เลี้ยง “ปลาช่อน” พร้อมแปรรูปขาย ทำให้ปลาช่อนที่เลี้ยงขายได้ทุกตัว

ตะพาบน้ำ เป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำที่นิยมนำมาประกอบอาหารกินชนิดหนึ่ง โดยเฉพาะคนที่ชื่นชอบในอาหารแปลกๆ หรืออาหารป่า ซึ่งสามารถหากินได้ในเฉพาะบางร้านเท่านั้น และขายกันในราคาแพงพอสมควร แต่ก็ต้องยอมรับว่า ตะพาบน้ำอาจยังคงเป็นวัตถุดิบที่ยังไม่นิยมกันมากนักในประเทศไทย แต่ตลาดเพื่อนบ้านในอาเซียน อย่างประเทศจีน ไต้หวัน เวียดนาม เกาหลี เป็นต้น เป็นวัตถุดิบที่นิยมอย่างมาก มักนำมาประกอบอาหารด้วยวิธีการตุ๋น เพื่อเพิ่มความอบอุ่นให้กับร่างกาย และเนื้อตะพาบน้ำยังอุดมไปด้วยคอลลาเจนจำนวนมากอีกด้วย ตะพาบน้ำมีกระดองหลังแบนราบและเป็นรูปวงรีเล็กน้อย ผิวกระดองเรียบ แต่มีกระดองที่มีลักษณะนิ่ม ตะพาบน้ำมีหัวค่อนข้างใหญ่ คอยาว ปากแหลม มีกรามแข็งแรง และมีขากรรไกรแหลมคม ส่วนขามี 4 ขาลักษณะใหญ่สั้น แต่ละขามี 3 นิ้ว แต่ละนิ้วมีพังผืดเชื่อมติดกัน ช่วยทำหน้าที่เป็นใบพายสำหรับว่ายน้ำ ตะพาบน้ำตัวผู้จะมีลักษณะลำตัวเรียวยาวและบางกว่าตัวเมีย รวมถึงส่วนหางจะยาวกว่าตัวเมีย ส่วนตัวเมียจะลำตัวอ้วนใหญ่และมีกระดองที่สากกว่า แต่มีส่วนหางที่สั้นกว่าตัวผู้ การเจริญพันธุ์ ตะพาบน้ำตัวเมียเริ่มให้ไข่ได้เมื่ออายุประมาณปีกว่า แต่จะให้ไข

เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2568 เฟสบุ๊คสมาคมพืชสวนแห่งประเทศไทย ได้เผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับ “รัชสุดา” กุหลาบพันธุ์ใหม่ มีดอกสีมวงแกมชมพูมีความสวยงามโดดเด่น ให้ดอกดกตลอดปี เป็นผลงานปรับปรุงพันธุ์ของฟลอร่า พาร์ค วังน้ำเขียวกับเอกชนจีน โดยทูลถวายเพื่อเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ เนื่องในวาระมหามงคลพระชนมายุ 70 พรรษา กุหลาบรัชสุดา Rosa hybrid ‘Ratcha Suda’ วงศ์  ROSACEAE เป็นกุหลาบลูกผสมเกิดจากความร่วมมือของบริษัท Flora Park ประเทศไทย และบริษัท Chengdu Lvwo Agricultural Co. Ltd. ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยใช้กุหลาบสายพันธุ์ Quin จากประเทศจีนเป็นแม่พันธุ์ และสายพันธุ์ Our Lady of Guadalupe จากสหรัฐอเมริกา เป็นต้นพ่อ ได้ลูกผสมใหม่ ดอกสีมวงแกมชมพูมีความสวยงามโดดเด่น ให้ดอกดกตลอดปี กุหลาบรัชสุดา เป็นไม้พุ่มสูง 60-80 ซม. ใบประกอบ มีใบย่อย 3, 5 หรือ 7 ใบ แผ่นใบรูปไข่แกมขอบขนาน ขอบใบจักเป็นฟันเลื่อย ขนาดยาว 5 – 10 ซม. ดอกสีม่วงแกมชมพู ออกเป็นช่อบริเวณปลายยอด ให้ดอกได้มากกว่า 20 ดอก ต่อกิ่ง ดอกมีกลีบดอกจำนวนมากเรียงเวียนซ้อนกัน กลีบในมีสีเข้มกว่ากลีบด้านนอก เกสรเ

