แปรรูปสินค้าเกษตร

วันนี้ มีเมนูเด็ด การทอดปลารากกล้วย สูตรดั้งเดิมแบบโบราณ ของร้าน “ทิดจ่อย” ครัวบัวทอง ร้านอาหารปลาแห่งเดียวที่มีปลาสดๆ จากแหล่งปลาน้ำโขง และลุ่มน้ำสงคราม ในตัวเมืองสกลนคร มานำเสนอ ปลารากกล้วยทอด เป็นอาหารปลาที่หากินได้ไม่ยากหากไปถูกจังหวะและโอกาส และที่สำคัญอยู่ที่สูตรของแต่ละร้านในการทอด ปลารากกล้วย เป็นปลาน้ำจืดที่เริ่มรู้จักแพร่หลายมานาน โดยเฉพาะในแหล่งน้ำจืดขนาดใหญ่ ตามเขื่อน ทางภาคอีสาน ปลารากกล้วยกำลังหายากขึ้น เพราะแหล่งน้ำถูกรบกวน แม่น้ำบางสายหรือแทบทุกสายน้ำมีการสร้างเขื่อนมากั้น มีลำน้ำสายเดียวในภาคอีสานที่ปลอดการสร้างเขื่อน คือ “ลำน้ำสงคราม” ที่มีพื้นที่กินเขตไปหลายจังหวัด เช่น อุดรธานี หนองคาย บึงกาฬ สกลนคร และนครพนม เป็นลำน้ำที่ชาวบ้านต่อสู้คัดค้านไม่ให้เกิดเขื่อนจนต้องล้มไป ในพื้นที่แถบลุ่มน้ำสงคราม จะพบปลารากกล้วยจำนวนมากตามแหล่งน้ำ ในช่วงเดือนเมษายน จนเข้าหน้าฝน ลักษณะของปลารากกล้วยคือ ลำตัวเล็กยาว ขนาดตั้งแต่ 5-14 เซนติเมตร หัวแหลม ตาเล็ก หางแหลม กลางลำตัวมีเส้นสีเทาจากหัวถึงหาง ระหว่างเส้นมีจุดสีดำเป็นแนวยาว อาศัยอยู่ตามต้นน้ำ เมื่อปลารากกล้วยเริ่มเป็นที่นิยมกินกันมาก

ภาพจาก เฟซบุ๊ก MinN8 ชมคลิปคลิกhttps://www.facebook.com/MinNeight/videos/1070134153079344/ ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ขณะนี้ มีกระแสข่าวว่า ผักยอดนิยมในการทำอาหารของบ้านเราอย่าง “ผักชี” กำลังฮอตฮิตมาแรง และเป็นที่ชื่นชอบอย่างมากในประเทศญี่ปุ่น เนื่องจากมีรายงานว่า ผักชีไทย มีประโยชน์อย่างมากกับร่างกายของมนุษย์ โดยมีการเรียกแบบทับศัพท์ตามชื่อไทยเลยว่า “ผักชี” ซึ่งกระแสผักชีฟีเว่อร์นี้ มาแรงถึงขั้นมีร้านอาหารในญี่ปุ่นหลายที่พยายามคิดค้นเมนูที่มีผักชีไทยเป็นส่วนประกอบ เพื่อเอาใจลูกค้ากันเลยทีเดียว ล่าสุด เฟซบุ๊ก MinN8 ได้เผยแพร่ข้อมูลว่า จากกระแสผักชีที่กำลังมาแรงแซงโค้งในญี่ปุ่นตอนนี้ ฮอตถึงขั้นมีวงไอดอลของญี่ปุ่น ชื่อวง “10jinactor” ทำเพลงเกี่ยวกับผักชีออกมาเลยทีเดียว โดยใช้ชื่อเพลงว่า “ผักชีเฮเว่น” พร้อมเผยแพร่ มิวสิควิดีโอ ที่มีการพูดถึงผักชีทั้งในเนื้อเพลงและภาพใน มิวสิควิดีโอ ซึ่งแสดงให้เห็นกันแบบชัด ๆ ว่า ผักชีไทยในญี่ปุ่น ฮิตกันถึงขั้นนี้แล้ว ทั้งนี้ ทางเพจ MinN8 ได้ให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า วงไอดอลวงนี้ ดูเหมือนจะมีสมาชิกเป็นคนไทยด้วย ทั้งนี้มีรายงานข่าวว่า สำนักข่าว NHK ของญี่ปุ่นรายงานว่

