังหวัดกาญจนบุรี มองเห็นถึงอนาคตตลาดอินทผลัมว่าผลตอบแทนต่อไร่น่าจะเป็นสินค้าที่มีราคา เธอจึงได้ปรับเปลี่ยนพื้นที่ทำเกษตรบางส่วนที่เคยทำนา แบ่งมาปลูกอินทผลัมเพื่อกระจายความเสี่ยงในเรื่องของการสร้างรายได้ จากการทดลองในครั้งนั้นถือว่าประสบผลสำเร็จดี ที่ได้ปรับเปลี่ยนที่นามาปลูกอินทผลัม “การปลูกอินทผลัมเราแบ่งการปลูกเป็น 2 ช่วงอายุ โดยแบ่งพื้นที่ปลูกรุ่นแรก 8 ไร่ กับรุ่นที่ 2 บนเนื้อที่ 7 ไร่ รวมพื้นที่ปลูกอินทผลัมทั้งหมด ประมาณ 15 ไร่ แบ่งจากพื้นที่นามาปลูก ส่วนที่อื่นก็ยังมีทำนาอยู่ด้วยควบคู่กันไป แทนที่จะปลูกข้าวอย่างเดียว ก็มาปลูกอินทผลัมเสริม เป็นการกระจายรายได้ให้ครบทุกด้าน เพราะไม่อยากทำพืชเชิงเดี่ยวเพียงอย่างเดียว” คุณธัญญา เล่าถึงจุดเริ่มต้นของการปลูกอินทผลัม สำหรับการปลูกและการเลือกซื้อสายพันธุ์อินทผลัมนั้น คุณธัญญา บอกว่า ช่วงแรกได้ศึกษาหาข้อมูลเรียนรู้จากแหล่งต่างๆ ทั้งจากการเดินทางไปศึกษาตามสวนที่ประสบผลสำเร็จ และจากสวนเพื่อนๆ ที่สนิทกัน จากนั้นเธอได้ข้อสรุปว่าจะเลือกอินทผลัมที่เป็นสายพันธุ์จากการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อเป็นหลัก ขั้นตอนการ

“แหนแดง” พืชมหัศจรรย์ มีประโยชน์ทางด้านการเกษตร ประมง เลี้ยงสัตว์ เป็นพืชที่สามารถเพาะเลี้ยงได้ในภาชนะขนาดเล็ก วัสดุที่มีอยู่ในบ้าน เช่น กะละมัง กล่องโฟม และการเพาะเลี้ยงในบ่อดินหรือทุ่งนา ขึ้นอยู่กับความสะดวกของผู้เลี้ยง สิ่งสำคัญที่ทำให้แหนแดงเจริญเติบโตมีอยู่ 3 อย่าง คือ น้ำ อาหาร และแสงแดด แหนแดง มีอยู่มากมาย ประมาณ 7 สายพันธุ์ แต่ที่เหมาะสำหรับประเทศไทยมีอยู่ 2 สายพันธุ์ คือ สายพันธุ์ อะซอลล่า พินนาต้า (Azolla pinnata) ซึ่งเป็นสายพันธุ์ดั้งเดิมในประเทศไทย กับสายพันธุ์ อะซอลล่า ไมโครฟิลล่า (Azolla microphylla) ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่กรมวิชาการเกษตรนำเข้ามาเพื่อคัดพันธุ์ สายพันธุ์ อะซอลล่า พินนาต้า (Azolla pinnata) เป็นสายพันธุ์ท้องถิ่น มีถิ่นกำเนิดกระจายอยู่เป็นบริเวณกว้างของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จีน อินเดีย และออสเตรเลีย โดยจะมีลักษณะใบบนและล่างมีขนาดใกล้เคียงกัน ใบล่างค่อนข้างโปร่งใส มีคลอโรฟิลล์น้อยมาก ใบบนเป็นสีเขียวมีคลอโรฟิลล์ สายพันธุ์ อะซอลล่า ไมโครฟิลล่า (Azolla microphylla) เป็นสายพันธุ์ที่ปรับปรุงโดยกรมวิชาการเกษตร มีถิ่นกำเนิดเดิมอยู่บริเวณเขตร้อนของอเมริกาและหมู่เกาะเวสต

วานิลลา (Vanilla) เป็นหนึ่งในเครื่องเทศที่มีความหอมหวานและได้รับความนิยมในอุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่ม รวมถึงการผลิตน้ำหอมและผลิตภัณฑ์ดูแลผิว แม้ว่าในอดีตวานิลลาจะเป็นพืชที่พบมากในพื้นที่เขตร้อนของทวีปอเมริกา แต่ปัจจุบันวานิลลาสามารถปลูกได้ในประเทศไทย ซึ่งกลายเป็นหนึ่งในสินค้าการเกษตรที่มีมูลค่าทางการตลาดสูงและสามารถสร้างรายได้ให้เกษตรกรอย่างมหาศาล เห็นฝักเล็กๆ แบบนี้ราคากิโลกรัมละ 20,000 บาท วันนี้เทคโนโลยีชาวบ้าน จะพาไปทำความรู้จัก “เจ้าวานิลลา” ฝักจิ๋ว แต่ราคาไม่จิ๋ว เผลอๆ บางคนอาจจะไม่เคยเห็นด้วยซ้ำว่าแท้จริงแล้วหน้าตาของวานิลลานั้นเป็นยังไง ตามไปดูเรื่องราวกันได้เลย วานิลลาเป็นพืชในสกุลวานิลลา (Vanilla) ซึ่งอยู่ในตระกูลเดียวกับกล้วยไม้ (Orchidaceae) การได้ฝักวานิลลาต้องผ่านกระบวนการผลิตที่ใช้เวลานานเกือบหนึ่งปี ตั้งแต่ขั้นตอนการผสมเกสรไปจนถึงการบ่มฝักวานิลลา เพื่อให้เกิดสารวานิลลิน (Vanillin) ที่ให้กลิ่นหอม ซึ่งสารนี้มีการนำมาใช้ประโยชน์อย่างแพร่หลายในหลายอุตสาหกรรม ความพิเศษของวานิลลาทำให้ราคาสูง ราคาของวานิลลาในท้องตลาดมักจะสูงกว่าพืชผลเกษตรอื่นๆ หลายเท่า ซึ่งเกิดจากหลายปัจจัยส