ถ้าพูดถึงผลไม้ที่มีเปลือกเป็นหนาม กลิ่นรุนแรง หลายคนคงนึกถึงทุเรียนและขนุน แต่ยังมีผลไม้อีกชนิดหนึ่งที่มีเปลือกหนามและหากินได้ยาก ส่วนใหญ่จะมีขายให้พื้นที่ภาคใต้ เพราะเป็นผลไม้ที่นิยมปลูกกันมากในภาคใต้ เรียกได้ว่าเป็นผลไม้ประจำภาคใต้อีกชนิดหนึ่ง นั่นคือ จำปาดะ เป็นพืชที่ชอบความชื้นและฝนชุก ซึ่งภาคใต้ก็มีภูมิอากาศที่เหมาะสมกับพืชชนิดนี้เป็นอย่างดี จำปาดะเป็นไม้ยืนต้นชนิดหนึ่งอยู่ในวงศ์เดียวกับขนุน ถิ่นกำเนิดมาจากประเทศอินโดนีเซีย จำปาดะจะมีรูปร่างคล้ายขนุน ผิวมีสีเข้ม ผลยาว เมื่อสุกเมล็ดจะเป็นเหมือนขนุน แต่สีเข้มกว่า เนื้อนิ่มและเหนียวกว่า ไม่กรอบเหมือนขนุน จำปาดะมีกลิ่นที่แรงมาก ถ้าใครไม่ชอบกลิ่นอาจทำให้เป็นลมได้เลย แต่ถึงแม้ว่ากลิ่นมันจะแรงแต่รสชาติอร่อยมาก หวานจัด จะกินเป็นผลไม้หรือเป็นขนมหวานก็ได้ อย่างเช่น เมนูยอดฮิตคือ จำปาดะทอด โดยนำจำปาดะมาฉีกเปลือกแล้วแกะใส่จานไว้ ไม่ต้องแกะเอาเมล็ดออก เพราะเราจะทอดทั้งเมล็ด นำแป้งข้าวเจ้า แป้งสาลี ปริมาณเท่าๆ กัน ใส่ถ้วยผสม และใส่เกลือไปเล็กน้อย คนให้เข้ากัน จากนั้นใส่มะพร้าวขูดลงไป คนให้เข้ากันอีกครั้ง ค่อยๆ เติมน้ำเปล่า อย่าให้ข้นเกินไป หรือ

ปลาไหลนา สัตว์น้ำพื้นบ้าน…สู่ดาวรุ่งในตลาดเกษตรยุคใหม่ กลางผืนนาและแหล่งน้ำธรรมชาติของไทย ปลาไหลนาเคยเป็นเพียงสัตว์น้ำพื้นบ้านที่อยู่ในฐานะแหล่งโปรตีนพื้นถิ่น แต่วันที่กระแสเกษตรมูลค่าสูงและการแสวงหาช่องทางสร้างรายได้ใหม่ขยายตัวสู่ทุกชุมชน “ปลาไหลนา” กลับถูกจับตามองในฐานะสัตว์เศรษฐกิจที่มีศักยภาพซ่อนอยู่ ปลาไหลนาเป็นสัตว์ที่มีความอึดทนต่อสภาพแวดล้อมใช้พื้นที่เลี้ยงน้อย และไม่เพียงเหมาะกับวิถีเกษตรผสมผสานเท่านั้น แต่ยังเป็นที่ต้องการสูงในตลาดทั้งในประเทศและต่างประเทศ โดยเฉพาะในกลุ่มร้านอาหารที่ต้องการปลาไหลนาเป็นวัตถุดิบให้กับลูกค้า  คุณนัท-มนัสศักดิ์ จันประดับ ได้เล็งเห็นช่องทางการสร้างรายได้เปลี่ยน “สัตว์พื้นบ้าน” ให้กลายเป็น “อาชีพทางเลือกใหม่” ที่สร้างรายได้อย่างมั่นคง พร้อมแนวโน้มตลาดที่เติบโตอย่างต่อเนื่องในอนาคต จึงได้ศึกษาในเรื่องของการทำตลาดว่าสามารถส่งจำหน่ายยังตลาดต่างประเทศได้ พร้อมทั้งเรียนรู้การทำฟาร์มให้ได้มาตรฐาน เน้นการเลี้ยงที่มีความสะอาดโดยไม่ให้ปลาไหลอยู่โคลนเหมือนเช่นแต่ก่อน  ใช้เวลาว่างจากงานประจำ  ศึกษาการเลี้ยงปลาไหลนาเป็น “อาชีพเสริม”   คุณนัท เล่าให้ฟังว่า สนใจ

เกษตรผสมผสานเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่เกษตรกรหลายท่านให้ความสนใจ เพราะในพื้นที่ที่ทำการเกษตรนั้น สามารถมีผลผลิตหลายชนิดออกขายสู่ตลาดได้ ตั้งแต่ผลผลิตที่เป็นพืชผักไม้ผลตลอดไปจนถึงในเรื่องของการเลี้ยงสัตว์ จึงทำให้เกษตรกรมีรายได้หลากหลาย ตั้งแต่รายวัน รายสัปดาห์ ตลอดไปจนถึงรายเดือน อย่างเช่น คุณสิทธิชัย บังเมฆ อยู่บ้านเลขที่ 26 หมู่ที่ 3 ตำบลบ้านพี้ อำเภอบ้านหลวง จังหวัดน่าน เป็นอีกหนึ่งเกษตรกรที่สนใจในเรื่องของการทำเกษตรผสมผสาน โดยพื้นที่สวนของเขาเป็นศูนย์เรียนรู้ที่ให้กับผู้ที่สนใจอยากทำเกษตรเข้ามาศึกษา เพราะการทำเกษตรผสมผสานสามารถต่อยอดเป็นอาชีพที่สร้างรายได้อย่างยั่งยืน  ย้ายกลับมาอยู่บ้าน และเลือกทำการเกษตร คุณสิทธิชัย เล่าว่า สมัยก่อนเขาทำงานอยู่ที่กรุงเทพมหานคร ซึ่งในระหว่างนั้นได้ดูรายการเกี่ยวกับการทำเกษตรตามสื่อต่างๆ เกี่ยวกับเกษตรผสมผสาน เมื่อมีโอกาสได้กลับมาอยู่ที่บ้าน จึงเกิดความสนใจและอยากจะมาทำอาชีพนี้อยู่ที่บ้าน พร้อมกับเข้ารับการอบรมเป็นอาสาสมัครเกี่ยวกับด้านเกษตรต่างๆ เพื่อที่จะนำวิชาความรู้มาต่อยอดในพื้นที่ของตนเอง “ตอนนั้นผมก็สมัครเป็นอาสาสมัครหลายอย่าง มีตั้งแต่อาสาปศุส

หอยแครงเป็นสัตว์น้ำที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจและมีมูลค่าสูงของประเทศไทย โดยแหล่งเพาะเลี้ยงขนาดใหญ่อยู่ในพื้นที่ชายฝั่งทะเลบริเวณตำบลคลองโคน อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสงคราม ถึงตำบลบางตะบูน และตำบลบางขุนไทร อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี ซึ่งเป็นสภาพดินโคลนละเอียดปนทราย มีความอุดมสมบูรณ์เพราะอยู่ใกล้บริเวณปากแม่น้ำแม่กลองและแม่น้ำเพชรบุรี จึงเหมาะต่อการเจริญเติบโตของหอยแครง เกษตรกรส่วนใหญ่ในพื้นที่ชายฝั่งประกอบอาชีพหลักด้วยการเก็บหอยแครงจากแหล่งธรรมชาติ และการเพาะเลี้ยงหอยแครงสร้างรายได้ที่มีมูลค่าสูง แต่การเจริญเติบโตของภาคอุตสาหกรรมต่างๆ และการประกอบกิจกรรมต่างๆ ทำให้มีการปล่อยของเสียสู่อากาศและแหล่งน้ำ ได้ทำลายสิ่งแวดล้อมต่างๆ สภาพอากาศเปลี่ยนแปลง คุณภาพน้ำเสื่อมโทรมลง ส่งผลกระทบต่อการดำรงชีวิตของสัตว์น้ำจำนวนมาก เนื่องจากหอยแครงเป็นสัตว์น้ำอยู่กับที่ ไม่สามารถหลีกหนีสิ่งแวดล้อมนั้นๆ ไปได้ ส่งผลกระทบต่อภูมิคุ้มกันของหอยแครง ทำให้อ่อนแอ เกิดการติดเชื้อโรคพยาธิได้ง่าย เกษตรกรได้ปรับมาใช้วิธีการเลี้ยงหอยแครงในบ่อดิน แต่ยังคงต้องใช้เวลาเลี้ยงหอยแครงนาน และการเจริญเติบโตยังไม่เต็มที่ “วรเดช ฟา