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า วันที่ 1 สิงหาคม 2559 นายสรรเพชญ บุญเรือง พ่อค้าแหนมหูหมูชื่อดังจังหวัดพะเยา เปิดเผยว่า ขณะนี้ตนได้ออกแบบแพ็คเกจใหม่สำหรับบรรจุแหนมหูหมู แหนมซี่โครง และแหนมเอ็นไก่ จากเดิมที่บรรจุถุงกระดาษสีน้ำตาลพับหัวง่ายๆ ส่งให้แก่ลูกค้าเพื่อร่วมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ปัจจุบันนี้ตนได้พบแนวคิดใหม่ในการทำแพ็คเกจส่งลูกค้า สามารถหิ้วได้สะดวกและเป็นของฝากได้ด้วย พร้อมกันนี้แพ็คเกจใหม่สามารถนำไปใช้งานได้อีกด้วย ที่สำคัญเป็นการกระจายรายได้ไปสู่ชุมชน โดยเฉพาะกลุ่มผู้สูงอายุที่เป็นภูมิปัญญาเรื่องการจักสานไม้ไผ่ เนื่องจากตนออกแบบชะลอมขนาดเล็กสำหรับบรรจุแหนมขนาด 5 ห่อ ราคาแหนมเท่าเดิมเพิ่มเติมค่าชะลอมที่มีคุณค่ามากขึ้น แหนมห่อละ 20-50 บาท เพิ่มค่าชะลอมลูกละ 10 บาทในชะลอม ถ้าแหนมห่อ 20 ใส่ 5 ห่อ เพิ่มค่าชะลอม เป็น 110 บาท ไม่รวมค่าฝากส่ง นายสรรเพชญ กล่าวต่อว่า ชะลอมทรงสูงหิ้วสบายไม่หนักมือ รายได้ค่าชะลอมตนจ้างผู้สูงอายุในพื้นที่สานให้ใบละ 10 บาท เพราะเห็นสวย เป็นภูมิปัญญาที่ควรอนุรักษ์ นอกจากนี้ทำให้เด็กและเยาวชนได้รู้จักการใช้ภูมิปัญญาที่เป็นประโยชน์ โดยมีผู้สูงอายุเป็นต้นแบบที่มีภูมิรู้ ส่วน

ชาวจีน จัด “เห็ด” อยู่ในกลุ่มพืชสมุนไพรประเภทยาเย็น ที่มีสรรพคุณช่วยลดไข้ แก้ช้ำใน ลดความดัน ขับปัสสาวะ บำรุงเซลล์ประสาท ช่วยยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็ง ฯลฯ ทุกวันนี้ ผู้คนทั่วโลก นิยมบริโภคเห็ดเพื่อสุขภาพ เพราะเป็นแหล่งโปรตีนที่ดี ปราศจากไขมัน มีปริมาณน้ำตาลและเกลือค่อนข้างต่ำ ที่สำคัญปรุงอาหารได้หลากหลายเมนู เด็กรับประทานได้ ผู้ใหญ่รับประทานดี “พณัญญา ธิติบดินทร์” และ “เศรษฐกาล เศรษฐภากรณ์” สองสามีภรรยา เจ้าของบริษัท มายาณกานต์ จำกัด เล็งเห็นประโยชน์ของเห็ด จึงนำเห็ดนางฟ้าและเห็ดเข็มทอง มาพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์เห็ดอบกรอบ จำหน่ายในชื่อแบรนด์ “หัวเห็ด” ภายใต้คำขวัญที่ว่า “เห็ดกรอบ อร่อยเยอะ ประโยชน์แยะ” ปรากฏว่า ขนมรับประทานเล่น (สแน็ก) ชนิดนี้ โดนใจผู้ซื้อที่รักสุขภาพอย่างจัง เพราะรับประทานแล้วมีประโยชน์ ได้สารอาหารทั้งโปรตีนและวิตามิน จึงขายดิบขายดี เป็นที่สนใจของตลาดทั้งไทยและต่างประเทศ คุณเศรษฐกาล บอกว่า สาเหตุที่เลือกเห็ดเข็มทองและเห็ดนางฟ้า เพราะเป็นสินค้าที่หาซื้อได้ง่ายและมีจำนวนมาก ที่สำคัญเห็ดทั้ง 2 ชนิด ล้วนมีประโยชน์ต่อร่างกาย โดย “เห็ดนางฟ้า” เป็นอาหารโปรตีนที่มีทั้ง ว