ก่อนที่จะลงมือปลูกไม้เศรษฐกิจ เรามารู้จักความหมายกันก่อนดีกว่า ไม้เศรษฐกิจ หมายถึง ไม้ยืนต้นทุกชนิด รวมถึงไผ่ที่ปลูก หรือขึ้นเองตามธรรมชาติ อยู่นอกเขตป่าอนุรักษ์ที่มีการใช้ประโยชน์เนื้อไม้ หรือผลิตผลอื่นที่ไม่ใช่เนื้อไม้เพื่อการค้า ดังนั้น อาจกล่าวโดยรวมว่า ไม้มีค่าทางเศรษฐกิจเป็นไม้ที่สามารถนำมาสร้างมูลค่าหรือแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์อื่นๆ รวมทั้งให้ประโยชน์ทางตรงและทางอ้อมแก่ผู้ปลูก นำไปสู่แนวทางส่งเสริมการปลูกไม้เศรษฐกิจ ตามนโยบายแก้ปัญหาเศรษฐกิจฐานรากของรัฐบาลที่จะส่งเสริมให้เกษตรกรปลูกไม้เศรษฐกิจในที่ดินกรรมสิทธิ์ หรือสิทธิครอบครองที่ดินอันชอบด้วยกฎหมาย ไม่เป็นไม้หวงห้าม เหมือนการปลูกพืชทั่วไป การตัด ขาย ขนย้าย แปรรูป ไม่ต้องขออนุญาตหรือจะให้เจ้าหน้าที่รับรองไม้เพื่อการค้าการส่งออกก็ได้ โดยการยื่นคำขอขึ้นทะเบียนที่ดินเป็นสวนป่า วันนี้เทคโนโลยีชาวบ้านได้รวบรวมไม้เศรษฐกิจ 5 ชนิดมาฝาก และเหมือนจะเป็นไม้นอกสายตาที่หลายคนยังไม่รู้ว่าไม้ชนิดนี้เป็นไม้เศรษฐกิจและมีเนื้อไม้ที่สวยงามมากๆ แถมผลยังกินได้อีกด้วย 1. มะริด มะริดเป็นไม้โบราณดั้งเดิมของไทย อยู่ในกลุ่มไม้เศรษฐกิจที่มีแนวโน้มดี เนื่องจาก

“จำปูลิ่ง” ภาษามลายูเรียก อินเต๊ะ เป็นผลไม้ที่พบเห็นได้ในพื้นที่จังหวัดชายแดนใต้ บางพื้นที่จะรู้จักกันในชื่อ จำปูรี จำไหร หรือ มะไฟลิง ตามแต่ละถิ่นที่จะเรียก โดยแต่ละปีจะให้ผลผลิตเพียง 1-2 ครั้งเท่านั้น ตามฤดูกาลผลสุกจะเริ่มมีทยอยออกมาให้เห็นมากในเดือนกรกฎาคม สิงหาคม ของทุกปี ผลไม้ป่าพื้นบ้านภาคใต้ พบได้ตามพื้นที่ป่าเชิงเขา ที่ราบริมเขา ที่มีดินร่วมปนทราย ลักษณะคล้ายมะไฟหรือละไม แต่ผลมีขนาดผลเล็กกว่า เป็นเหลี่ยมเล็กน้อย เปลือกผลแข็งกรอบ ผลและยอดใช้แกงเลียง แกงส้มได้ ผลสุกสีเหลืองส้มกินได้รสชาติหวานอมเปรี้ยว ต้นจำปูลิ่งสูง 20 เมตร ปลูกมานานเกิน 50 ปี บนพื้นที่ 9 ไร่บ้านวังประจัน หมู่ที่ 2 ต.วังประจัน อ.ควนโดน จ.สตูล ผลไม้ป่าที่บรรพบุรุษเก็บไว้ให้หลังเข้ามาทำกินในบริเวณนี้ มี 2 ต้น ให้ผลผลิตทุกปี ให้ผลผลิตมากสุด 600 กิโลกรัม ขายกิโลกรัมละ 60 บาท นายรอศักดิ์ นาปาเลน อายุ 54 ปี บอกว่า ทันทีที่ผลจำปูลิ่งสุก จะต้องมีอุปกรณ์เซฟตี้ในการขึ้นไปเพราะมันสูงมาก จะเก็บผลที่สุกเหลืองเข้มเท่านั้น นางกาญจนา นาปาเลน อายุ 53 ปี บอกว่า จำปูลิ่งให้ผลผลิตปีละครั้ง เป็นผลไม้ป่าไม่เหมาะส่งไปขายต่างจังหวัด เพร