“ไผ่” เป็นพืชมหัศจรรย์ สารพัดประโยชน์ ไม้ไผ่ใช้ประโยชน์ได้อย่างกว้างขวาง เป็นวัสดุอุปกรณ์ก่อสร้าง เฟอร์นิเจอร์ ฯลฯ หน่อไผ่ยังใช้เป็นอาหารได้อย่างวิเศษ โดยเฉพาะภาคเหนือและภาคอีสานที่นิยมบริโภคหน่อไม้เป็นอาหารประจำวัน ทำให้หน่อไม้กลายเป็นสินค้าขายดี สร้างงาน สร้างอาชีพให้แก่คนไทยจำนวนมาก ในฉบับนี้จะพาไปสำรวจสถานการณ์ตลาด “หน่อไม้” ที่ตลาดไท ซึ่งเป็นตลาดกลางค้าส่งสินค้าเกษตรครบวงจรที่ใหญ่ที่สุดของไทย และในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้  ผู้เขียนได้มีโอกาสพูดคุยกับ “เจ๊มัท” เจ้าของแผงค้าหน่อไม้ ตั้งอยู่ในบริเวณตลาดผัก เปิดขายทุกวันตั้งแต่ 04.00-20.00 น. สินค้าที่จำหน่ายมีทั้งหน่อไม้นึ่ง หน่อไม้ไผ่รวกที่เก็บจากป่าธรรมชาติ และปลูกในสวนไผ่ของเกษตรกรลูกไร่ในพื้นที่จังหวัดเลย นครนายก ปราจีนบุรี และกาญจนบุรี เช่น หน่อไม้กิมซุงหรือไผ่ตงลืมแล้ง หน่อไม้บงหวาน เป็นต้น ในอดีตการต้มหน่อไม้ปี๊บในประเทศไทย ผู้ผลิตส่วนใหญ่มักตั้งปี๊บบนเตาฟืนโดยตรง ทำให้ปี๊บได้รับความร้อนที่สูงจากเปลวไฟที่เลียอยู่รอบๆ ปี๊บ เสี่ยงทำให้สารเคมีซึ่งใช้เคลือบภายในปี๊บและยารอยปี๊บ เกิดการสลายตัวแล้วละลายลงในหน่อไม้และน้ำที่อยู่ใ

การทอผ้า เป็นหัตถกรรมอย่างหนึ่งที่ทำสืบต่อกันมาเป็นเวลายาวนาน แล้วยังนับเป็นงานศิลปะอย่างหนึ่งที่ต้องใช้ความสามารถ ทักษะ และความชำนาญ กระทั่งออกมามีลวดลายที่สวยงาม ละเอียด อันเป็นผลมาจากการบ่มเพาะการใช้ภูมิปัญญาดั้งเดิมของคนโบราณ วิวัฒนาการทอผ้าถูกปรับเปลี่ยนรูปแบบแตกต่างกันในแต่ละยุคเพื่อให้เกิดความทันสมัยและสอดคล้องกับสภาวะความเป็นจริงทั้งการผลิตและการตลาด ที่ชุมชนบ้านสะง้อ ตำบลหอคำ อำเภอเมือง จังหวัดบึงกาฬ ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งที่มีฝีมือการทอผ้าเป็นงานเสริมได้รวมตัวกัน จัดตั้งเป็นกลุ่มทอผ้าพื้นเมืองบ้านสะง้อ พร้อมกับสรรค์สร้างผลิตภัณฑ์จากผ้าทอหลากหลายชนิดในชื่อ “แว่นแก้ว” คุณดารา แสงกองมี หนึ่งในสมาชิกกลุ่ม ให้รายละเอียดว่า เป็นการทอผ้าจากฝ้าย ซึ่งเดิมชาวบ้านทอใช้กันในครัวเรือนเป็นประจำ เป็นการทอเอง ย้อมเอง มัดเอง ทอกันเกือบทุกบ้าน บางครั้งทอแจกญาติ คนรู้จัก จนหลายคนเห็นว่างานทอมีคุณภาพทั้งเนื้อผ้า ฝีมือ และลวดลายที่สวยงาม เพราะใช้ภูมิปัญญาดั้งเดิม แล้วจากจุดนี้เองจึงเกิดแนวคิดการต่อยอด ดังนั้น เมื่อปี 2528 จึงได้รวมตัวกันเพื่อจัดตั้งกลุ่ม แล้วนำงานทอผ้าด้วยมือของแต่ละครอบครัวมาสร้างเป็

ปีที่แล้วน้องคนหนึ่งเอาเป็นเมล็ดพืชหลากหลายมาให้ถุงหนึ่ง เคี้ยวมันดี หวานนิดๆ เธอบอกชื่อแต่จำไม่ได้ จำยาก อีกอย่างฉันเป็นคนบ้านนอกไม่ค่อยมีของแปลกๆ กิน ต่อมาจึงรู้ว่ามันคือ “กราโนล่า” Granola เป็นอาหารเช้าใส่นม หรือใส่โยเกิร์ตกินก็ได้ ซึ่งทั้งสองอย่างเป็นของที่ฉันไม่คุ้นเคย คุณต้องเข้าใจนะ ในช่วงที่ฉันเป็นเด็ก เด็กๆ ในช่วงนั้นไม่มีอาหารพวกนม โยเกิร์ต หรือขนมขบเคี้ยวให้กิน อาหารเสริมก็ไม่มี จึงไม่คุ้นกับอาหารพวกสมัยใหม่ ถามว่าเด็กยุคนั้นกินอะไร กินกล้วย กินผลไม้ในท้องถิ่นเท่าที่มี ทั้งที่ขึ้นเองและที่ปลูกกัน วัยเยาว์ตอนกลับจากโรงเรียน เราก็จะเดินกลับและเก็บลูกไม้กินระหว่างทาง มีกินกันทุกวัน เริ่มแรก “พุทราลูกเล็กๆ” ที่ข้างบ้านครูใหญ่ “พร้าวดอนหวาน” ผ่านสวนมะพร้าว เราจะรู้ว่าต้นไหนเป็นมะพร้าวหวาน น้ำจะหวาน หอม ลูกเล็กๆ ที่หล่นลงมาก็ไม่ฝาด กัดกินได้เลย กินส่วนหัวของมัน เรียกว่า “ลูกพร้าวดอน” ขนาดโตกว่าหมากนิดนึง เดินกินไปเรื่อยๆ ยังมีเจออีกเยอะ เช่น ลูกมังเร ดีซำ มะขามอ่อน กระท้อนหล่น กระทกรกลูกเล็กๆ ตามแต่จะเดินไปเจอ แล้วแต่ชอบ แต่ฉันชอบอยู่สองอย่างคือ พุทรา กับ กระทกรก อีกอย่างคือ เม็ดแ